Tag: burn out

fabriek

de net iets te eerlijke motivatiebrief

werkvierentwintigmotivatiebore-outburn outiets te eerlijklinkedinmoitvatiebrief

[organisatie]

t.a.v. [gericht aan de persoon x]

onderwerp: [de net iets te eerlijke motivatiebrief: die je nog nooit ontvangen hebt, maar nu wel].

beste organisatie

per toeval kwam ik op jullie vacature van [vul naam vacature in] terecht toen ik op het toilet een beetje zat te swipen. voor de duidelijkheid, met de telefoon in de hand. terwijl ik dit schrijf besef ik mij dat swipen een dubbele betekenis heeft. oke too much info, ik dwaal af.  de vacature kwam voorbij en zag jullie loonaanbod [noem bedrag] staan, dat kon ik niet zomaar laten gaan.

– keuze 1: bij mijn huidige werk [vul naam bedrijf in] is de werkdruk te hoog en het salaris te laag. mijn voorkeur gaat dan naar hoge werkdruk en een hoog salaris. liever niet natuurlijk.

– keuze 2: bij mijn huidige werk [vul naam bedrijf in] verveel ik mij gruwelijk, het salaris is wel oke, maar ik begrijp niet waar al mijn collega’s mee bezig zijn.

ik ben bij het huidige bedrijf [vul nogmaals naam bedrijf in] gedemotiveerd geraakt en zit op het randje van een [burn-out / bore out]*. nb let op voorgaande keuze 1 of keuze 2. dat komt mede door mijn direct leidinggevende en assistent [noem naam en rugnummers]. ik hoop dat verandering van spijs eten doet, garanties kan ik jullie niet geven. eenzijdig mijn baan opzeggen kan ik niet omdat ik mijn [hypotheek/huur]* moet betalen. het heeft ook al wat spanningen in mijn relatie opgeleverd. mijn liefdesleven is vergelijkbaar met het aantal vakantiedagen dat ik nog heb staan, als je snapt wat ik bedoel. [vul andere grap in die enigszins ongepast is]

tijdens mijn proeftijd doe ik alsof ik het echt te gek vind hoe jullie de boel georganiseerd hebben. ik ben mij ter degen bewust van de afhankelijkheid van het salaris en de ww is echt geen pretje. ik zag dat jullie een 36-urige werkweek hanteren. ik ben de beroerdste niet en werk 4 x 9 om aan die uren te komen [optioneel toe te voegen: de 5-daagse werkweek is pertinente onzin]. dat nog een extra uurtje op een dag geen verschil voor jullie gaat maken weet ik ook, maar ik houd graag het systeem tevreden. als jullie willen dat ik uren maak, dan maak ik uren (ja toch, niet dan).

ik heb het boek echte mannen werken 4 dagen gelezen [verplichte toevoeging]. uit ervaring weet ik dat hierover in gesprek gaan vaak gezien wordt als lastig en ongemotiveerd. [voeg bron toe].  dat kunnen jullie er nu natuurlijk niet bij hebben met de krapte op de arbeidsmarkt en de verzuim en verloop cijfers [zoek verzuim en verloopcijfers specifieke sector op]. dat willen ik jullie en vooral mijzelf niet aan doen.

zover zijn jullie waarschijnlijk nog niet. omdat er nog een paar (mannelijke) mastodonten dat gedoe van de werk-prive maar onzin vinden. dat was vroeger toch ook niet. zo zijn ze immer ook op die positie gekomen. als je carrière wil maken kan je maar een beter een beetje op hen lijken of je zo gedragen. laat ik het erop houden dat het helpt als je een hoe zeg ik dat netjes…🍆 hebt.

vergaderingen vind ik ook zinloos, maar weet dat ik gewoon de aanwezigheidspremie opstrijk terwijl ik ja knik. dit is eigenlijk het moment dat ik in slaap dommel, maar dat hebben jullie dan weer niet in de gaten. ik heb voor online vergaderingen een screenshot van mijzelf gemaakt en op ware grote uitgeprint op canvas.

ik kijk ernaar uit om dit in een persoonlijk gesprek toe te lichten en eventuele vragen te beantwoorden, voor zover die er nu natuurlijk zijn.

met vriendelijke groet,

—trekt ondertussen door, wast snel de handen—

[vul eigen naam in].

ik ben [niet] bereikbaar op [+31 06 xxxxxxxx]. bij voorkeur appen.

