andrew yang boek

de verdwijnende middenklasse

motivatieandrew yangmiddenklassewar on normal people

andrew yang schreef het al in zijn boek: the war on normal people, de verdwijnende middenklasse in amerika. dit boek is in het nederlands uitgebracht onder de naam: jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing. jammer genoeg moet ik erkennen, want de war on normal people had ik vertaald als de ondergang van de middenklasse. nederland loopt zoals zo vaak achter op amerika in de ontwikkelingen (die niet altijd positief zijn).

we komen nu op het punt dat ook de middenklasse het moeilijk krijgt om de eindjes aan elkaar te knopen. zo wordt de nibud overstelpt met vragen over geldzorgen. mensen die op papier wel prima inkomsten hebben, maar te kampen hebben met hoge woonlasten (waaronder de energierekening). dit komt mede doordat we in nederland een armoedeval kennen. een moment waarop meer bruto verdienen nauwelijks netto meer oplevert en je vaak overal buiten valt.

mijn moeder had dit ook, ze was een alleenstaande werkende moeder met een net te hoog salaris maar netto amper meer dan iemand die alle toeslagen ontving. uiteindelijk heeft ze zichzelf na de borstkanker, een burn-out met hartfalen gewerkt en was het voor de pensioenleeftijd gedaan met haar inzetbaarheid. dat is in mijn ogen niet alleen individueel onwenselijk, maar gezien de krapte op de arbeidsmarkt willen we toch ook niet dat mensen oproken….

en dat heeft alles te maken met ons belastingstelsel. het komt dagelijks in het nieuws, van de telegraaf die kopt:vooral fiscus gebaat bij extra uren of het verhaal van roxane van iperen over het verdwijnen van de middenklasse. 

kortom, we weten het allemaal, maar durven het systeem nog niet aan te pakken. met werkvierentwintig pleit ik al een tijdje voor sociale innovatie, van de effectievere werkweek (wat zeg nu zelf hoe effectief is die laatste 2 uur van de werkdag) tot de 4 daagse werkweek en meer autonomie, maar ook ons belastingstelsel zodat werken altijd loont en het verdienvermogen van mensen toeneemt (direct) zonder verlies van toeslagen. goed voor welzijn & welvaart (en tjonge het maakt ons belastingstelsel ook nog eens eenvoudiger).

voor veel mensen loont het simpelweg niet om van 3 naar 4 dagen te gaan werken. veel mensen werken noodgedwongen 5 dagen, ook al beamen ze zelf dat ze minder voor elkaar krijgen door vermoeidheid, maar goed we houden tot op heden het systeem nog even tevreden. dat laatste doen mensen in de lagere en middeninkomens vaak ook door erbij te beunen, zwart te werken. dat zijn de krenten uit de pap. omdat het systeem niet voor hen werkt is dit heel logisch.

wil je nu het boek zelf lezen, bestel het dan in de webwinkel (er zijn nog enkele exemplaren op voorraad op=op). wil je op de hoogte gehouden worden van het boek van werkvierentwintig, stuur dan een mail naar info@werkvierentwintig en ik zet je op de lijst van geïnteresseerde.

 

 

prijs en waarde zijn niet hetzelfde

motivatiestructurenwerkweekandrew yangeconomischintrinsieke waardenmaatschappelijkmoral injuryprijsprikkelswaarde

als ondernemer weet je dat de (kost)prijs van je product of dienst niet gelijk staat aan de waarde van een product. wat voor jou een makkie is, kan voor een ander heel lastig zijn. dit bepaalt voor een deel wat je voor een product of dienst kan vragen. je kent vast ook wel het voorbeeld van de ict’er die binnen 5 minuten de oplossing wist. de ict’er rekende er € 1.000,- voor. waarop de opdrachtgever zei: hoe kom je aan dit bedrag? de ict’er gaf als antwoord, 5 euro voor het klikken en € 995,- om te weten waar je moet klikken…

prijs staat dus niet gelijk aan waarde

het eerste voorbeeld is een voorbeeld vanuit de markt. veel werk dat we doen wordt echter überhaupt niet door de markt gewaardeerd. economisch gezien is dat werk 0, maar betekent dan dat het waardeloos is? nee, zeker niet. veel onbetaald werk is juist cruciaal en van onmisbare waarde. toch waarderen we dit werk niet, ook de overheid niet. denk aan studeren (studenten bouwen zelfs een studieschuld op), denk aan mantelzorg (leveren flink inkomen in) of aan ouderschap (tijd is voor je kinderen veel belangrijker dan voor werk).

herwaarderen van werk

andrew yang legt in zijn boek: jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing uit dat het best vreemd is dat we het werk van zijn vrouw niet waarderen, maar zijn werk wel. al vindt hij zelf dat zijn werk van minder waarde is dan het werk dat zijn vrouw doet. zijn vrouw zorgt namelijk voor hun 2 kinderen waarvan 1 autistisch is en speciale zorg nodig heeft.

maatschappelijke kosten

veel maatschappelijke kosten ontstaan als mensen een slechte jeugd hebben gehad. 2/3 van de ontwikkeling van een kind heeft te maken met factoren buiten het onderwijs om. op jonge leeftijd heeft het dus al invloed op de ontwikkeling van het kind. dit werkt door op de langere termijn in het risico op depressie, verslavingsgevoeligheid, geweld, maar ook drank & drugsgebruik. hetgeen waar we jaarlijks veel geld aan spenderen om het gevolg aan te pakken, maar vooralsnog laten we de oorzaak ongewis. zowel financieel als sociaal is dat onwenselijk.

mantelzorg

zelf heb ik een tijdje mantelzorg verleend (ik had net mijn baan opgezegd en was mijn onderneming gestart). dit ging uiteindelijk ten kosten van mijn woning en was genoodzaakt om weer thuis te gaan wonen. ons huidige systeem is niet ingesteld op een ondernemende houding, mantelzorg, maar veel meer op volgzaamheid en passiviteit (een bijstandsuitkering of aanvulling op je inkomen werk passiverend omdat de prikkels haaks staan op ondernemen). als je persoonlijke waarden & inzichten tegenover hetgeen je moet doen staat ontstaat er een spanning die we moral injury noemen. ik zou er dus ziek van zijn geworden. ook hier geldt dat de prijs & de waarde niet hetzelfde zijn. het zou mij financieel geholpen hebben, maar mijn gezondheid zou het gekost hebben.

autonomie

met mijn achtergrond op het gebied van control & motivatie (en de reden van mijn vertrek bij de overheid) zorgde ervoor dat ik dat niet kon accepteren. in de jaren ervoor als student merkte ik al dat het systeem niet ingericht is om mensen die buiten de hokjes kleuren. toch lijken beleidsmakers het vreemd te vinden dat veel mensen geen beroep doen op inkomensaanvulling. eenmaal werkzaam bij de gemeente kwam ik erachter hoe dat kwam. het is dan ook de reden dat ik vertrokken ben bij de overheid.

professionele ruimte

deze discrepantie ervaren veel mensen ook in hun dagelijkse werk. hetgeen ze willen doen staat haaks op wat ze volgens de systeemwereld zouden moeten doen. vele schikken zich ernaar en houden er het ‘systeem mee tevreden’. dit zien we ook bij de 4 daagse werkweek (en de 9 urige werkdag). zelf ben ik daar niet zo heel goed in. mensen doen dit omdat het ongemak op korte termijn om ertegenin te gaan ongemakkelijker is dan het te laten. we zoeken daarmee de weg van de minste weerstand, ook al betekent dat we op lange termijn slechter af zijn. we houden daarmee de situatie in stand. er zijn er maar weinig die zich ertegen durven te keren.

spanningsveld

hoe groter dit spanningsveld hoe waarschijnlijker het is dat deze moral injury ontstaat. het is dan ook 1 van de oorzaken van een burn out. we ontnemen mensen hun regie over hun tijd, leven, geld & energie. deze ruimte wordt op het werk professionele ruimte genoemd. het is de ruimte om je werk naar naar eigen inzicht uit te voeren. dit geldt niet alleen voor werk, maar uiteraard ook voor je privé situatie. autonomie is immers een psychologische basisbehoefte en is de determinant voor intrinsieke motivatie.

basisinkomen (freedom dividend).

andrew yang pleit dan ook voor een basisinkomen al noemt hij dit het freedom dividend. koen bruning noemt dit het vrijheidsdividend in zijn boek. het lost niet alleen inkomensonzekerheid ter hoogte van je bestaanszekerheid op. het verbetert de democratie (het schept ruimte en tijd om je ook politiek in te zetten), het maakt de arbeidsmarkt democratischer (je kan stemmen met je voeten ongeacht contractvorm, van de zzp’er tot degene in de loondienst) en het waardeert al het onbetaalde werk dat dagelijks gebeurt en waar we niet zonder kunnen. heb je de video over de nieuwe koers van mkb-nederland en nvo-ncw al gezien?

