werkvierentwintig

lees hieronder de 4 grootste misvattingen over werk.

1: werken gaat om ‘moe worden’.

1 van de grootste misvattingen is dat je moe thuis moet komen van het werk. deze arbeidsethos is echter best hardnekkig. vroeger was het werk fysiek veel zwaarder. tegenwoordig komen we niet fysiek maar mentaal moe thuis. juist dat is zonde, want je prefrontale cortex is gekrompen. daar word je motivatie, empathie, creativiteit en je probleemoplossend vermogen bepaald. voor je het weet sta je op automatische piloot en kook je weer hetzelfde prakkie (alweer broccoli).

bij alle andere activiteiten is moe een teken van je lichaam dat je moet rusten. structureel met een lege maag thuiskomen is ook niet gezond. laten we wat meer naar ons lichaam (en geest) luisteren.

2: we moeten 8 uur maken anders kost het de werkgever geld.

nee je werkgever wil niet dat je uren maakt, maar dat je resultaten boekt (tenzij je in een urenfabriek werkt). we weten dat de ideale werkdag grofweg tussen de 4 en de 6 uur is. daarna neemt de toegevoegde waarde die ‘per uur’ geleverd wordt significant af. soms is het noodzakelijk om deze ineffectieve werkwijze door te zetten omdat een klus die dag nog af moet, maar structureel is dat onverstandig.

daarom pleiten wij voor de 6=8 filosofie. uren zijn een handige maatstaf als het gaat om mentale en fysieke belasting, maar om ze nog te gebruiken door te klokken is achterhaald. het draait om gezond verstand, redelijkheid en daar kunnen bepaalde structuren bij helpen, zelfs uren.

3: slapen doe je snachts.

het herstelvermogen van mensen wordt onderschat. we denken vaak dat dingen zoals pauze (even ontspanning) of zelfs slapen ten kosten gaat van de resultaten op het werk. 1 van de dingen die veel mensen gedurende de week ervaren is tijdschaarste. dit is even schadelijk als geldschaarste, waardoor mensen 13 IQ punten minder hoog scoren in tijden van structurele schaarste. er is zelfs een verband tussen het verdiende inkomen en de hoeveelheid slaap die iemand heeft.

ook daar geldt dat de meeste mensen tussen de 6 en 8 uur slaap nodig hebben. in de winter zelfs wat meer dan in de zomer. daarom pleiten we ook voor een 4 daagse werkweek icm de 6=8 filosofie. waardoor mensen op lange termijn beter inzetbaar zijn zonder dat het ten kosten gaat van het resultaat. na een langere inspanning moet je in verhouding langer herstellen dan van een kortere inspanning. elke dag een gevoelsmatige marathon lopen is een recept voor burn out.

daarom zou het weekend er niet moeten zijn om op te laden, daar zou men gedurende de week meer tijd voor moeten hebben. het is niet voor niets zo dat de meeste mensen ziek worden tijdens het weekend of in de vakantie. dan krijgt het lichaam de gelegenheid om toe te geven aan de vermoeidheid. steeds vaker blijkt dat geen fysieke maar psychologische vermoeidheid te zijn, wat uiteraard ook zorgt voor een mindere fysieke conditie/belastbaarheid.

4: betaald werk is altijd goed.

sommige werkzaamheden voegen geen waarde toe. dit zijn werkzaamheden waarbij het de medewerkers de meeste moeite kost om ze te doen. soms voelt het dan als bezigheidstherapie voor volwassenen. mensen lopen er spreekwoordelijk op leeg. mensen willen vanuit zichzelf resultaten boeken, vooruitgang zien. werkzaamheden die er niet aan bijdragen zijn voor vele dan ook een struikelblok.

denk aan onnodige administratie. kost vaak enorm veel tijd maar voor vele is het de vraag wat de toegevoegde waarde is. als dit duidelijk is dan zijn mensen vaak ook bereid het te doen. daar ligt een taak voor de controllers om het belang van bepaalde werkzaamheden inzichtelijk te maken (interne & globale transparantie).

als mensen proberen we altijd manieren te verzinnen om het werk beter, eenvoudiger en makkelijker te maken. het idee dat werk dus altijd goed is… dat hindert innovatie. denk aan de wasmachine. door de uitvinden van de wasmachine kwam er tijd vrij voor andere dingen in het leven van mensen (destijds vooral voor vrouwen). waarom doen we dat dan niet met de werkweek/werkdag? de komende jaren zullen we veel veranderingen zien op het gebied van sociale innovatie. waarom moeten we altijd maar bezig zijn en waarom is druk zijn goed?

combineer je punt 1 t/m 4 dan heb je de ideale werkweek te pakken.

we beschrijven dit in de plezier/moeite ratio. annemiek van vleuten legt het prachtig uit aan de hand van haar trainingsschema. waarmee we gelijk punt 1 weer behandelen. effort/moeite is een noodzakelijk ingrediënt, maar als de baten minder zijn dan levert het per saldo dus niet het gewenste resultaat op. hierbij zijn de marginale kosten groter dan de marginale opbrengsten. dan zijn we het punt van maximale winst (MO=MK) gepasseerd. bij het zwemmen wordt er dan gezegd dat je gaat ‘harken’. je stopt er steeds meer energie en brute kracht in, maar laat je techniek volledig verslappen. de kunst is om vanuit ontspanning te blijven zwemmen (werken). hierin ontstaat flow en lijkt het vanzelf te gaan.

het is dan ook niet gek dat we vaak met een negatieve connotatie zeggen: “nu moet ik ervoor werken”