hoe zorgen we ervoor dat we kunnen vernieuwen met behoud van het goede van het oude? nu kan je niet altijd alles van het oude behouden en is er altijd de kans dat je met het nieuwe ook een klein beetje van het oude verloren gaat. dat betekent niet het oude in beton gegoten moet zijn. uitstapjes en trials doen om erachter te komen wat wel werkt en misschien juist ook wat niet werkt is ook belangrijk!
langzaam maar zeker brokkelen oude structuren af en worden er nieuwe gebouwd. elk tijdperk kent een begin en een eind. we verkeren op dit moment in een tussenfase waarin oude structuren onder druk staan. je kan het zo gek niet bedenken. van ons politieke systeem tot ons financiële systeem. het heeft allemaal met elkaar te maken. dit is wellicht een onderwerp dat net iets buiten de kaders van werkvierentwintig valt, maar het is een onderwerp om goed over na te denken.
werkvierentwintig pleit voor de 4 daagse werkweek en wij zijn op woensdag ook niet te bereiken (woensdag is de nieuwe zondag). waarom vraag je je misschien af? omdat woensdag de meest natuurlijke break in de week is. zo heb je 2 dagen weekend, dag rust (tijd voor kapper, huishouden etc) en dan weer 2 dagen lekker knallen. wanneer je door blijft werken dan neemt je effectiviteit, je productiviteit af en je vermoeidheid toe.
hebben jullie gisteren (21 maart 2021) ook de uitzending van buitenhof gezien? eerst was daar herman tjeenk willink die sprak over het belang van vertrouwen vanuit de overheid. de overheid dient het eerst te geven voordat het dat vertrouwen ontvangt. daarna was de nieuwe voorzitter ingrid thijssen van vno-ncw te gast, hier schreven we eerder al de blog: een nieuwe koers over. tot slot kwam daar floor milikowski aan tafel om te praten over de grote regionale verschillen en de ruk naar rechts in de periferie van nederland met een pleidooi voor de herwaardering van de regio > de uitzending kan je in deze blog terugkijken.
onlangs kreeg ik een whatsapp van een vriend: “voel je erkenning”. in eerste instantie snapte ik het niet. “huh, erkenning, wat bedoel je? hij doelde op het nieuwsbericht over het rapport: tussen balie en beleid. hoe je als burger vermorzelt kan worden door de overheid (die er juist is om mensen te beschermen).
“voor de wielen van de overheid” dat is wat mark rutte zei over de toeslagenaffaire en het aftreden dat daarop volgde. de overheid die niet goed functioneert en de menselijke maat verloren is, mede omdat niet naar de geest van de wet maar naar de letter van de wet gekeken wordt. dat is voor mij een herkenbaar verhaal. meer lezen? lees dan de blog!
het is je vast opgevallen. veel partijen zijn voor een vereenvoudiging van het belastingstelsel! een nieuwe koers (het moet echt anders). waar hebben we dat eerder gehoord of gelezen….dat klinkt super, maar is dat het ook? ja: er wordt nagedacht over andere manier waarop we zorgen dat mensen niet in de armoede belanden, de huur kunnen betalen, kunnen ondernemen, studeren en mantelzorgen zonder een overheid die achteraf met de rekening komt of in je nek loopt te hijgen.
NEE! ze doen dit veelal op basis van oude idee technologie en penny wise pound foulish redenatie (anders kost het te veel). deze verkeerde zuinigheid werkt namelijk averechts, ook op motivatie! zo zijn er veel partijen die een garantie-inkomen willen. je krijgt een belastingkorting van een x bedrag of je krijgt het aangevuld tot het inkomen dat we als minimum aanmerken zoals d66.
lanterfanten…dat klinkt niet echt als iets positiefs. toch kunnen we door iets meer te lanterfanten onze gezondheid en het functioneren verbeteren. ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen. ik (louis) lanterfant de woensdag als een malle. ik doe wat kleine dingen zoals naar de kapper gaan of nieuwe hardloopschoenen kopen maar echt ‘werken’ of dingen moeten doen, dat doe ik op woensdag niet…
werkvierentwintig is voorstander van gezonde onafhankelijkheid, een bepaalde mate van onafhankelijk zorgt ervoor dat je kan doen waar jij voor staat. een te grote mate van afhankelijkheid zorgt ervoor dat we dingen slikken die we liever niet slikken, maar de consequenties zijn dusdanig groot dat we het toch doen. “je hebt de luxe niet om je die principes te permitteren”.