de oplossing!

hierdoor kunnen we ons stelsel van werk & inkomen veel eenvoudiger maken. lees ook het voorstel voor een ander belastingstelsel. belangrijk hiervoor is dat we de fabrieksmindset op mens, werk & inkomen hiervoor los moeten laten. het scientific management dacht dat mensen niet intrinsiek gemotiveerd zou zijn en we mensen altijd moeten prikkelen. nu hebben we een systeem ontwikkeld dat voor contraproductieve prikkels heeft gezorgd. rutger bregman legt dat mooi in deze video uit.

cryptomunten

de crypto revolutie

werkweekandrew yangbasisinkomenbitcoinbitcoinmeesterblockchaincryptokapitalismerevolutie

langzaam maar zeker brokkelen oude structuren af en worden er nieuwe gebouwd. elk tijdperk kent een begin en een eind. we verkeren op dit moment in een tussenfase waarin oude structuren onder druk staan. je kan het zo gek niet bedenken. van ons politieke systeem tot ons financiële systeem. het heeft allemaal met elkaar te maken. dit is wellicht een onderwerp dat net iets buiten de kaders van werkvierentwintig valt, maar het is een onderwerp om goed over na te denken.

gedecentraliseerde finance

een nieuwe vorm van waardetransacties kan voor de volgende revolutie zorgen. een gedecentraliseerd financieel netwerk (defi) wordt steeds aannemelijker, zeker als banken hun rol niet meer kunnen uitvoeren. het netwerk dat samen verifieert of jij wel of niet in het bezit bent van valuta, je huis etc. het heeft ook zijn impact op accounting systemen en op fraudebestrijding en dus ook op de bancaire sector,

daarmee wordt de techniek die de crypto mogelijk maakt een nieuwe versie van het internet. op het internet vind je websites, wij plaatsen er de content op, van een simpele website tot een online dienst van linkedin tot accountingsoftware of het verhandelen van cryptomunten, zoals het platform: bitcoinmeester, binance, coinbase, you name it.

overigens is het net zoals in de tijd van de goudkoorts dat degene die de spade en de spijkerbroeken verkocht het meest verdiende aan de goudkoorts en ook bij goud geldt dat de ‘mining’ van de waardemiddelen niet zonder externe milieukosten gaat.

huidige economie

er speelt nog een ander element. we zien dat de huidige economie los staat van de beurskoersen. hoe kan het dat de beurs op een all time high (ath) staat, maar we al een jaar in de lockdown zitten? in hoeverre zijn deze 2 nog aan elkaar gekoppeld? en wat te denken van de huizenprijzen? huizenprijzen stijgen door een lage rente en een stijgende vraag (dit verlaagt de marges voor de banken en pensioenfondsen), maar denk ook aan de stijging van veel bekende en minder bekende cryptomunten (alt coins). vaak zijn dit nog slechts projecten die in de kinderschoenen staan of zelfs een ‘grap’ zijn zoals dogecoin.

hoe kan het zijn dat deze assets zo’n enorme stijging hebben doorgemaakt? zijn het de QE maatregelen van de ECB, van de FED en van het IMF of past het binnen de 2% inflatie, groei van het GDP… ? de inflatie die we nodig hebben om dit systeem in stand te houden. een systeem dat gebouwd is op het dragelijk houden van schulden (die gefinancierd worden door banken, dat is hoe geld wordt gecreëerd). in hoeverre is zo’n systeem nog houdbaar en wanneer komt dat systeem tot stilstand?

intrinsieke waarden

sommige twijfelen over de intrinsieke waarden onder deze munten. want was is de intrinsieke waarden van een bitcoin (btc)? die vraag kan je natuurlijk ook stellen bij de prijs van een aandeel (toekomstige winstverwachting) of de prijs van het huis van je buren. is onze economie en de waarden die we er aan koppelen nog wel gebaseerd op een achterliggende waarden of gaan we richting een minsky moment? het moment dat roadrunner tot de conclusie komt dat hij geen vaste grond meer onder zijn voeten heeft. is het 1 groot piramidespel of is het het begin van een crypto revolutie met de mogelijkheid tot een de nieuwe dot-com bubble?

stiekeme inflatie?

stiekem hebben we nu al te maken met inflatie. want als niet de woning maar de prijs van brood enorm was gestegen dan hadden we er wellicht anders over gedacht. als je in het bezit bent van deze waardemiddelen dan zie je de waarden toenemen en je wellicht in de gelegenheid bent om met deze toegenomen waarden in te zetten om een groter huis aan te schaffen. zo neemt de ongelijkheid ook toe, daarmee vergroten we de groep haves and have nots. juist dat gaat op den duur tot grotere spanningen leiden en een samenleving zelfs ontwrichten. als je kinderen niet meer in staat zijn om een woning te kopen. wie betaalt dan de overwaarde van jouw huis?

geld bepaalt

in het boek van andrew yang, jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing wordt ingegaan op hoe we bijvoorbeeld geld uit de politiek kunnen halen. zodat de lobby minder te bepalen heeft. hij oppert voor democratiedollars. dit zou prima via een blockchain geregeld kunnen worden. zo wordt het geld van lobbyisten weggespoeld door de massa. maar denk aan het waarderen van onbetaalde arbeid zoals mantelzorg, studeren & ouderschap. zaken die heel belangrijk zijn, ook voor het functioneren van de economie?

disruptieve innovatie

kortom, de crypto revolutie gaat verder dan dat we denken. het kan er wel eens voor zorgen dat veel verdienmodellen onder druk komen te staan. de kans is aanzienlijk dat we afscheid nemen van grote bancaire instellingen. zeker als de bescherming van je middelen beperkt is. op sommige crypto-overboekingen zitten hardere controls dan op het overboeken van en naar een rekening. wat is de volgende disruptieve innovatie die ervoor zorgt dat we alles anders doen?

werkvierentwintig gelooft in zowel de technologische als sociale innovaties die voortkomen uit deze ontwikkeling. de vraag is, wat doen we er als samenleving mee? passen we het toe om het welzijn te verbeteren of blijven we vasthouden aan oude structuren (GDP) en meten we de voortgang van de samenleving aan factoren die geen of weinig verband meer hebben met de werkelijkheid?

markt op hol geslagen?

wat denk jij, nu instappen, nu uitstappen of koop je een zuinige koelkast zodat je elke dag rendement hebt?

buitenhof: de ruk naar rechts?

structurenandrew yangbuitenhofdutch diseaseeconomiemkb-nederlandnieuwe koersrandstadregiovno-ncw

hebben jullie gisteren (21 maart 2021) ook de uitzending van buitenhof gezien? eerst was daar herman tjeenk willink die sprak over het belang van vertrouwen vanuit de overheid. de overheid dient het eerst te geven voordat het dat vertrouwen ontvangt. daarna was de nieuwe voorzitter ingrid thijssen van vno-ncw te gast, hier schreven we eerder al de blog: een nieuwe koers over. tot slot kwam daar floor milikowski aan tafel om te praten over de grote regionale verschillen en de ruk naar rechts in de periferie van nederland met een pleidooi voor de herwaardering van de regio > de uitzending kan je hier terugkijken.

dit drieluik geeft mooi aan waarom andrew yang in amerika voor een basisinkomen (vrijheids dividend) pleit. door het vertrouwen te geven aan de burger (herman tjeenk willink) en de herwaardering van werk zoals ingrid thijssen het bepleitte, inclusiviteit, duurzaamheid, sociale ongelijkheid en investeren in de economie). we weten dat trickle down economics simpelweg minder goed functioneert dan we dachten. de economie van onderop versterken is de manier om economische veerkracht te creëren. meer weten hierover, lees dan >> een nieuw belastingstelsel.

tot slot ging het met floor milikowski over de verschraling van de regio’s, vooral de uithoeken waar minder economische dynamiek is kent een teruggang en daarmee een opwaartse druk op de steden. jonge mensen trekken weg en vergrijzing treedt op. dit zorgt niet alleen voor een leegloop van de regio, maar ook voor stijgende woningprijzen in de randstad. het is daarmee een onwenselijke verandering. de mensen in die regio’s voelen zich niet gehoord of gezien en veel van de besluitvorming wordt gedaan vanuit een ‘haagse bubbel’. in het boek van pieter omtzigt wordt een voorstel gedaan om deze verhoudingen te verbeteren door een kiestelsel per provincie. het is dan ook niet gek dat daar een meer conservatieve, rechtse wind waait uit onvrede van het beleid dat in den haag gemaakt wordt.