* haal weg wat niet van toepassing is

download hier de net iets te eerlijke motivatiebrief. ook bekend van linkedin. wil je nu meer weten over hoe je als organisatie nog toffer wordt om voor, bij en mee samen te (blijven) werken. schakel dan de hulp in van werkvierentwintig. plan een gesprek in via de link op het profiel van louis goulmy

fabriek

een bore-out is schadelijker dan je denkt.

werkvierentwintigmotivatie4 daagse werkweekbore-outburn outpilot werkvierentwintiguitvalvitaliteit

word jij niet voldoende uitgedaagd tijdens je werk of zit je de tijd maar een beetje uit? wees gewaarschuwd: een bore-out ligt op de loer. alhoewel we beducht zijn op burn-outs zijn we wat minder waakzaam op bore-outs. vervelen tijdens je werk is vaak nog een taboe, want we koppelen het al snel ook aan het individu en een gebrekkige werkethos. 

het aantal mensen dat ik (louis) spreek zich te vervelen op of tijdens het werk is aanzienlijk. vaak komen er ook klachten bij zoals verminderde energie en depressieve klachten. je kan het waarschijnlijk het beste vergelijken met een herfstdip, alleen dan zonder de herfst. er zijn goede dagen, maar de mindere dagen worden er steeds meer. af en toe de dekens over je hoofd heentrekken is niet erg, maar zodra het een structureel karakter krijgt weet je dat er iets niet goed zit. de momenten worden intenser en duren langer. in plaats van overvraagt worden je capaciteiten ondervraagt – en daardoor raak je uitgeput.

tijd om aan de bel te trekken.

let wel, het ligt niet aan jou! onderzoekers geven aan dat 70% van de oorzaken van burn-out hebben te maken met de omgeving waarin je verkeert. bij werkvierentwintig hameren we dan ook altijd op de fysieke en psychologische behoeftes die mensen hebben.

vaak wordt een bore-out ook voor een burn-out aangezien. onderzoeken vanuit de 4 daagse werkweek tonen aan dat de gevoelens van burn-out met 68% afnam gedurende de pilot. als je je afvraagt: waarom vind je het zo belangrijk dat er meer oog komt voor bore-out. zelf heb ik er mee te kampen gehad. iets wat binnen 5 maanden was opgebouwd heeft bijna 2 jaar geduurd om er weer van hersteld te zijn. een bore-out is schadelijker dan je denkt.

het probleem bij vervelen en uiteindelijk een bore-out is dat mensen aan zichzelf gaan twijfelen. ze kijken om zich heen en zien dat iedereen druk is, al vragen ze zich dan af, waarmee? ondertussen doen ze het werk en pakken ze links en rechts wat extra’s erbij, maar echte voldoening komt er niet uit het werk. ze houden netjes het ‘systeem van uren schrijven tevreden’, pakken hun aanwezigheidspremie en kijken een beetje om zich heen, soms naar andere banen, maar vooral naar de klok.

dit kan komen door een gebrek aan werk, een gebrek aan zinvol werk (bullshitwerkzaamheden) maar ook een gebrek aan uitdagend werk. het kan zijn dat je onder je ‘niveau’ werkt en daarmee langzaam versuft. de cognitieve stimulans ontbreekt. nu hoeft niet elke werkdag een marathon zijn of een beklimming van de mont ventoux, dat zeker niet.

als er mensen zijn in je werkomgeving die duidelijk meer in hun mars hebben, daag ze dan uit. anders zoeken ze die uitdaging buiten het werk (vaak terwijl de mentale tank al leeg is) en dit leidt dikwijls tot overcompensatie, in mijn geval tot overmatig (te intensief) sporten, met als gevolg een blessure, maar voor sommige is het feesten en of overmatig drank en drugs gebruik).

werkvierentwintig maakt (toffe) organisaties nog toffer om voor, bij en mee samen te (blijven) werken. we helpen de mensen met de uitdaging en zorgen ervoor dat de oorzaken van zowel burn-out als bore-out weggenomen worden. 1 van die uitdagingen is de pilot van werkvierentwintig. 6 weken lang een 4 daagse werkweek, met werkdagen van max. 6 uur. challenge accepted? 