“fitheid in nederland holt achteruit” dat was de kop vorig jaar van een hr blad. door het thuiswerken zijn vele van ons iets minder actief geworden. andere zijn juist meer gaan bewegen en dat is super. deze mensen gaven aan minder reistijd kwijt te zijn en dat in te zetten voor een wandelende/fietsende ‘fake commute’, tussen de middag een uitgebreidere lunchwandeling of lekker eerder stoppen met werken om nog even hard te gaan lopen voor het avondeten. om dan lekker voldaan op de bank te ploffen. zo dan: feierabend!
hebben jullie dit was het nieuws gekeken? peter pannekoek legt kort uit dat hij onlangs een nieuwe term had gehoord. een bore-out. een term die sommige mensen nu door de lockdown aan den lijven ervaren. lees het in de blog van burn-out naar bore-out.
is vakantie er om te herstellen cq. op te laden, en is vakantie daarmee functioneel, het even loskomen van werk zorgt ervoor dat je ook beter inzetbaar bent? of is vakantie gewoon, relax, een fijn moment om die reis te maken of aan je bouwproject non stop te klussen en even niet met je ‘normale baan’ bezig te zijn?
we hebben het allemaal wel meegekregen. de avondklok die gepaard ging met rellen. in deze blog nemen we je mee in de ernst van de maatregel. bij werkvierentwintig zijn we geen voorstander van de maatregel en de manier waarop deze gehandhaafd wordt, maar we staan wel achter de bedoeling van de maatregel. eenvoud werkt het
paternalisme is een houding richting de ander waarvan bij menigeen de nekharen overeind gaan staan. vaak zit er in paternalisme een vorm van ongelijkwaardigheid. we kijken op de ander neer.dit kan een machtsverhouding zijn of iets dat voortkomt uit het halo effect (omdat het jou goed afgaat weet jij wat goed is voor de ander). een bepaalde laatdunkendheid waar je niet snel vrienden mee maakt. we zien dit veel binnen overheidsbeleid, maar ook binnen personeelsbeleid.
“ik verveel me” of “er kan nu ook echt helemaal niks” hoor je dit ook om je heen, misschien wel in je gezin? het is geen leuke periode en het vraagt het nodige van mensen. dat is begrijpelijk. terwijl ook daar de één ondervindt er meer hinder van dan de ander. de lockdown is niet niks. een beetje begrip voor mensen die het af en toe even niet zien zitten is dan ook erg belangrijk….
hoe meten we succes en welke parameters gebruiken we daarvoor? simon sinek neemt je mee in een mooi verhaal over navy seals. lees er meer over in deze blog!
ben jij trots op het werk dat jij doet? ben je trots op de organisatie waar je voor werkt? ‘company pride’ is de afgelopen jaar steeds belangrijker geworden. betekenisvol werk als onderdeel van maatschappelijke verantwoord ondernemen is dan ook eerder regel dan uitzondering. wie dat niet doet valt buiten de boot en verliest niet alleen klanten, maar maakt het voor zichzelf ook moeilijker om mensen in te huren.
vandaag willen we je kort vertellen over de wet van parkinson. de wet luidt als volgt: werk vult zich met de tijd die ervoor beschikbaar is. hoe meer tijd je hebt hoe meer je in detail kan treden en hoe meer/langer je het eventueel kan uitstellen. het grote voordeel van de kortere werkdag is dan ook dat we wat minder treuzelen, minder micromanagen en wat eerder spijkers met koppen slaan. veel problemen lossen zich op zonder tussenkomst van anderen. het verhoogt de zelfredzaamheid en het zelfvertrouwen van mensen.
motivatie werkt, uit alle onderzoeken blijkt dat motivatie de beste voorspeller is van (lange termijn) resultaat. we hebben het dan nadrukkelijk over intrinsieke motivatie. uiteraard spelen meerdere vormen van motivatie een rol.
ervaar jij aan het eind van de week ook een dip & snak je naar het weekend. een moment voor jezelf. dat je even niks moet? grote kans dat je last hebt van wat heet het weekend effect. je hebt door de week heen te weinig ruimte voor je fysieke en psychologische basisbehoefte. hoe groter de discrepantie tussen de werkweek en het weekend hoe groter je het weekend effect ervaart.
onlangs stond er een leuke vraag op linkedin door lennard toma van keytoe. de vraag die er gesteld werd was: waar word je in je werk het liefst op afgerekend / verantwoordelijk voor gehouden?
– tijd die je eraan hebt besteed.
– het resultaat.
– het gevolg van het resultaat.
dit komt kortweg neer op input, output of outcome (uitkomst). waar gaat jouw voorkeur naar uit? in deze blog proberen wij er spaghetti van te maken. wat werkt voor jou, jullie team of jullie organisatie het beste?