fabriek

dit is de valkuil van werkend nederland

motivatieadam grantdetacheringduurzame inzetbaarheidsportenvitaliteitzwemmen

ken je dat, dat je denkt nog even wat extra’s te kunnen doen? dat je vindt dat je niet zo aan moet stellen en gewoon even door moet gaan. nou ik wel, er is een stemmetje in mijn hoofd die zegt: ah toe nog een klein stukje. ik vermoed dat ik niet de enige ben. deze werkethos is vrij dominant en krijgt vaak veel lof. in calvinistisch nederland moet je rust uiteraard eerst verdienen en hoort afzien er simpelweg bij.

laat ik het met een voorbeeld beschrijven. ik ben de laatste tijd wat meer afstanden aan het zwemmen. ik voelde elke keer dat ik wel wat meer aan kon. van 2-2,5 km ging ik naar 3 km en uiteindelijk richting de 4 km. de uitdaging was leuk en de progressie die ik ervaarde ook. het nadeel? ik voelde bij de aanvang van de volgende training dat ik nog niet hersteld was van de vorige training. ik was eigenlijk vermoeidheid aan het stapelen (en vergrote de kans op blessures). mentaal was het ook een uitdaging. zodra de lust om te zwemmen iets minder wordt is het vaak ook een teken dat je fysiek nog niet helemaal 100% bent (dat geldt voor niet alleen voor het zwemmen).

bovendien bracht het hele andere uitdagingen met zich mee zoals de pragmatische kant: openingstijden van het zwembad. algoed, wat begon als een leuke uitdaging werd al snel een opgave waarbij ik mij al zwemmen afvroeg: wat was nu eigenlijk de bedoeling van het zwemmen? was dat zo ver mogelijk zwemmen? lekker te ontspannen? of doe ik het vanwege de voordelen die het geeft? maar niet alles hoeft in het teken te staan van iets en daarmee functioneel te zijn. soms kan je ook gewoon lekker zwemmen (punt). dat het een positieve uitwerking heeft op je mentale en fysieke gezondheid is dan mooi meegenomen. misschien is de activiteit zelf wel gewoon waarom je het doet.

sporten/bewegen doe je maar in je eigen tijd is vaak het devies, terwijl bewegen juist heel positief kan werken op je functioneren (je prestaties). in mijn boek: echte mannen werken 4 dagen beschrijf ik dat ik voorstander ben van de trainingsfilosofie, go slow or go home, als tegenhanger voor de trainingsfilosofie, no pain no gain. de werkvariant hiervan is natuurlijk work hard play hard. maar wat nu als we daarmee juist een burn-out cultuur creëren. waarbij prestatie-indicatoren en het continue meten soms meer kwaad dan goed doen. ik was immers ook op mijn sporthorloge aan het kijken…

berend van der kolk schreef een mooi boek hierover dat heet: de meetmaatschappij, wat al dat meten met ons doet. het continu stellen van doelen en het meten ervan kan uitputtend werken. zodra alles een taak/opgave wordt die gehaald moet worden dan bestaat de kans dat we intrinsieke motivatie om zeep helpen.

ik zal je verklappen: een lekker uurtje zwemmen is een enorm productief en creatieve activiteit. door de beweging komt er volop zuurstof naar je brein, relativeer je makkelijker en bedenk je allerlei oplossingen. ik noem het zwemmen altijd gekscherend het stofzuigen van mijn brein. maar welke organisatie zou nu jou betalen om te gaan zwemmen als je ook achter je laptop of in de vergadering kan zitten? daar wordt immers toch werk verzet? zeker als we betalen op basis van uren. het is 1 van de redenen dat werkvierentwintig niet aan uren doet. dit is het kunstmatige onderscheid tussen werk en vrije tijd die we overgehouden hebben van het scientific management en beschrijf als de fabrieksmindset, met dito overtuigingen over mens, werk & inkomen.