een groot deel van de nederlandse infrastructuur en andere grote projecten zijn gefinancierd uit de aardgasbaten. 1% van die opbrengsten zijn terug naar de noordelijke regio’s gegaan. dit wordt ook wel de dutch disease genoemd. we hebben de randstad kunnen ontwikkelen door de opbrengsten van deze natuurlijke grondstoffen, maar ook juist dat is het gevaar wanneer deze inkomsten terugvallen en we een gat in de begroting krijgen.

het is dus om meerdere redenen van belang dat we de regio aantrekkelijk houden zodat er voldoende basisvoorzieningen (van basisscholen tot fysiotherapeuten en van bakkers tot supermarkten) blijven voor jong & oud zodat er meer (economische) dynamiek is. het beperkt de urbanisatie en daarmee houden we door heel nederland leefbare dorpen en steden. andrew yang legt het mooi uit in onderstaande video. het basisinkomen is dus niet alleen een inkomenszekerheid om microniveau maar zorgt ook voor economische dynamiek in de regio. de kracht van de getallen speelt hierin een rol. daarom was het ook zo’n domper voor vlissingen dat de komst van de kazerne in vlissingen niet doorging. door de komst kreeg ook de lokale economie een permante hogere vraag naar hun producuten en diensten. dit legt andrew yang in onderstaande video prachtig uit.

het is een gemiste kans om volgens het oude denken deze crisis uit te komen, daarom hopen wij dat alle partijen zich nog eens goed laten bevragen en waar nodig zijn wij er natuurlijk om te helpen om de kennis die er is op het gebied van economie, control & motivatie in te zetten. wil jij zijn boek lezen: jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing , bestel het boek dan >> hier

 

onderga of onderneem jij de lockdown?

motivatieactiefandrew yangdan arielydepressieeffortinzetlockdownovervloedpassiefpositiefproactiefschaarste

“ik verveel me” of “er kan nu ook echt helemaal niks” hoor je dit ook om je heen, misschien wel in je gezin? het is geen leuke periode en het vraagt het nodige van mensen.  dat is begrijpelijk. terwijl ook daar de één ondervindt er meer hinder van dan de ander. de lockdown is niet niks. een beetje begrip voor mensen die het af en toe even niet zien zitten is dan ook erg belangrijk.

autonomie

de daadwerkelijke en de gevoelsmatige vrijheidsbeperking kan van elkaar verschillen. zo kan het zijn dat je helemaal niet naar de dierentuin wilde gaan, maar nu ie dicht zit voelt het toch alsof je iets tekort komt. dit komt dan ook door de beperking in je autonomie. de gevoelsmatige ruimte om je te kunnen bewegen. er is je een ‘keuze” afgenomen. er is hiermee schaarste gecreëerd.

schaarste

schaarste doet iets vreemds met mensen. hier maken veelal marketeers gebruik van om mensen tot koop over te laten gaan. zo brengen wij alleen in de maand december geen verzendkosten in rekening. een gevoelsmatige schaarste zorgt ervoor dat we tot actie komen. tijdens de lockdown zien we dat ook en dat is een vrij vreemde redenatie:

de behoefte om een dagje naar de dierentuin te gaan neemt toe, omdat we weten dat we er niet naartoe kunnen.

vervelen

een klein beetje vervelen is echter ook goed voor het stimuleren van je creativiteit. zoals je als een kind vanuit nieuwsgierigheid weer wat ging ondernemen. in de zomervakantie als al je vriendjes of vriendinnetjes weg waren moest je toch wat te doen hebben. dus wat ging jij doen? je bouwde een boomhut, ging vissen of madeliefjes plukken.

hebben we vervelen gezien als iets negatiefs en daardoor onze kinderen ervan weerhouden? of hebben we vervelen op z’n tijd nodig om juist onze creativiteit een boost te geven. zijn we dat een beetje kwijtgeraakt en kunnen we onszelf daardoor niet meer zelf vermaken?

passief of proactief

de vraag is of  je de lockdown ondergaat (passief) of dat je het onderneemt (proactief)?

de eerste is een slachtofferrol, waarin je zelf geen invloed hebt op de situatie. je bent het lijdend voorwerp.  je ziet vooral dingen die niet kunnen en focust dus op alle dichte deuren. het is daarin best raar dat ook al ging je amper naar de dierentuin, nu ervaar je het als een beperking.

een mentaliteit van schaarste zorgt voor een een beperkte denkvermogen. het leidt zelfs tot korte termijn denken en een 13IQ punten minder hoge intelligentie. mensen die tijdens een test vooraf te horen kregen dat ze een boete hadden gekregen en deze niet konden betalen scoorden lager dan mensen die niet deze zorgen hadden. let wel: het was een hypothetische scenario. zelfs dan zorgt het voor minder cognitieve ruimte om te presteren. simpel gezegd: het slokt een deel van je werkgeheugen op. daardoor is er minder werkgeheugen over.

als je hier goed over nadenkt is het dus nadelig voor het functioneren van mensen als ze in schaarste moeten opereren. denk aan schaarste in slaap, energie, tijd of geld.

would you rather undergo or undertake a crisis (andrew yang)

mentaliteit van schaarste

schaarste is dus zeker geen staat om in te zijn. daarom zijn we ook voor een basisinkomen. het verbetert de cognitieve en fysieke mogelijkheden van mensen, waarmee ze lange termijn kunnen denken (en doen). een mentaliteit van schaarste haalt vaak niet het beste in mensen naar boven, niet in gedrag, maar ook niet in hoe men zich voelt. soms ben je even flink de sjaak, heb je ook even pech en is de lockdown gewoon weg kl&te. die beperking is er dan ook gewoon.

de vraag is dan ook, hoe lang duurt dit en zien we eind aan de licht van de tunnel? als we dat weten, kunnen we er ons (tijdelijk) wel toe zetten. of dit nu om werkdruk gaat, om een nachtje minder slaap of om de periode dat je ‘in between jobs’ zit. hoop doet leven.

even in een dipje zitten is dan ook niemand vreemd. soms is het ook echt niet leuk. mensen met depressies kunnen je hier alles over vertellen. het is makkelijker gezegd dan gedaan als je in die dip zit.

mentaliteit van overvloed

daarentegen kan je het ondernemen (proactief) het kijken wat nog wel kan. je bent in dit geval niet het lijdend voorwerp maar het leidend voorwerp. je hebt zoals de filosoof snelle het verwoord ‘zelf je handen aan het stuur”. je ziet kansen. je beschikt over een mentaliteit van overvloed en je weet je gemoedstoestand daarmee goed te houden (doordat je veel meer gelukshormoon weet aan te maken). je gaat namelijk nog wel hardlopen, nog wel fietsen, een boek lezen, de gang sauzen, de koekjes bakken, de spelletjes doen, de was opvouwen, de kast opruimen. er kan heel veel wel!

je staat positiever in het leven ook al regent het en is het een grijze dag en je stoot je kleine teen. dit gaat niet alleen over een lockdown maar ook over geld, over energie, over het weer maar ook over het laatste koekje in de koektrommel. dit is echt niet het allerlaatste koekje ooit (afblijven, deze is voor mij). anders gezegd: we worden van schaarste wat minder vriendelijk en van overvloed vriendelijker. jij komt niks tekort en dat weet je, dat voel je en dat zie je.

kreukelzone

daarom pleiten we ook voor een kortere werkdag zodat je niet zo kort af bent naar je kinderen of je partner als alles even niet gaat zoals je wilde. je buffer is daarmee wat groter om tegenslagen op te vangen, dit is je mentale, fysieke, financiële kreukelzone of buffer. mensen die hier doorheen zijn(en dat kan na 9 maanden corona) zullen dan de dingen ook directer ervaren. slecht nieuws komt als een bom binnen, waar je voorheen wat meer kon opvangen.

de mentaliteit van overvloed heeft ook te maken met de mogelijkheid om jezelf te vermaken. je ziet mogelijkheden en je laat je niet door het minste of geringste uit het veld slaan. een alternatief is daarmee zo bedacht! echter in deze tijd vraagt dat om 1 cruciaal onderdeel: inzet/moeite/effort.

lees ook > ben jij het lijdend of het leidend voorwerp?

ingrediënt

we hebben de laatste jaren een groei gezien in passief vermaak. je hoefde er zelf niks voor te doen. actief vermaak daarentegen vraagt om 1 ingrediënt dat we soms vergeten zijn, effort (moeite/inzet).

