Tag: systeem

opgebrand!

werkvierentwintigmotivatiestructurenwerkweekgezondheidmentaliteit van schaarstementalititeit van overvloedoverheidproactief beleidreactief beleidsysteem

veel mensen ervaren door de week heen te weinig autonomie. ze hebben het gevoel niet in control te zijn over hun eigen tijd, energie en leven. het gebrek aan psychologische en fysieke basisbehoefte gedurende de werkweek wordt ook wel het weekend effect genoemd. hoe groter het contrast tussen ‘werkweek’ en ‘weekend’ hoe groter het weekend effect is.

tijdens het weekend geven mensen aan gezonder en gelukkiger te zijn en daarmee ook beter inzetbaar. tijdens de werkweek lopen we als het waren leeg (daarom zijn we voor weekend woensdag). er ontstaat vaak tijd en energie schaarste. soms ontnemen we mensen hun psychologische basisbehoefte zelfs! dat doen we veelal vanuit oude opvattingen over motivatie.

dat kan anders!

bij werkvierentwintig zijn we dan ook voor een basisinkomen (en een vereenvoudiging van het belastingstelsel)., maar waarom dan? omdat tijd & financiële armoede leidt tot een mentaliteit van schaarste waar mensen maar lastig zelf uitkomen. met ons huidige systeem ontnemen we mensen die autonomie ook nog eens. onze overheid (bijstanduitkering, het uwv, belastingdienst is wat dat betreft een grote boosdoener. ze zijn gebouwd op oude fundamenten of zoals barry schwartz het noemt: oude idee technologie. bij werkvierentwintig noemen we dit de fabrieksmindset op mens, werk & inkomen. deze structuren zijn verdomd hardnekkig en veelal ideologisch sterk geladen.

is het gdp achterhaald?

even een uitstapje. we hebben door ons economische & politieke systeem vanaf de jaren 70/80 van onbetaalde arbeid steeds meer betaalde arbeid maakt. vrouwen zijn meer gaan werken (emancipatie=gelijkwaardigheid), maar mannen zijn niet minder gaan werken. we zijn in totaal zelfs meer uren gaan maken. met alle gevolgen van dien. voor een deel komt dit in het weekend nog op je bordje en voor een deel van het werk geldt we het uitbesteed hebben (hondenuitlaatservice, huishouden, boodschappen, kinderen).

hiermee groeide de economie (het werd geëconomiseerd) maar feitelijk is er weinig veranderd. je kan je dan ook afvragen of het gdp achterhaald is en meet het nog wel wat we willen dat het meet? andrew yang legt in het boek: jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing uit dat deze maatstaf 100 jaar geleden bedacht is en waarvan de bedenker (kuznets) zelf al aangaf dat cruciale andere activiteiten niet meegerekend zijn in deze maatstaf.

proactief beleid

met een basisinkomen waarderen we onbetaalde arbeid van studeren tot mantelzorg en zorgen we tegelijkertijd dat mensen hier de ruimte voor hebben zonder dat het ten kosten gaat van henzelf. we willen immers geen mantelzorger voor de mantelzorger. we hebben een systeem gecreëerd dat deze schaarste in stand houdt. waardoor we achteraf de kosten betalen i.p.v. vooraf investeren in de mentale, fysieke en financiële gezondheid van mensen.

kreukelzone

het is niet voor niets dat mensen ziek worden niet zozeer vanwege het werk, maar vanwege het werk i.c.m. privé. waarbij er weinig ruimte is om piekbelastingen op te vangen en daarvan te herstellen. er is als het waren een gebrek aan kreukelzone. iedereen krijgt wel eens te maken met een tegenslag, maar de vraag is of je kan herstellen van deze piekbelasting. dit kan alles zijn, emotioneel, mentaal, maar ook fysiek. door onze huidige ideeën over werk & inkomen hebben we een systeem gemaakt waarin veel mensen het idee hebben dat ze het lijdend i.p.v. het leidend voorwerp zijn. hoe zorg je ervoor dat we een mentaliteit van schaarste inleveren voor een mentaliteit van overvloed? gelukkig gaan veel organisaties om en geven mensen de ruimte om dit op te vangen, maar ook zij kunnen het niet alleen.