ik zou niet willen dat je ook maar een lichte mate van schuldgevoel hebt als je met de hond wandelt, gaat zwemmen of andere dingen onderneemt die wij niet definiëren als ‘werk’. in die definitie hoort werken namelijk ook een klein beetje afzien te zijn. het mag uiteraard wel leuk zijn, maar je moet er wel iets voor opofferen.

bijtijds stoppen en nog wat energie overhouden is dan nog zo slecht nog niet. wellicht kon je op maandag wel wat meer, maar betaal je daar de prijs voor op vrijdag (of zoals vele in het weekend). de werkweek zo vormgeven dat je gedurende de gehele week tijd en energie pover hebt klinkt toch veel beter? hierdoor is onze energielevel veel constanter en zijn we eerder hersteld van een inspanning, waardoor we ook weer eerder een inspanning aankunnen. laten we stoppen met die macho werkcultuur waarin we vermoeidheid stapelen.

zo bestaat er het weekend effect. in een notendop: mensen ervaren een tekort aan fysieke en psychologische basisbehoefte door de week heen, maar in het weekend wel. hoe groter het verschil tussen de werkweek en het weekend, hoe groter het weekend effect is. of in de bewoordingen van adam grant te blijven: weekenden zouden niet nodig hoeven zijn om te herstellen (en vakantie niet om op te laden).

adam grant tekst weekend

wil jij nu ook onderdeel zijn van een organisatie die jouw welzijn op 1 zijn?  meld je dan aan voor de detacheringspool van werkvierentwintig. wij helpen organisaties met de sociale innovatie van deze tijd. je werkt op basis van de 4-daagse werkweek en de optimale werkdag. zodat jij meer dan genoeg ruimte hebt voor zowel je psychologische als fysieke basisbehoefte. daarmee wordt het weekend (en je vakantie) geen noodzaak, maar de kers op de taart. aanmelden kan door een mail te sturen naar info@werkvierentwintig.nl met in de koptekst je vakgebied. in cv’s zijn we bij werkvierentwintig niet geïnteresseerd, daarvoor is je linkedin al. 

ben je als organisatie geïnteresseerd in organisatieadvies, begeleiding naar de een 4-daagse werkweek of simpelweg gemotiveerde mensen? plan dan een vrijblijvend informatiegesprek in.

 

voorbij uurtje-factuurtje…

motivatiecontrolcreativiteitdetacheringinnovatieuurtje factuurtjevertrouwen

veel organisaties werken anno 2022 nog steeds op basis van uurtje factuurtje. zo ook veel detacheerders. super suf toch. vreselijk ouderwets. er is ook geen enkele noodzaak tot sociale innovatie. immers meer uren is meer inkomsten, minder uren is minder inkomsten. als we daar aan gaan morrelen dan staat het verdienmodel op losse schroeven. bestaande belangen wegen daarin altijd erg zwaar. we zijn het tenslotte ook gewend, zo werkt werk voor vele. werken staat gelijk aan ‘uren maken’.

dat we minder voor elkaar krijgen als we juist langer werken maakt niet uit, ondertussen creëren we tijdschaarste, doen we druk en zijn we vaker fysiek moe (tekorten aan fysieke basisbehoefte) maar ook minder creatief. autonomie is namelijk de determinant voor intrinsieke motivatie, creativiteit en dus ook en daar draait werken toch echt wel om: resultaten.

terwijl de organisatie echt niks heeft aan je tijd, hoelang je naar een beeldscherm staart zegt niks over wat je klaarspeelt. om nog maar te zwijgen over vergaderingen (zucht), reistijd (blehh) of digitale zichtbaarheid (wordt geen zoombie) en onnodige bereikbaarheid voor vaak niet acute zaken.

zeker als je weet dat:

1: je geen uren kan maken, wel brood.
2: veel mensen al aangeven ca 3 a 5 uur te werken, je vermoeid raakt, fouten maakt en trager wordt.
2.1.: ben je boven de 40 dan kan de 3 daagse werkweek wel eens het beste zijn.
3: soms je niet eens vast kan stellen of je werkt (hoeft ook niet).
4: je autonomie van mensen afneemt.
5: zichtbaar klokken suf en ouderwets is, maar onzichtbaar klokken nog steeds doen.
6: mensen geen speelautomaat zijn waar je een muntje ingooit (als je betaalt voor uren krijg je uren).