lees mijn blog over de plezier/moeite ratio.

het lezen van een boek vraagt jouw inzet. stop je met lezen dan houdt het vermaak op. dit geldt voor sporten, koken, knutselen, wandelen, kaartspelletjes you name it. ja ook knuffelen!

bij passief vermaak veeg je met je vinger over een telefoon, echte inzet wordt er niet van je gevraagd. een activiteit waarvan de voldoening uit de activiteit zelf komt noemen we een autotelische activiteit. dat is de puurste vorm van intrinsieke motivatie. daar volgt dikwijls ook een resultaat uit, in de vorm van een goede conditie of een mooie taart. je bent er zelfs trots op!

zoals dan ariely uitlegt is effort een noodzakelijk ingrediënt voor motivatie. hij legt het super uit in zijn ted talk: what makes us feel good about our work. daarin neemt hij als voorbeeld ‘het ikea effect’

zie de video hieronder.

voor nu wensen we iedereen sterkte met de lockdown en de 1001 gevoelens die je kan ervaren als je basis psychologische behoeftes beperkt worden. hopelijk kan de kennis je een beetje verder helpen en begrijp je nu beter waarom het glas op sommige dagen soms half leeg of het glas half vol aanvoelt.

logo werkvierentwintig

de 3 boektoppers

aanbevelingenmotivatiewerkweekandrew yangboekenbol.comleestipmanagementboeken.nlrutger bregmantimothy ferriswerkvierentwintigmethode

er zijn een aantal boeken die omschreven kunnen worden als boektoppers. die niet mogen ontbreken in jouw boekenkast. de top 3 zijn…

op nummer 1

de meeste mensen deugen van rutger bregman is aan aanrader. mensen zijn tot de mooiste en de slechtste dingen in staat maar hoe komt dat toch en waarom focussen we zo erg op de negatieve kant. rutger bregman bespreekt het in zijn boek, die nu genomineerd is voor de ns publieksprijs. tof boek, leest makkelijk weg ondanks de dikte van ruim 500 pagina’s (inclusief bronvermeldingen).

de correspondent heeft zelfs een kunstwerk beschikbaar naar aanleiding van het boek: het weefsel der mensheid is (hier) te bestellen.

het boek is uiteraard ook te bestellen via >> managementboeken.nl of op bol.com

op nummer 2

het boek van andrew yang mag niet ontbreken in je leeslijst, je boekenkast of e-reader. deze presidentskandidaat slaat wat werkvierentwintig betreft de spijker op z’n kop. in het engels heet het boek: the war on normal people. in het nederlands: jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing.

het wordt steeds lastiger voor normale mensen (jan modaal) om op 1 salaris het rond te kunnen brijen. waarbij het maatschappelijk ongenoegen (veenbrand in de polder wordt dit ook wel genoemd) steeds meer toeneemt mede omdat de marge van de normale winkelier onder druk staat, maar ook doordat veel banen gaan verdwijnen (globalisatie, automatisering, ai), ze uitgehold worden en lang niet meer de voldoening geven die ze voorheen gaven.

hij werd door zowel republikeinen en democraten en onafhankelijke omarmt. helaas was het niet genoeg om als presidentskandidaat voor de democraten door te gaan. als onafhankelijke de race in gaan had hij uitgesloten al was dat mogelijk wel de beste optie om kans te maken op het presidentschap.

het is een boek die wij zelf in de webwinkel aanbieden, maar is uiteraard ook te verkrijgen via >> bol.com maar ook via managementboeken.nl

op nummer 3

een werkweek van 4 uur is een aanrader als je graag anders wilt werken. timothy ferris geeft je een paar handige tips om werk minder te laten domineren door tijd. door het uitbesteden van taken of door het geven van kaders waardoor mensen die werk voor je verrichten de vrijheid hebben om zelf beslissingen te nemen. hij legt uit dat de kans dat iets fout gaat aannemelijk is, maar altijd nog minder erg dan dat je voor elke scheet toestemming moet geven.

een paar handige trucjes die ervoor zorgen dat je meer tijd overhoudt voor andere dingen en daardoor meer kan doen wat je leuk vindt. nu is het zo dat werk vaak gezien wordt als iets negatiefs, maar als je iets doet dat je leuk, waardevol of belangrijk vindt, dan voelt dat vaak niet als werk. met de kijk van timothy ferris zorg je dan ook voor een passief inkomen (verdienmodel losgekoppeld van persoonlijke tijd), pas je de 80/20 regel toe en neemt je effectiviteit & productiviteit toe. kortom, een boek dat aansluit bij de werkvierentwintigmethode.

het boek is te bestellen op bol.com & managementboeken.nl

affiliate

de linkjes naar bol.com & managementboeken.nl zijn affiliatelinken. we ontvangen een kleine provisie op de sales. hiermee steun je een frisse kijk op werk & inkomen. nog leuker is als het boek bij de lokale boekhandel koopt of rechtstreeks bij de bron. de keuze is aan jou. wil jij graag een frisse kijk op werk & inkomen steunen, bestel dan een item in onze webwinkel.

 

 

andrew yang boek

succes ligt aan jezelf

motivatieandrew yangeconomiefalengelukhuman centered capitalsmpechsuccesvrije markt

we zitten in een vreemde tijd. althans, dat zaten we al maar door de huidige gezondheidscrisis worden dingen nog iets meer op scherp gezet. we willen het in deze blog hebben over een onderwerp dat we vaak terug zien komen. kort gezegd, mensen/organisaties die succesvol, gezond en gelukkig zijn hebben dat aan zichzelf te danken en mensen die tegenslagen te verwerken hebben hebben dat ook aan zichzelf te danken of de andere denkwijze: succes is collectief en tegenslag ligt aan een ander.

daarbij doen we 1: de eigen inbreng van mensen/organisaties tekort & 2: daarmee doen we omstandigheden en vette pech tekort (alle dingen waar je zelf geen invloed op hebt). het is deze maakbaarheids-, controleerbaarheids- & voorspelbaarheids-denken waar we in onze ogen wat vanaf moeten stappen (we kunnen niet anders). van just in time naar just in case. van efficiëntie naar effectiviteit.

wat dan wel?

bij werkvierentwintig houden we ons bezig met werk, inkomen, de arbeidsmarkt, motivatie & nog veel meer. bij dit soort onderwerpen gaat het vaak over aannames ten op zichten van is succes aan jezelf te danken en kan je het falen aan het systeem wijten. beide vinden wij niet waar. hier worden vaak (hele politiek beladen) discussies over gevoerd. dat zien we vandaag de dag ook als we kijken naar de markt & de overheid.

het lijkt alsof deze 2 afzonderlijk opererende systemen zijn, maar de markt kan goed functioneren dankzij stabiliteit, zekerheid, veiligheid, rechtssystemen you name it, facetten die door een goed functionerende samenleving (en overheid) worden gecreëerd. politieke stabiliteit, onderwijsniveau, gezondheidszorg, infrastructuur zijn redenen voor een bedrijf om zich ergens te vestigen. een stabiele munt verkleind variatie en risico’s, waardoor er geen verzekeringen afgesloten hoeven worden om deze te ‘mitigeren’. kortom er zijn veel facetten die ervoor zorgen er een soepele doorstroom is van producten en diensten.

vuca wereld…

de inkomsten uit de markt worden door de overheid gebruikt om dit soort belangrijke elementen voor de samenleving te faciliteren. onderschat ook niet dat de overheid de grootste opdrachtgever is van de markt en dat vaak deze twee geldstromen elkaar kruisen. in nederland is dat ongeveer 40%, dat zal nu ongetwijfeld meer zijn. oftewel 40% van de opdrachten in de markt wordt betaald uit de collectieve pot (belastingen).

vaak zie je dat de overheid anti cyclisch beleid voert om zo de schokken in hoog en laagconjunctuur te dempen. voorspelbaarheid, rust en zekerheid daar kan je planmatig het beste mee omgaan (dat geldt ook voor de opleiding van personeel, mondkapjes, maar dus ook financieel technisch).

wat nu als er dingen gebeuren die we niet hadden voorzien? hoe zorgen we dan voor een veerkrachtige samenleving. dit wordt ook wel de vuca wereld genoemd (volatile, uncertain, complex en ambiguous). oftewel de wereld waarin we leven wordt steeds minder voorspelbaar, maakbaar en controleerbaar.

lees er meer over in dit artikel: hoe bouwen we robuuste systemen?

