retire now, work later
als je jong bent heb je tijd, energie maar weinig geld
als je volwassen bent heb je energie, geld maar nauwelijks tijd
als je gepensioneerd bent heb je geld, tijd maar minder energie
RNWL
ken jij de term, retire now, work later? veel jonge ouders komen tijd, energie en slaap te kort en moeten jongleren om alle ballen in de lucht te houden. van uitgesteld leven, straks als ik met pensioen ben dan… naar tijd maken waardoor je tijd en energie voor jezelf en je kinderen hebt. vroeger bestond een gezin uit 1 werkende en 1 iemand die thuis de taken op zich nam, van de huishouding tot de zorgtaken. nu zien we veel dat gezinnen 2 werkende ouders hebben, mede ook om de hypotheek of huur te bekostigen. ondertussen beland het merendeel van het werk nog steeds op de schouders van vrouwen en vergruizen we de ‘deeltijdcultuur’.
in de retire now, work later (RNWL) gedachten neem je de tijd voor je kinderen en werk je als de kinderen wat ouder zijn. dat zag je vroeger bij veel vrouwen, maar is het ook niet wat voor mannen? meer gelijkwaardigheid en minder ouderwetse rolpatronen zou niet verkeerd zijn, maar kan de RNWL wel, is de arbeidsmarkt er klaar voor en is het praktisch haalbaar?
nu zouden we werkvierentwintig niet zijn als we dit concept niet bestuderen en tegenover de werkvierentwintig filosofie zetten.
achterstevoren leven
wat we nu namelijk doen is achterstevoren leven. we hebben geen tijd voor onze eigen kinderen (als we tijd hebben dan is de kans groot dat je murw bent) maar wel tijd voor je kleinkinderen. vreemd toch…het is 1 van de redenen voor een 4 daagse werkweek, maar ook de effectievere (kortere werkdag). we kunnen makkelijk in de uren snijden zonder aan resultaat in te leveren. deze 2 a 3 uur kunnen we zoveel beter inzetten, voor jezelf maar ook voor je gezin en uiteindelijk ook voor de samenleving.
door minder lang te werken zijn mensen beter in staat om te herstellen van de inspanning, zeker in combinatie met kinderen of andere zorgtaken. regelmatig geven mensen aan zelfs uit te rusten op het werk. het opvoeden van je kinderen is ook best intensief. veel mensen, zowel vaders als moeders geven aan dat ze graag meer willen zijn dan ‘alleen’ papa of mama. werk geeft ook een bepaalde diversiteit en betekenis aan je leven. er is helemaal niks mis mee om alleen voor je kinderen te zorgen. je hebt er je handen aan vol en mega waardevol ook al wordt het vaak niet zo erkend, je bent niet maar of slechts huisvader of huismoeder.
interne en externe herstel
“After working hard for long hours and toughing it out, we at least expect success. However, more often than not, at the end of the day we are exhausted and still have a long list of tasks to complete. Why does this happen? According to the authors, working adults have a fundamental misunderstanding of what it means to be resilient. Yes, resilience involves working hard, but it also requires one to stop, recover, and then begin the hard work again. Recovery is key to maintaining good health, but also preventing lost productivity. To build resilience, you need to be willing to stop. This means spending some time away from your phone, eating lunch away from your desk, and actually using your vacation time.”
waarderen van onbetaalde arbeid geeft rust
en hier komt dan ook het basisinkomen om de hoek. dit wordt het best uitgelegd door andrew yang en zijn boek: jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing. met een basisinkomen (aow naar 18 of 21) maken we mensen minder afhankelijk (van opdrachtgever of werkgever) maar waarderen we ook het onbetaalde werk, zoals ouderschap/mantelzorg, studeren etc. op een bepaalde manier is de pensioenleeftijd dan ook verouderd. nu ik dit zo schrijf bedenk ik mij dat ik op mijn 27ste met pensioen ben gegaan.
het waarderen van onbetaalde arbeid geeft rust. het zorgt voor stabiliteit en geeft mensen bestaanszekerheid, van overleven naar leven.