*herken jij jezelf in bovenstaande omschrijving van een bore-out? weet dan dat je niet de enige bent. nb: we helpen niet bij reeds gediagnosticeerde burn- of bore-out. bij twijfels of vermoedens van een burn- of bore-out neem dan contact op met je bedrijfsarts of huisarts en stel samen een plan op. bij werkvierentwintig zijn we fan van wat heet intelligent bewegen. bewegen is een goede manier om je zowel fysiek als mentaal weer lekker in je vel te voelen.

 

waarom zijn hoogbegaafden zo vaak ongelukkig op het werk?

werkvierentwintigmotivatiebore-outburn outhoogbegaafdverveling

1 op de 5 hoogbegaafden kunnen hun talent en energie kwijt in het werk 4 van de 5 hoogbegaafden niet. hoogbegaafden  zijn mensen die net even wat sneller denken dan andere. hoogbegaafdheid betekent overigens niet dat je overal in uitblinkt. iedereen heeft net weer een ander talent. in deze aflevering van de universiteit van vlaanderen gaat het over waarom hoogbegaafden zo vaak ongelukkig zijn op het werk. alhoewel ikzelf een hekel heb aan de labels, herken ik veel in deze video. misschien jij ook?

zo legt de spreekster uit dat er 2 type reacties zijn als het talent van hoogbegaafden niet benut wordt. of het leidt tot frustratie, demotivatie en verveling en dat kan als gevolg hebben dat mensen een burn-out of een bore-out te pakken krijgen. in veel gevallen blijkt dat een burn-out eigenlijk een bore-out is. daar weet ik zelf alles van. ik verveelde mij enorm op het werk, het voelde voor mij altijd als een aanwezigheidspremie (en dat is dan ook de reden dat ik zzp’er ben geworden). het laat ook zien waarom het zo funest is voor sommige mensen om in langdradige vergaderingen te zitten als ze zelf al binnen enkele minuten de oplossing kennen.

zo houden organisaties mensen niet meer binnen (uitstroom) en hebben ze weer nieuw personeel te werven (instroom). dit kost de organisatie zowel sociaal als financieel heel veel. als organisatie is het belangrijk om oog te hebben voor duurzame inzetbaarheid, diversiteit en inclusie. hoogbegaafdheid is daar 1 van. zelf heb ik er ook voor gekozen (voor je gezondheid kiezen is niet echt een keuze) om de organisatie dan maar te verlaten, ze legt dit uit als job hoppen. als je dat niet doet leidt het tot langdurig uitval. in beide gevallen is het voor de organisatie niet handig.  zo houden organisaties mensen niet meer binnen (uitstroom) en hebben ze weer nieuw personeel te werven (instroom) met grote kosten tot gevolg.

we hebben de ‘snelle’ denkers nodig om grote problemen op te lossen. er heerst een krapte op de arbeidsmarkt en kunnen het arbeidspotentieel benutten. er lopen talloze mensen rond die nu niet floreren in organisaties maar die zich graag bezighouden met breinbrekers, puur en alleen al vanwege de uitdaging. verder zal ik niet veel verklappen, kijk zelf dit mooie betoog van prof. dr. kathleen venderickx.

herken jij je nu in dit verhaal en floreer jij op dit moment niet optimaal in de organisatie waar je werkt? neem dan contact met werkvierentwintig op. we starten dan samen een pilot voor de effectievere werkweek. waarin je de ruimte krijgt om je bezig te houden met de breinbrekers zonder ‘afgestompt’ te worden door de door vele ervaren traagheid van het functioneren van de organisatie. zo voorkomen we uitval en wint iedereen. jij blij, maar vooral ook de werkgever blij.

voorbij het taboe – bore-out

werkvierentwintigmotivatiewerkweekbore-outburn outhrmhtmmotivatie

tijdens mijn eerste en tevens laatste baan kreeg ik een bore-out. mij zul je niet meer in een vaste baan structuur vinden van uren maken en in kantoren kom ik niet meer. ze zijn off limits voor mij. naast de studie deed ik altijd enorm veel, maar die studie nam nooit mijn hele dag in beslag. het was naar college (vaak 2 stuks van 1,5 uur), even ouwehoeren, je studiewerk doen en dan naar huis, werken en of sporten. ik ging van een actief leven naar het kantoorbestaan met te veel taart in de middag. ik was gewend om meters te maken, lekker gas te geven en dan ook vooral tijd te hebben voor andere dingen. het gaat immers om het werk dat je verzet en niet om de tijd die je eraan spendeert. ik vond het gruwelijk saai…