balans

deze discussies zijn dus zowel op meso, macro en op micro niveau te voeren. was de eerste situatie dan dat de markt het alleen deed en is de overheid nu de boeman of redder… nee toch? nu ligt er onder het belastingmoraal ook weer een ander vraagstuk: namelijk besteed de overheid het op de juiste manier en halen wij, de samenleving, er meerwaarde uit of kan de markt & de burger dat zelf niet veel beter. dat laatste staat vaak ter discussie, want ook de overheid is soms een bureaucratisch moeras geworden. 1 van de redenen dat we voor een basisinkomen zijn. dit vergroot de zelfredzaamheid & autonomie van mensen. want zeg nu zelf: wie weet er beter wat goed voor je is dan jij. in nederland zien we vaak een hoge mate van paternalisme terug.

in het boek de donuteconomie wordt er mooi geschreven dat we de markt, de overheid & de burgers nodig hebben om een gezonde samenleving te creëren en behouden. juist om het krachtenveld in balans te houden.

aan jezelf te danken?

daarom hebben we ook een voorzet gedaan voor een belastingstelsel waarin we het beste van beide opvattingen gebruiken. je kan zelf enorm veel doen om gezond, gelukkig & succesvol te zijn (wat dat dan voor jou ook mag betekenen), maar je kan uiteraard ook pech hebben dat je fysiek, mentaal, financieel een flinke duw te verduren krijgt. of simpelweg met wat minder spierkracht, denkkracht of gezondheid geboren bent. en elke andere redenen waarom je als mens het net even wat minder getroffen heb.  waardoor je zelfs harder moet werken voor eenzelfde resultaat.

gelijkwaardigheid

waar rechts pleit voor gelijke behandeling & links pleit voor gelijkheid, pleiten wij voor gelijkwaardigheid (het oplossen van de systeempijn). de vraag is of welvaart bepalend is voor welzijn of dat welzijn bepalend is voor welvaart. wij denken dat collectief welzijn de drijfveer is geweest voor grotere welvaart. het welvaartsdenken dacht altijd dat dit andersom was, maar juist de enorme vooruitgang in afname kindersterfte, betere gezondheidszorg & beter onderwijs heeft onze economie en samenleving vooruitgeholpen. het zijn dus ook geen afwegingen of meer welzijn of meer welvaart. het is simpelweg een complementair systeem, ze versterken elkaar.

systeempijn

gedragseffect

de lockdown was in dit verhaal één groot wereldwijd sociaal/economisch experiment. nu wordt er echter massaal naar de overheid gekeken. waarin de markt voorheen elke euro er 1 teveel belastinggeld naar de overheid vond gaan (trickle down economics), wordt er nu massaal gekeken naar wat deze overheid doet om bedrijven overeind te houden. dat terwijl veel van de factoren voor een bloeiende economie voorheen een positief effect had op de markt (stabiliteit, veiligheid, gezondheid, voldoende koopkracht en inkomen/baanzekerheid), blijkt dat niet de maatregelen (de lockdown zelf) maar de gedragscomponent van mensen enorme invloed heeft op de huidige crisis.

het is dan niet zozeer de maatregel die de markt nekt, maar meer het (koop)gedrag van mensen. ze werden onzekerder over toekomstige verdiensten. je zou kunnen zeggen als je het vrije markt denken steunt: de markt doet zijn werk, maar iedereen snapt dat hierdoor hele gezonde bedrijven zouden omvallen.

bijvoorbeeld: in de afgelopen 10 jaar zijn het aantal horecazaken verdubbeld. is het dan goed dat er bedrijven verdwijnen zodat er weer ruimte ontstaat voor andere bedrijven? hebben die bedrijven het dan aan zichzelf te danken dat ze wel of niet blijven bestaan of hebben sommige simpelweg dikke vette pech omdat ze net begonnen waren, flink geïnvesteerd hebben, geld uitgekeerd hebben aan aandeelhouders, juist op die plek een uitbraak was…wie het weet mag het zeggen. dit is voor mensen niet anders, alleen op een andere schaal.

piramide

daarom pleiten wij voor een omslag in ons denken. je kan dit visueel als volgende stellen als een driehoek, we vragen het je zelf uit te tekenen. voorheen was het zo dat de markt het fundament was (de basis van de piramide). op de schuine zijden de markt en de burgers (samenleving). in een oogwenk kantelde dit naar de overheid als basis met de markt en de burgers als schuine zijden. nu pleiten wij voor het fundament van de burgers waarbij de overheid en de markt elkaar in balans houden. ze staan in het teken van de samenleving. dit wordt door andrew yang: human centered capitalism genoemd.

lees er meer over in zijn boek jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing te bestellen via werkvierentwintig.

 

het trickle up effect

motivatieandrew yangarbeidsmarktbasisinkomeneconomietrickle downtrickle up effectwerkgelegenheid

trickle down of trickle up?

de laatste tijd hoor je wellicht de woorden trickle up of trickle down. dit verwijst naar een manier van economisch denken. bij werkvierentwintig houden we ons bezig met de arbeidsmarkt, werk & inkomen. dat heeft alles te maken met de economie. de laatste decennia stonden in het teken van trickle down economics. simpel gezegd komt dat erop neer dat als je vermogende en bedrijven beperkt belast dit een positief effect heeft op de economie & daarmee dus op de werkgelegenheid.

belastingverlaging?

dit blijkt echter niet zo te werken. hieronder plaatsen we de video over de data. het verband tussen belastingverlaging voor deze groep en de economische groei en bloei. dat is op zich ook best logisch. het deel dat mensen sparen met een hoog inkomen is groter, dat consumeren ze dus niet en komst dus ook niet snel in de reële economie terecht. de laagste inkomens spenderen nagenoeg al hun besteedbaar inkomen en sparen een stuk minder of zelfs helemaal niet.

reële economie

er is uiteraard niks mis met wat sparen, maar als je de reële economie een boost wil geven dan is dat beter door mensen met een laag inkomen meer besteedbaar inkomen te geven dan om dat via de ‘bovenkant’ te doen. in de vorige crisis werd er echter wel via die weg ingegrepen, denk bijvoorbeeld aan het opkoopprogramma van de ecb. dit heeft met name de beurs en huizenprijzen doen stijgen (rente daalde hiermee enorm). de geldcreatie heeft er dus niet voor gezorgd dat de reële economie versterkt werd maar heeft stiekem voor inflatie gezorgd op de huizenmarkt. al is hier de grap dat veel mensen dit als positief ervaren, maar als dit was gebeurd met de dagelijkse boodschappen dan had het malieveld vol gestaan. de overwaarde van de 1 wordt gefinancierd door de ander.

data of ideologie

nu houden wij van de data. ideologisch kan je natuurlijk vinden dat een lage belasting gerechtvaardigd is, maar de claim dat dit goed voor de economie & samenleving is, die houdt niet op. vaak wordt trickle up economics binnen het linkse politieke spectrum bejuweld en trickle down wordt binnen het rechts economische spectrum betoogd. waarbij links vaak vasthoudt aan arbeid en pleiten ze dikwijls voor een hoger minimumloon ook al zorgt dat netto niet voor meer inkomen en gelijkheid (met ons huidige stelsel). rechts houdt daarentegen vaak vast aan inkomen uit arbeid en gelijke behandeling. daarbij pleiten ze voor het beperkt belasten van inkomen & vermogen waaronder ook een lage erfbelasting. dat terwijl veel mensen tegen een klassenmaatschappij zijn.  in de blog schrijven wij over een ander belastingstelsel. 

andrew yang

afgelopen tijd was andrew yang in de running. hij trok zowel de democratische kandidaten, onafhankelijke en republikeinen. hij kreeg deze mensen enthousiast omdat hij geen sterke links/rechts ideologie had, maar een pragmatische oplossing biedt voor de problemen van vandaag de dag. hij doet dit onder andere door het basisinkomen/freedom dividend op de kaart te zetten.

basisinkomen

een basisinkomen zorgt direct voor geld in de handen van mensen. mensen die dat vervolgens kunnen besteden aan de markt. in dit geval wordt de markt dus van onderop verstevigd en gestimuleerd. hieruit ontstaat werkgelegenheid en dit leidt dan weer tot belastinginkomsten. nu wordt er in nederland langzaamaan de discussie over het basisinkomen gevoerd. sommige pleiten voor een negatieve inkomsten belasting of een gegarandeerd inkomen.

armoedeval

het nadeel hiervan is dat het de armoedeval in stand houdt. dat komt er kort op neer dat mensen heel lang op hetzelfde inkomen blijven ook al werken ze er volop naast. dit wordt de armoedeval genoemd. je inkomen bevriest als het ware. dit gebeurt vandaag de dag ook met de inkomensafhankelijke toeslagen en uitkeringen. de marktprikkel komt dan niet overeen met de regelingen die we toepassen. ja het lost armoede op, maar het zorgt er niet voor dat werken loont. deze krachten kunnen negatief op elkaar werken, maar heeft dus geen enkel effect op het besteedbaar inkomen van mensen. dat blijft beperkt.