veel organisaties hebben hun hele HR systeem en verdienmodel op deze verouderde denkwijze ingedeeld. zo is er zelfs een ambtenaar die effectiever werkte (en niet 8 of 9 klokte) ontslagen. wie effectiever werkt komt dus in de knel. “er is een misverstand van tientallen jaren van industrieel werk uit de vorige eeuw waarin we de processen ingericht hebben op basis van input (tijd) en dat gekoppeld hebben aan productiviteit (output).” bovendien heeft het schrijven van uren ook een prijskaartje, zowel financieel als sociaal.

zelfs de meest progressie organisaties hebben uurtje-factuurtje afspraken met grote corporates, omdat ze dit gewend zijn en ze graag een bepaalde mate van controle willen. dat dit een illusie is doet het er voor deze corporates niet toe. deze organisaties zijn zoals barry schwartz het noemt op oude idee technologie gebouwd. of zoals daniel pink het zegt: er is een mismatch tussen wat bedrijven en organisaties doen en wat de wetenschap weet. daar zit dan ook precies de crux.

met de recruitment en detacherings tak van werkvierentwintig helpen we organisaties om het fundament onder werk en inkomen aan te pakken. daar hoort ook geen uurtje factuurtje bij, want dan zouden we weer input (uren) aan output (resultaat) koppelen. durft jullie organisatie het aan om fundamenteel wat te veranderen aan de manier waarop we werken? neem dan contact op met werkvierentwintig >> info@werkvierentwintig.nl

wil jij graag onder andere voorwaarden werken, meer autonomie hebben en niet vastgepind worden op (denkbeeldige) werkuren? mail ons dan. ook wij zijn op zoek naar gemotiveerde professionals.

de eerste detacheerder van de 6 urige werkdag

motivatie2022detacheringfabrieksmindsetrecruitmentsociale innovatie

steeds vaker krijg ik berichten van mensen die erg graag anders willen werken & al sinds het begin van werkvierentwintig speel ik met de gedachten om detachering & recruitment op een andere manier vorm te geven. ik vond het zelf namelijk altijd al onzin dat veel van deze ondernemingen uren verkopen. het verdienmodel vind ik bijzonder ouderwets en niet meer passen bij deze tijd. ik zat zelf ook bij zo’n hip traineebureau (voor een veel te laag salaris) maar puntje bij paaltje was het gewoon een urenfabriek. oude wijn in nieuwe zakken, fundamenteel werd er niks nieuws gedaan.

maar hoe pak je dat dan aan?

geen idee en dus start werkvierentwintig er in 2022 mee. werkvierentwintig denkt niet alleen outside the box, maar doen het ook. heel simpel: je hoeft geen uren meer te maken. we denken ook niet dat meer dagen, meer oplevert. nee, ook niet in salaris. 4 dagen werken van ca. 4 a 6 uur. en zelfs dat kan gestolen worden. werken kost tijd en jij snapt donders goed wanneer je aan de slag gaat en wanneer je stopt. we kunnen zelfs niet vaststellen wanneer je werkt en of je werkt. je bent toch geen loonslaaf. gebruik die tijd voor andere dingen die ook belangrijk zijn in je leven.

jij wil gewoon-lekker-werken. 

wij hebben niks aan je tijd, jij en je familie veel meer. werken gebeurt zelden op het werk. herstel, ontspan en ga de volgende dag met frisse tegenzin weer aan de slag. jij wil gewoon uit jezelf leveren en niet ‘braaf je uurtjes maken’, ook al is dat misschien lekker veilig. vind je het spannend, geen probleem: het is op een andere manier werken en we helpen je er graag bij. voor sommige is het namelijk even wennen dat dit allemaal niet meer hoeft. sommige mensen klokken uit eigen wil, zelfs als het allang niet meer hoeft. zo kan je die nutteloze werktijd omzetten in zinvolle vrije tijd en krijg jij je autonomie weer terug.  