stresshormoon

deze mentaliteit van schaarste zorgt ervoor dat je slechter gaat functioneren. dit kan om geld, slaap maar dus ook conditioneel gaan. de angst speelt op, red ik het wel en de wat als ideeën laten je blokkeren. van flow is weinig spraken. je bent gespannen in plaats van ontspannen en daardoor verbruik je meer energie. uit onderzoek blijkt dat zelfs een hypothetisch boete die je niet kan betalen ervoor zorgt dat je 13 IQ punten inlever en minder goede beslissingen neemt op lange termijn & steeds kortere termijn gaat denken (en doen). je komt als het ware in een overlevingsmodus. met daarin structureel te hoge levels van cortisol (stresshormoon). je staat erdoor ook minder open voor (onverwachte) en maatschappelijke veranderingen.

opgebrand!

tijdens het wielrennen kan dat ook ontstaan. het gaat net te hard maar je wilt wel graag bij de groep blijven. maar hoe lang gaat het nog zo hard en wanneer stopt het? hoe ver rijden we en kan ik het wel aan? vragen die door je hoofd gaan. tekenen dat je weinig ruimte over hebt voor veranderingen en kleine tegenslagen, die heuvel kan je de das om doen. je bent er dan klaar mee. het is op, jij bent op. voor je het weet wordt er een sport burn-out geconstateerd. het elastiek is niet alleen uitgerekt, maar ook geknapt.

pilot

bij werkvierentwintig & in het geval van sporten met sportvierentwintig helpen we mensen met de overstap van de mentaliteit van schaarste naar een mentaliteit van overvloed gedurende de pilot van 6 weken. eventueel in combinatie met werkvierentwintig/sportvierentwintig. meer weten, neem dan contact op met ons >> info@werkvierentwintig.nl

mok werkvierentwintig

het dettol effect

werkvierentwintigmotivatiestructurenafweerbeschermingboekenweekgeschenkdwarsdenkershet dettol effectrebellensysteemweerstand

afweersysteem en het dettol effect

hrm (htm) vervult in veel gevallen als het afweersysteem van een organisatie. zoals elk afweersysteem beschermt het tegen slechte invloed van buitenaf maar ook van binnenuit. de selectie van nieuwe medewerkers is daar een voorbeeld van. past iemand binnen het team? is er voldoende vertrouwen dat de kwaliteit, kernwaarden en gedrag de organisatie verder helpt (en niet beschadigt)? uiteraard is het functioneren, het welzijn van mensen en de cultuur de interne bescherming van de organisatie.

hygiëne

dit afweersysteem heeft dus een functie. zoals elk systeem kan dit ook ten kosten gaan van goede dingen, van invloeden die een organisatie (of lichaam) sterker en bestendiger maakt, we bouwen weerstand op. organisatie hoeven ook geen smetvrees te ontwikkelen en van het aanrecht likken is nu ook niet de bedoeling, een bepaalde mate van hygiëne is dus zeker goed. niet te veel en niet te weinig. deze sweet spot is waar we naar op zoek zijn.

het dettol effect

zoals we ook met kinderen merken is dat de allergieën de afgelopen jaren zijn toegenomen doordat we vooral op jonge leeftijd geen of weinig weerstand opbouwen door een overmatige focus op hygiëne. hr is zoals veel organisatieonderdelen heel erg gefocust op het uitbannen van risico’s waarmee we ongemerkt dus ook kansen niet benutten. dit noemen we ‘het dettol effect’.