werkgevers

als meer mensen meer te besteden hebben kan dat weer uitgegeven worden aan bijvoorbeeld de horeca. want wat heb je nodig als je op het terras wil zitten? juist vrije tijd en vrij besteedbaar inkomen. dit wist henry ford 100 jaar geleden al toe te passen. de wereld zag er toen echter heel anders uit. door globalisatie en technologie kunnen we dat niet altijd meer van werkgevers vragen. dat laatste zien we steeds meer gebeuren. we willen dat die werkgever steeds meer baanzekerheid geeft. wij denken dat de oplossing voor een deel ligt in het bieden van een inkomenszekerheid (ter hoogte van een basisinkomen). werkgevers hebben er dan dus ook baat bij.

versterken van de regio

een basisinkomen zorgt voor een trickle up effect maar zorgt ook voor het behoud van jonge mensen in regio’s die vanuit zichzelf niet heel veel economische dynamiek kennen. ze trekken hierdoor minder snel naar de randstad. hierdoor houden we de regio’s ook aantrekkelijk en zal dit een positief effect hebben op bijvoorbeeld de woningmarkt. kortom, het is dus ook op macro niveau een herverdeling van middelen. waardoor we allemaal beter af zijn.

werkvierentwintig

uiteraard maakt een basisinkomen ook de 24urige werkweek voor beroepen waarbij je aanwezig moet zijn mogelijk, maar denk ook aan mantelzorg, ouderschap, studeren en alle andere uitdagingen waar we in deze tijd voor staan. de rust, stabiliteit en autonomie zal de gezondheid van mensen goed doen en het stimuleert de economie.

tot slot: een duidelijk win/win idee dat duidelijke tweepartijdig is. links lost er armoede mee op en rechts beperkt de invloed van de overheid in het dagelijks leven van mensen. mocht je meer willen lezen over dit onderwerp: in de webwinkel is het boek van andrew yang beschikbaar. als je er dan toch bent, bestel dan gelijk het t-shirt: trickle up en je steunt er een frisse kijk op werk & inkomen mee. onze schoorsteen moet immers ook roken.

 

vrijheid werkt

blue zones

motivatiestructurenwerkweekambachtandrew yangautonomieduurzame inzetbaarheideconomievitaliteitwelvaart & welzijnzelfstandigheid

in de wereld zijn er verschillende plekken waar mensen in relatief goede gezondheid erg oud worden. een appel plukkende vrouw van 97 die nog in bomen klimt, of dansende echtparen van in de 100. het kan en het is niet onmogelijk. nee het is ook geen uitzondering. het blijkt dat in blue zones de gemiddelde leeftijd hoger is dan in andere delen van de wereld.

het recept?

1 van de factoren die er wordt genoemd is get gunstige klimaat waardoor er 2 x per jaar een oogst mogelijk is. in deze regio’s eten mensen daarom veel groenten, relatief weinig vlees, vet, zout en suiker. maar, je zou zeggen: als we dat hier ook zouden doen dan zou er hier ook een blue zone moeten zijn.

een tweede factor is dat mensen niet met pensioen gaan. en voordat vakbonden, politici en andere mensen in de kramp schieten: pensioen is slecht voor je! mensen afschrijven op basis van leeftijd en daarna een passiever leven te laten leiden is niet goed voor de vitaliteit van mensen.

maar hoe doen we dat dan met zware beroepen?!

oplossing

bij werkvierentwintig denken we graag na over een samenleving waarin mensen in goede gezondheid kunnen werken, wonen en leven. de oplossing is heel simpel: we verplaatsen de aow naar 18. oftewel je gaat op je 18e met pensioen en krijgt de aow (basisinkomen).

hierdoor kan je gedurende je leven veel beter letten op fysieke en mentale belasting zonder dat je ooit echt met pensioen moet. je spaar gedurende je leven voor als je inkomen uit arbeid afneemt, maar je hebt altijd de basis van het basisinkomen.

basisbehoefte

het grote voordeel is dat mensen langer zelfstandig blijven omdat ze (financieel) gezonder zijn. dit zorgt voor betere inzetbaarheid, minder ziekteverzuim en meer autonomie. dat laatste is de determinant voor welzijn en het is een psychologische basisbehoefte zoals zuurstof dat voor je lijf is.

optimale werkdag

we weten dat een werkdag van ergens tussen de 4 en de 6 uur de beste resultaten geeft. uren als proxy voor resultaat en productiviteit is verouderd gebleken. dit gaat daarna zelfs een averechts effect opleveren. dit heeft voor de kritische mensen onder ons niks te maken met luiheid, maar simpelweg met fysieke en cognitieve vermogen om een inspanning te leveren. voor degene die hele dagen slenteren wel motiverend vinden (maak lekker je uurtjes).

als we beter omgaan met ons tijd en mentale energie dan houden we ook tijd, aandacht en energie over voor dingen die buiten het werk om belangrijk zijn. dit kan gaan van je gezin, sporten, vrijwilligerswerk (dwangarbeid bij betaald werk zijn we ook tegen) en mantelzorg.

als je jong bent heb je tijd, energie en geen geld

als je van middelbare leeftijd bent heb je energie, geld en geen tijd

als je oud bent heb je tijd, geld en geen energie

een nieuwe frisse kijk op werk en inkomen

daarom hebben we een nieuwe frisse kijk op werk en op inkomen nodig. nee, dit is geen ideologische luchtfietserij, maar hierdoor maken we gebruik van de kennis die er is op het gebied van welzijn, welvaart, productiviteit, effectiviteit, intrinsieke motivatie en vooruitgang.

oproep aan de politiek

nadat alle politici de mond vol hadden over hoe belangrijk vrijheid is (na 5 mei) vragen we ons af welke vrijheid er bedoeld wordt. door mensen meer onafhankelijk te maken komt er meer stabiliteit en autonomie, dat is volgens ons vrijheid. er zijn in onze politieke bestel een aantal partijen die met vrijheid schermen maar daar volgens ons weinig richting aan geven of het vooral erg eenzijdig maken.

politiek

we vragen de politiek dan ook om in deze tijd wat verder te kijken dan de ideologische schuttersputjes waar men in verkeert en op zoek te gaan naar oplossingen waardoor er een win-win-win situatie ontstaat.  want als we willen dat de economie aantrekt en er financieel stabiliteit is bij de nederlandse huishoudens dan is het basisinkomen the way to go. kost een boel, maar levert enorm veel op.

rocket science

mensen hebben namelijk 2 dingen nodig om de economie van onderop te stimuleren. 1: vrije tijd (dat heb je nodig om op een terras te gaan zitten) en 2: besteedbaar inkomen (dat drankje moet betaald worden). het is geen rocket science. daarmee maken we gelijk beroepen waar ambacht in zit aantrekkelijker.

 

 

 

transparantie & gelijkwaardigheid

motivatieandrew yanglegitimiteitpraktisch opgeleidtheoretisch opgeleidwederkerigheid

gelijk of gelijkwaardig?

ook binnen organisaties geldt dat niet iedereen gelijk is. we zijn allemaal anders. gelukkig maar! onze salarissen zijn dat echter ook. de roep om dit anders aan te pakken is groot vooral tussen mannen en vrouwen & terecht. wat mag het verschil tussen de ’top’ en de ‘werkvloer’ zijn? waar wordt de werkelijke waarde gecreëerd?

wij denken dat veel organisaties een waterhoofd zijn geworden. we hebben theoretische opleidingen verkozen boven praktische opleidingen (laag versus hoog opgeleid). “we oversubscribe college”. dat geven ouders natuurlijk ook mee, want ook uit onderzoek blijkt dat theoretisch opgeleide mensen beter verdienen en gezonder zijn ook op latere leeftijd. dat is wat we nu ook zien aan de tekorten op de arbeidsmarkt. 

werken loont

daarom zijn we ook voor een basisinkomen. als startbedrag. het waardeert onbetaalde arbeid en arbeid die we als samenleving financieel matig waarderen. werken loont dan altijd. altijd.

wil je werk doen omdat je er voldoening uit haalt, denk aan de zorg, onderwijs, politie etc. ga er dan voor. doe je graag wat minder leuk werk maar geeft het financieel meer voldoening, ga je gang. hopelijk sluit het 1 het ander niet uit. we stellen daarom dan ook een eenvoudiger belastingstelsel voor.