langer werken staat niet gelijk aan meer resultaat

langer werken zorgt niet voor meer resultaat en het is dan ook onzinnige dat we dat verdienmodel in stand houden. wij schoppen samen die oeroude fabrieksmindset op mens, werk & inkomen naar de eeuw waarin ie thuishoort, zo begin 1910, evenals de contractvormen. zo zijn we fan van de grootste werkgever van nederland. werk je via werkvierentwintig dan maken we je lid van deze club, want zeg nu zelf: het uwv is toch ook een verschrikkelijke organisatie. daar willen wij geen premie aan afdragen. en mocht je er onverhoopt een beroep op moeten doen dan zullen we een schietgebedje voor je doen, en die participatiewet mag van ons ook de prullenbak in (hup, het belastingstelsel vereenvoudigen middels een basisinkomen).

intrinsieke motivatie

wij nemen als default: intrinsieke motivatie, vertrouwen en nee we hoeven niet alles te registreren of meetbaar te maken (1 van de uitgangspunten van het scientific management). wij geven je de vrijheid & verantwoordelijkheid weer terug, zonder dat je op een eiland komt te staan, eenzaam en alleen. wij zijn je collega’s, helpen je op weg en de opdrachtgever: die is dolblij met iemand die tot het bot toe gemotiveerd is. de determinant voor langdurige resultaten. kortom, win-win (en oke, werkvierentwintig gedijt er ook goed bij, mag toch wel, wij leven ook niet van de lucht).

jullie sporen niet

denk je dat ik (werkvierentwintig) de enige is die niet helemaal wijs is, bekijk dan eens de campagne van de grootste werkgever van nederland. je weet wel, die gast van de alternatieve troonrede. ze hebben zelfs een campagne gemaakt die de kranten niet durfden te plaatsen. ons sociale stelsel is failliet, er is scheefgroei in de polder, werkende arme en we kampen met personeelstekorten. als er nu geen ondernemingen zijn die outside of the box durven te handelen, dan helpt een cursus outside of the box denken ook niet meer. want naast die dikke welkomsbonus of een andere korter termijn perk wordt de wetenschap rondom motivatie & control nog te weinig toegepast.

er zijn meer dan genoeg gemotiveerde mensen

wij dus op zoek naar mensen en organisaties met lef en graag samen met zelfstandige, autonome professionals willen werken. het probleem is niet dat er te weinig (gemotiveerde) mensen zijn. het probleem is dat we vasthouden aan hetzelfde liedje rondom mens, werk & inkomen. we kunnen de problemen immers niet oplossen met dezelfde manier van denken als waardoor ze ontstaan zijn.

hoe we de detachering en recruitment gaan noemen: wat dacht je van keytoe work? daarmee word jij kollega.

 

 

de kracht van intrinsieke motivatie

motivatieadviesdetacheringintrinsieke motivatiewerkweek

intrinsieke motivatie? bij werkvierentwintig weten we dat geld geen motivator is. geld is een hygiëne factor. zodra het onderwerp van geld van tafel is (het is voldoende) is er ruimte voor intrinsieke motivatie. intrinsieke motivatie is als hernieuwbare energie, extrinsieke motivatie (zowel positief als negatief) is als fossiele brandstof. bij ons gaat duurzaamheid verder dan de energie die uit je stopcontact komt, maar geldt ook voor de energie van mensen.

we hechten daarom grote waarden aan autonomie, ontwikkeling en betrokkenheid. werkvierentwintig heeft daarmee als doel om de kijk op arbeid te veranderen. onze missie is om een vitaler, gelukkiger en gezondere samenleving te creëren. en de vorm die we daarvoor gekozen hebben, dat is een detacherings- en adviesbureau.

wil jij werken vanuit deze principes en ondersteun je dit concept, laat het dan weten door een e-mail te sturen naar  info@werkvierentwintig.nl

oja en vraag jij je af waarom we of alleen maar hoofdletters of geen hoofdletters gebruiken, omdat we gelijkwaardigheid heel belangrijk vinden.