gezonde tegenspraak

we creëren daarmee een gesloten systeem die te weinig van binnenuit uitgedaagd wordt. die uitdaging die nodig is om een systeem sterker te maken, niet te verzwakken, maar juist weerstand laat opbouwen, zich verbetert en tegen een stootje kan. doordat we teveel in control willen zijn, raken we uit control. organisaties worden een beetje muf.

rebbelen en dwarsdenkers

deze week is het onderwerp van boekenweekgeschenk: rebellen en dwarsdenkers. ook organisaties kennen dwarsdenkers en rebellen. in dit filmpje worden ze creatieve medewerkers genoemd. deze creatieve medewerkers zetten zich in voor de organisatie ook al gaat het ten kosten van hun positie.

“de 85ste boekenweek staat in het teken van de rebellen en dwarsdenkers. van de dromerige dwarsdenker die veilig thuis afreist naar een andere wereld, tot de rebel die zijn messcherpe pen als wapen gebruikt tegen de status quo”

deze mensen moet je niet met een dettol doekje afnemen. mensen die de status quo uitdagen zijn nodig om een organisatie (en samenleving) verder te helpen. wees dus voorzichtig met het dettol effect en besmet jezelf met het w24-2020virus

 

gevalletje te veel systeem, te weinig mens

werkvierentwintigmotivatiestructurenaandachtbetrokkenheidhrintrinsieke motivatiesysteem

we zien het vaak, iets te veel systeem, te weinig mens. bijvoorbeeld bij werken bij websites waarin je al je gegevens kwijt kan als je wilt solliciteren. super handig! super efficiënt. je laat mensen zelf de gegevens invoeren zodat hr dat niet meer hoeft te doen. dat is ook niet het leukste werk om te doen. dat systeem heeft dus een functie. het is efficiënt en effectief. maar slaan we er iets te ver in door?

organisaties zitten bomvol met dit soort systemen, hr spant vaak de kroon. kwartaal gesprekken, kaartjes sturen als iemand ziek is na 2 weken. allemaal wordt het gestandaardiseerd. je moet zelfs gesprekken via het systeem aanvragen om met de manager je functioneringsgesprek te voeren. vaak onder het mom dat alles vastgelegd kan worden. mensen voelen zich dan al snel een nummertje, een naam op een excelsheet. en dat terwijl heel veel mensen juist zonder deze systemen kunnen en juist het menselijke aspect leuk vinden om te doen.

maar wat ontbreekt er dan? juist contact, betrokkenheid, het menselijke aspect tussen de mensen die binnen het netwerk van de organisatie werkzaam is. zie jij mij en zie ik jou? de attente medewerker die een kaartje stuurt, die je even opbelt. het toverwoord is dan vaak ook, aandacht, persoonlijke aandacht en daardoor dus betrokkenheid, niets meer, niets minder.

uit onderzoek blijkt dat mensen die die connectie hebben, veel gemotiveerder zijn. medewerkers zijn namelijk op de eerste plaats mens daarna pas de functie/rol die ze uitvoeren in de organisatie. bij het binnenlopen van de organisatie ben je niet opeens een ander.

dus organisaties, als je de volgende keer een sollicitatie binnenkrijgt. bel even persoonlijk op dat de sollicitatie in goede orde is ontvangen. geef dan aan wat de procedure erachter is. wees daar transparant over. veel mensen zullen er dan begrip voor hebben.

er is een reden dat we die structuren hebben bedacht maar voer het niet te ver door in het kader van efficiëntie. dan kan het wel eens zijn effectiviteit en menselijkheid kwijtraken. dan is het een gevalletje, te veel systeem, te weinig mens.

meer weten achter de wetenschap van intrinsieke motivatie? we helpen graag met het moderniseren van organisatie. laten we afstappen van een industriële kijk op de mens en op het werk dat we doen. we maken daarmee werk zoveel leuker, fijner en beter:)

contact >> info@werkvierentwintig.nl of bel 0624444981