pyramide

we draaien graag deze piramide om. het management is er voor de medewerkers en niet andersom. de positie van het management moet dan ook gelegitimeerd zijn door de organisatie als geheel. dan is er sprake van gezag (relationeel) en niet van autoriteit (positioneel). wie het weet mag het zeggen. 

transparantie

we zijn voorstander van interne (loon) transparantie. hierdoor kan ook het onderscheid tussen mannen en vrouwen aangepakt worden. dit zou geeneens een onderwerp van discussie moeten zijn. we kunnen samen voor deze gelijkwaardigheid zorgen. jou stem doet er evenveel toe als die van de ander, ongeacht positie.

door transparantie op het gebied van arbeidsvoorwaarden kan iedereen misstanden aanpakken. dan gaat het om legitimiteit van je eigen salaris en die van je collega, zelfs die van de directeur. het braziliaanse bedrijf semco staat bekend om de open salarissen. er is hier dan ook spraken van wederkerigheid en legitimiteit. 

moderne organisatie

wat maakt dat jouw werkzaamheden die verdienste waard zijn? gelijkwaardigheid en transparantie zijn volgens ons kenmerken van een moderne werkgever. wat het onderscheid dan is dat is geheel aan de organisatie. we vinden het belangrijk dat de arbeidsmarkt en de organisaties die erop actief zijn meer democratisch worden. daarbij hoort ook gezonde rebellie, stemmen met je voeten en zo nu en dan wat wrijving. the world needs more rebels.

sociaal experiment 2020

motivatiestructurenwerkweekalbert einsteinandrew yangarbeidsmarktbasisinkomeneconomiemotivatieonderwijs

sociaal experiment

begin 2020 deden we een sociaal experiment. een experiment om 1 basisinkomen te crowdfunden. dit is natuurlijk niet zonder (imago) risico. we nemen daarmee positie in op een politiek onderwerp dat ideologisch geladen is. dat kan in ons geval ook niet anders omdat de arbeidsmarkt, werk en inkomen vaak politiek geladen onderwerpen zijn.

ondernemer

elke ondernemer kan beamen dat (vooral) in de beginperiode het een uitdaging is om voldoende omzet en opdrachten binnen te behalen. dat is bij werkvierentwintig niet anders. als de opdrachten opdrogen (zoals in de bouw) is het altijd weer de vraag of je salarissen van je medewerkers kan betalen. het is daarmee ook een pleidooi voor het ondernemerschap, voor risico nemen en voor buiten de gebaande paden te gaan. we hopen alleen wel dat dit nooit ten kosten hoeft te gaan van je eigenwaarden (verlies van autonomie). ondernemers zijn al bereid om alles op alles te zetten. dit moet je maar liggen.

deze structuur is niet voor iedereen zaligmakend. andere voelen ze meer senang bij een structuur van loondienst. daar is uiteraard helemaal niks mis mee. we omarmen de diversiteit in wensen. we pleiten alleen wel tegen de wat hard gezegd: loonslaafcultuur. eentje van volgzaamheid. 10% van de werkende geeft al aan mentaal afgehaakt te zijn. de manier waarop onze organisaties zijn georganiseerd is dan ook het grootste probleem van deze tijd. waarin burn out eerder regel dan uitzonder is. hier is overigens werk niet alleen debet aan.

stigma

de oproep werd: online veredeld bedelen genoemd. een basisinkomen is geen zieligheidsgift of een regeling voor minima. maar zorgt voor een ondergrens van het menselijke bestaan, ongeacht je economische verdienvermogen. dat is het stigma dat we ook graag willen doorbreken. evenals het idee dat economische waarde gelijk staat aan menselijke waarden. we steken daarmee ons hoofd boven het maaiveld uit. hak het eraf als je dat wilt. wij leggen hieronder uit waarom we dat een onverstandig plan vinden.

welzijn & welvaart

de eerste reactie die binnen kwam was: je moet werken voor je geld. dat is voor vele het idee en dat is begrijpelijk. voor niets komt de zon op. onderzoek naar welzijn en welvaart laten alleen zien dat deze opvatting heel veel nadelen heeft. financiële stress is een van de oorzaken van hogere zorgkosten, slechtere relaties en stress. we betalen dus nu al de ellende van de ander het zou toch veel leuker zijn als we meer waardigheid voor ons geld krijgen. we respecteren iedereen die dit denkt. we zijn in nederland vrij om onze mening te uiten.

democratie

hopelijk zijn we ook vrij om met onze voeten te stemmen. het is nu zo dat je nauwelijks bescherming kent als je eenzijdig je baan opzegt en iedereen begint in 2020 weer op 0. uiteraard zijn er in nederland sociale vangnetten, maar deze zijn altijd tijdelijk. om de grootste uitdagingen van de komende tijd aan te kunnen is zekerheid & financiële veiligheid het belangrijkste element (maslow).

andrew yang

in amerika pleit andrew yang voor een freedom dividend (basisinkomen). dit verbetert het leven van mensen direct (het geeft ze autonomie, waardeert onbetaalde arbeid en zorgt voor de vrijheid om te studeren, als zelfstandige te starten etc. etc.). daarnaast verbetert het de economie. uit de cijfers blijkt dat de trickle down economie niet werkt zoals de belofte was. hij pleit daarom voor de trickle up economie. 

everything that is really great and inspiring is created by the individual who can labor in freedom.

albert einstein

de discussie die we vandaag de dag zien heeft te maken met een verouderd bureaucratisch systeem. met onder andere een slecht functionerende toeslagen systeem, veel zelfstandige met straks een minimum tarief voor zzp’ers en het mogelijk verhogen van het minimumloon, hoge studieschuld en woningschaarste. vermogensongelijkheid neemt toe en we krijgen steeds meer afgunst naar elkaar (op alle fronten). dat is maatschappelijk gezien niet even wenselijk.

waarde van werk

de raad voor de volksgezondheid adviseert om ook als je met ‘pensioen’ bent nog een beetje door te werken (actief te zijn). de minister heeft laten weten dat het minimumloon niet omhoog gaat. dat is op zich logisch. want arbeid wordt steeds duurder en dat terwijl we werk als waardevol benadrukken (wij ook). de rekening komt alleen voor een groot deel bij het mkb te liggen. deze organisaties hebben het ook in een sterke economie soms best zwaar. door toenemende regeldruk (de wab), door toenemende (internet) concurrentie en globalisering (aliexpres etc) is dit dan ook niet de oplossing. andrew yang biedt daarmee een positieve visie voor de toekomst. we pleiten er dan ook voor dat de pensioenleeftijd met pensioen gaat (dit klinkt gekker dan het is).

basisinkomen

daarom pleiten wij voor een basisinkomen. omdat dit zowel sociaal is (iedereen uit de armoede) en dat het liberaal is (wie ben ik om over jou leven te oordelen). je hebt de vrijheid (binnen de kaders van een basisinkomen) om wat van het leven te maken. we gaan hier dan ook uit van intrinsieke motivatie. werken loont daarmee altijd, financieel en of in voldoening. hopelijk beide. want er is niks mis met geld verdienen. je hoeft geen studieschuld op te bouwen als je gaat studeren. dit heeft een dempend effect op de economie. juist op een moment dat je nog vermogen/arbeidsvoorwaarden op moet bouwen als jonge ouders.

arbeidsmarkt

dit raakt natuurlijk direct aan de arbeidsmarkt. want zo zijn de economie, de arbeidsmarkt en het onderwijs met elkaar verbonden. het vraagt daarmee dus een integrale aanpak. zo kan je de afweging maken om meer tijd aan je kinderen te kunnen besteden. 2/3 van de ontwikkeling van het kind heeft te maken met hoe de stressniveaus thuis zijn, hoe veel woordjes er worden voorgelezen. deze ouderlijke aandacht is cruciaal voor de ontwikkeling van het kind. daarmee functioneert ons onderwijssysteem nog beter. zo worden we gezonder & innovatiever en daarmee verstevigen we onze positie op de wereldmarkt.

het onderwerp is overigens bipartisan (tweepartijdig) maar zowel links als rechts houden vooralsnog vast aan oude idee technologie. bekijk de video in de blog van barry schwartz.

pick a side

ons huidige systeem is een systeem met een gat in de bodem. het is dweilen met de kraan open. als werkvierentwintig gaan we in 2020 ook verder voor een leukere en beter functionerende arbeidsmarkt, samenleving en economie. dat er mensen zijn die het oneens met ons zijn is inherent aan het innemen van een standpunt. zoals er ook gebeurde met de productie van twix >> pick a side. een aanrader is het boek van andrew yang: the war on normal people.

