welzijn als verdienmodel

bij werkvierentwintig schoppen we tegen heilige huisjes aan. zoals de vrije denkers zeggen: structuren worden onopgemerkt voor werkelijkheid aangezien. het doorbreken van vaste overtuigingen kost tijd. zo werk het ook met het idee dat welzijn geld kost. wij denken dat hier geen aandacht aan besteden juist heel veel kost (financieel en sociaal). zo zit het maken van uren als zijnde dat is werk er bij mensen ingeprent.

de wetenschap rondom welzijn en vitaliteit laat zien dat mensen die meer autonomie ervaren zich beter voelen. autonomie (the desire to be self-directed is universeel). aandacht aan welzijn besteden loont. het levert rendement op. keiharde euro’s die de organisatie bespaart en de privé het gezin worden bespaard, dat betekent dus ook dat het ook belangrijk is om de structuur van de werkdag tegen het licht te houden.

aangezien wij ons bezighouden met de arbeidsmarkt maakt dat we schuren met politieke opvattingen. we denken dat onze kijk op werk en inkomen daarom een update nodig heeft. eentje waarin we niet alleen naar de werkgevers of naar de overheid maar ook naar de mensen. deze driehoek is belangrijk omdat we het alleen niet kunnen fixen. we denken vaak dat het of/of is. of meer welvaart of meer welzijn.

in amerika staat ondernemer andrew yang op. hij pleit voor een basisinkomen, maar noemt het een freedom dividend (van oorsprong bipartisan). een basisinkomen zorgt ervoor dat het welzijn toeneemt en dat de economie sterker wordt. het maak de arbeidsmarkt democratischer en het zorgt dat werken altijd loont. het zorgt ook voor minder bureaucratie. allemaal belangrijke zaken voor mensen, voor de economie en voor de overheid. als adviesbureau nemen we hier ook stelling in. maar dat doen we wel zoveel mogelijk op basis van wetenschap. we open graag het debat over een moderne kijk op werk & inkomen. eentje die zowel sociaal als liberaal is en die recht doet aan de wetenschap rondom werk, productiviteit, motivatie, kwaliteit, welzijn en economie.

dit debat was al gaande in de tijd van adam smith (vrije markt) & van karl marx (communisme). in de tijd van taylor (scientific management) en fayol (relationele behoefte) en tussen de agentschap theorie en de stewardship theorie, tussen het angelsaksisch en rijnlandse organiseren. op het gebied van hr zeer belangrijke inzichten.

wij geloven dat alle grote denkers wat bij te dragen hebben. 21 december wordt daar een 5e strijd aan toegevoegd. dat is de strijd tussen de twee grootste filosofen van deze tijd, badr en rico. geheel in werkvierentwintig stijl weten zij dat je er een klap op moet geven. kort en krachtig.

soms slaan we iets te ver door en wordt één van de opvattingen dominant en wordt de ander vergeten. dat geldt ook voor de manier waarop we werken. daarom worden wij blij van iemand die het ‘gulden midden’ vertegenwoordigt. zoek andrew yang eens op, hij pleit voor een bredere kijk op werk en inkomen. op youtube of neem een kijkje op zijn website >> www.yang2020.com

meer weten over wat jij kan doen om binnen jou organisatie het verschil te maken (bijvoorbeeld de 6=8 filosofie)? neem dan contact met ons op. we zijn er ook voor vakbonden en werkgeversverenigingen. voor politieke partijen en voor zorgverzekeraars. een andere kijk op werk en inkomen heeft namelijk invloed op iedereen. wij noemen dat het post-kapitalisme. is het tijd voor een deltaplan?