“alweer broccoli”

broccoli

“ah nee, niet alweer broccoli…”

herken je dat gevoel, dat je na een lange dag thuis komt en geen idee hebt wat je die avond weer naar binnen moet werken. wel een beetje gezond natuurlijk, je had het weekend al gebruikt om wat makkelijker te eten en laten we wel wezen, jamie oliver maakt gezond koken dan wel makkelijk, maar hoe the f*ck ging dat ook alweer. hij laat het super simpel lijken, maar jij hebt niet echt de energie, lef en creativiteit om juist nu te experimenteren met je avondmaal.

frontale lob

dit is niet gek. na een lange dag is je frontale lob kleiner geworden. hier wordt onder andere je creativiteit, probleemoplossend vermogen en je motivatie bepaald. ga er maar aanstaan dan. dat is ook 1 van de redenen dat je zo lang loopt te knagen op een oplossing op het werk, maar als je naar huis gaat, onder de douche stapt, gaat sporten of lekker even gaat wandelen (met de hond), dat de oplossing te binnen schiet.

automatische piloot

mensen draaien echter vaak op de automatische piloot. een plek waarbij de langspeelplaat blijft lopen. we koken hetzelfde prakkie en er vind cognitief niet zoveel activiteit meer plaats. doordat je afgetaaid bent swipe je jezelf door het leven, zet je netflix op en laat je je onderdompelen in passief vermaak. dit is onderdeel van de aandachtseconomie en dat werd al gezegd door keynes. we zouden in het jaar 2020-2030 lijden aan verveling.

sociale innovatie

we weten inmiddels meer over de effectiviteit van de (werk)dag. over de fysieke en cognitief/emotionele belasting van mensen. waar ze goed bij gedijen en waardoor we onderaan de maatschappelijke streep het meeste baat hebben. laten we stoppen met de oude fabrieksmindset op werk. pas de 6=8 filosofie toe.

meerwaarde?

laat uren als maatstaf varen zodat je niet elke week hetzelfde prakkie kookt en je ook nog eens gezonder en gelukkiger bent. je partner zal je dankbaar zijn en je kinderen krijgen er een leukere ouder voor terug.

dit in combinatie met een basisinkomen zorgt ervoor dat de overheid de zorgkosten ziet dalen, de zelfredzaamheid verhoogd wordt en de economie stabieler en veerkrachtiger is.  autonomie is de determinant voor welzijn en met een basisinkomen zorg je er ook voor dat contactberoepen naar een kortere werkdag kunnen.

de werkgever…die ziet dat medewerkers beter presteren (ook indirect verlies van resultaat meegenomen) en een betere (financiële) gezondheid hebben. waardoor ze meer koopkracht & minder stress hebben. waaronder de stress door tijd/geld schaarste.

kortom, dit creëert maatschappelijk meerwaarde zodat we niet meer hoeven te zeggen:

“nee he, niet alweer broccoli”

 

One comment on ““alweer broccoli”

Comments are closed.