werkvierentwintig

willen jullie meer informatie over dit onderwerp? laat je het ons weten, dan geven wij daar gratis advies over (zet dan in de kop> sociaal experiment) >> info@werkvierentwintig.nl.

als bedrijfskundige zijn we gespecialiseerd in personeel en arbeid, waaronder motivatie en control. omdat werken zoveel leuker en beter kan.

louis goulmy werkvierentwintig

vrijheid werkt

motivatieandrew yangautonomieintrinsieke waardenlocatie-onafhankelijkmotivatiesupportervrijheid

tijdverspillers

in 2020 gaan we volledig online verder. dat doen we om het concept van werkvierentwintig kracht bij te zetten. uiteraard gaat het in eerste instantie om meer autonomie, maar het gaat ook om niet altijd aanwezig moeten zijn om dingen voor elkaar te krijgen. niet functionele aanwezigheid is een van de grootste stoorzenders (afleiding van elkaar) en tijdverspillers die er is, naast de nodige reistijd. het mes snijdt dus aan meerdere kanten, want hierdoor kunnen we tegen een scherper tarief werken. aangezien het om de waarde gaat die we leveren is het verband tussen tijd en dienst nauwelijks meer te stellen, uiteraard moet er ook bij ons elke maand een bepaald bedrag binnenkomen.

verdienmodel

we zijn bereid een ander verdienmodel erop te baseren en zelfs met minder genoegen te nemen. liever wat meer autonomie dan meer salaris. het verdienmodel is vaak nog gebaseerd op het aantal uren dat je werkt x een tarief. dit is voor zelfstandige als snel 75 euro of meer (exclusief reiskosten). dit is vaak dan ook het probleem waar we tegenaan lopen in organisaties want hoe waardeer je dan een medewerker als we het niet op uren baseren en hoe waardeer je dan je eigen inzet?

fabrieksmindset

dat is een terechte vraag. het denken in uren (en aanwezigheid) als maatstaf stamt uit de tijd van henry ford. een fabrieksmindset die destijds werkte. werkt nu in veel beroepen averechts. wij hebben daar de 6=8 filosofie voor bedacht. want zo naarmate we langer werken wordt de kwaliteit minder en worden we minder scherp. uiteraard kan een vast bedrag ook voldoen. het gaat immers om de waarde van hetgeen dat geleverd wordt. als de relatie wederkerig is zal dit op den duur wel blijken (zeker in loondienst en of gedurende een langere periode).

beschermende factor

het loont dus vooral op de factor tijd als beschermende factor te gebruiken. na 3 uur neemt het concentratie vermogen rap af, na 6 uur is het zeer beperkt en na 8 uur moeten we eigenlijk de collega naar huis schoppen. kom de volgende dag weer fris terug. uiteraard kan af en toe wat langer doorwerken geen enkele kwaad.

scientific management

de fabrieksmindset was dan ook gebaseerd op het scientific management. een management stroming die niet een al te positief mensbeeld had. wat blijkt, ze zaten er volledig naast. het leverde een instrumentele denkwijze op over mensen en mensen gingen zich ernaar gedragen (de 9-5 mentaliteit).

waarde

zo verliezen we de menselijke waarde die we zo belangrijk vinden, ook op het werk. deze relationele behoefte van betrokkenheid, invloed en van waarden zijn spelen een grotere rol dan geld. uiteraard is die laatste een belangrijke hygiëne factor. waardering in een schouderklopje maar ondertussen onderbetaald voelen helpt ook niet;)

vrijheid

wij geloven dat vrijheid (autonomie) werkt. vrijheid bestaat bij de gratie van kaders, want waar de vrijheid van de een begint kan de vrijheid van de ander beperkt worden. vrijheid betekent dus niet doen waar je maar zin in hebt. vrijheid is een begrip dat redelijkheid en gezond verstand kent. vanuit menselijke (intrinsieke) waarden. daarom zijn we ook groot voorstander van een basisinkomen. dat zorgt er niet alleen voor dat je je mening kan uiten. dat je ook met je voeten kan stemmen (ongeacht opgebouwde vermogen, voorzieningen etc). het is aangetoond dat autonomie de determinant voor welzijn is. dat maakt de samenleving, de arbeidsmarkt en de economie een stukje democratischer.

wij willen dat graag nog meer kracht bijzetten door geheel online en locatie-onafhankelijk te werken. met de technologie van vandaag de dag is een (video)gesprek zo gemaakt. dat scheelt in (reis)tijd en in geld. bekijk de voorwaarden hier

basisinkomen

aangezien we groot voorstander zijn van andrew yang die een andere kijk op werk en inkomen bepleit. zijn we gestart met een proef. zijn er mensen die werkvierentwintig willen steunen en supporter zijn van een andere kijk op arbeid? dan vragen we je een bedrag over te maken op  https://bunq.me/basisinkomen2020. indien je dat wenst vermelden we je (bedrijfs)naam op de website. want alleen samen kunnen we de arbeidsmarkt een stukje leuker en beter maken.

mocht je het leuk vinden, bestel dan zo’n te gekke hoodie van werkvierentwintig.

 

 

welzijn als verdienmodel

motivatieandrew yangarbeidsmarktvitaliteitwelzijn

bij werkvierentwintig schoppen we tegen heilige huisjes aan. zoals de vrije denkers zeggen: structuren worden onopgemerkt voor werkelijkheid aangezien. het doorbreken van vaste overtuigingen kost tijd. zo werk het ook met het idee dat welzijn geld kost. wij denken dat hier geen aandacht aan besteden juist heel veel kost (financieel en sociaal). zo zit het maken van uren als zijnde dat is werk er bij mensen ingeprent.

de wetenschap rondom welzijn en vitaliteit laat zien dat mensen die meer autonomie ervaren zich beter voelen. autonomie (the desire to be self-directed is universeel). aandacht aan welzijn besteden loont. het levert rendement op. keiharde euro’s die de organisatie bespaart en de privé het gezin worden bespaard, dat betekent dus ook dat het ook belangrijk is om de structuur van de werkdag tegen het licht te houden.

aangezien wij ons bezighouden met de arbeidsmarkt maakt dat we schuren met politieke opvattingen. we denken dat onze kijk op werk en inkomen daarom een update nodig heeft. eentje waarin we niet alleen naar de werkgevers of naar de overheid maar ook naar de mensen. deze driehoek is belangrijk omdat we het alleen niet kunnen fixen. we denken vaak dat het of/of is. of meer welvaart of meer welzijn.

in amerika staat ondernemer andrew yang op. hij pleit voor een basisinkomen, maar noemt het een freedom dividend (van oorsprong bipartisan). een basisinkomen zorgt ervoor dat het welzijn toeneemt en dat de economie sterker wordt. het maak de arbeidsmarkt democratischer en het zorgt dat werken altijd loont. het zorgt ook voor minder bureaucratie. allemaal belangrijke zaken voor mensen, voor de economie en voor de overheid. als adviesbureau nemen we hier ook stelling in. maar dat doen we wel zoveel mogelijk op basis van wetenschap. we open graag het debat over een moderne kijk op werk & inkomen. eentje die zowel sociaal als liberaal is en die recht doet aan de wetenschap rondom werk, productiviteit, motivatie, kwaliteit, welzijn en economie.

dit debat was al gaande in de tijd van adam smith (vrije markt) & van karl marx (communisme). in de tijd van taylor (scientific management) en fayol (relationele behoefte) en tussen de agentschap theorie en de stewardship theorie, tussen het angelsaksisch en rijnlandse organiseren. op het gebied van hr zeer belangrijke inzichten.

wij geloven dat alle grote denkers wat bij te dragen hebben. 21 december wordt daar een 5e strijd aan toegevoegd. dat is de strijd tussen de twee grootste filosofen van deze tijd, badr en rico. geheel in werkvierentwintig stijl weten zij dat je er een klap op moet geven. kort en krachtig.

soms slaan we iets te ver door en wordt één van de opvattingen dominant en wordt de ander vergeten. dat geldt ook voor de manier waarop we werken. daarom worden wij blij van iemand die het ‘gulden midden’ vertegenwoordigt. zoek andrew yang eens op, hij pleit voor een bredere kijk op werk en inkomen. op youtube of neem een kijkje op zijn website >> www.yang2020.com

meer weten over wat jij kan doen om binnen jou organisatie het verschil te maken (bijvoorbeeld de 6=8 filosofie)? neem dan contact met ons op. we zijn er ook voor vakbonden en werkgeversverenigingen. voor politieke partijen en voor zorgverzekeraars. een andere kijk op werk en inkomen heeft namelijk invloed op iedereen. wij noemen dat het post-kapitalisme. is het tijd voor een deltaplan?