a bad day on the bike is always better than a good day at the office

gruwelijk saai

dat volwassen werkende leven vond (en vind ik nog steeds) gruwelijk saai. tijdens vergaderingen haak ik snel af. het is vaak erg langdradig en mijn interesse en spanningsboog houden het simpelweg niet vol. er is veel herhaling en echt geluisterd wordt er ook niet. ik begrijp niet dat mensen hier een dagen mee kunnen vullen (dat kunnen ze ook niet, veel mensen geven aan dit enorm vermoeiend te vinden en zeker als dat online is). de effectiviteit van dit soort activiteiten is zeer beperkt en daarom is no meeting wednesday ook 1 van de elementen van de werkvierentwintigmethode. niemand die die meeting mist behalve de echte vergadertijgers. veel mensen geven aan minimaal 20% van de werkweek in een meeting te zitten.

als kado een bore-out

ik kreeg een bore-out. dat weet ik nu pas, maar op dat moment niet. je twijfelt enorm veel aan jezelf. hoe kan iedereen nu bezig zijn terwijl jij al klaar bent. ik zocht van allerlei extra uitdagingen. ik startte een projectgroep op en nodigde daar mensen voor uit. ik deed alles buiten mijn functieomschrijving om, maar het was allemaal buiten de doos. niet erkend en onofficieel.

met mij zijn er veel mensen die geen burn-out hebben of tegen het randje aan lopen, maar een bore-out. mensen die in het werk niet voldoende (cognitief) geprikkeld of uitgedaagd worden. ze doen het werk zoals barry schwartz dat mooi verwoord: for the pay at the end of the day. achteraf was het een kado. ik was anders te lang blijven zitten, gewoon omdat werk zo nu eenmaal werkt. je komt opdraven en je gaat 9 uur later weer naar huis. serieus…

verlies van talent & motivatie

dat is zonde, want hierdoor verlies je enorm veel talent & motivatie. op bore-out zelf zit ook nog een enorm taboe. ten eerste de geïnternaliseerde variant: je wilt graag waar leveren voor je salaris. de maatschappelijk politiek ideologische is: je moet werken voor je centen (daarom zijn mensen bijvoorbeeld tegen een basisinkomen). uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat het werk grotendeels onzinnig was i.c.m. geen erkende ruimte te krijgen om andere dingen te doen buiten de functie om. dat laatste is ook belangrijk om je werk als vol te kunnen blijven zien. niemand wil voor spek & bonen werken. 

erkende speelruimte

het is even leuk om buiten de lijntjes te kleuren, maar als dat niet erkend wordt dan blijft het alsof je altijd iets doet wat eigenlijk niet mag. je hebt dan een soort van gedoogwerk. je kan je voorstellen dat je betaald wordt voor je ‘echte functie’ terwijl dat nog maar 20% van je werkzaamheden zijn en vervolgens bezig bent met 80% andere dingen, maar daar is officieel geen budget voor.

stoom afblazen

ik heb het gezien bij mensen om mij heen die een burn-out ontwikkelde en op dat moment gingen overcompenseren. ze gingen energie uitgeven die ze na het werk niet meer hadden om de dag/week of maand toch nog een beetje goed te maken. die manier van leven kon ik mij niet in vinden. er bestaat geen uitgesteld leven en werk hoeft ook zeker geen passie te zijn, maar het is wel belangrijk dat je het gevoel hebt dat je met je werk iets doet, iets voor elkaar krijgt. resultaat is immers een hele belangrijke bron van motivatie.

zelf liep ik tegen een langdurige hardloopblessure aan. op de eerste dag na het werk heb ik een halve marathon gelopen om een beetje stoom af te blazen. dit kon toch nooit het begin van het ‘werkende leven zijn’. verbazing alom.

de consequenties

het fascinerende aan mijn verhaal is dat wat ik onderzocht had mij gebeurde. ik raakte niet alleen heel erg gedemotiveerd maar ontwikkelende ook een enorm laag zelfbeeld door de bore-out. je twijfelt op dat moment aan alles. bedenk het en je twijfelt eraan. ik schrijf dit om andere te helpen die er wellicht ook mee zitten aangezien ik heel veel onbegrip uit mijn omgeving heb gehad na het opzeggen van mijn baan.

in een tijd dat iedereen ‘carrière’ maakt kan de wereld om je heen keihard zijn. als de pilaren van je bestaanszekerheid onder je uitschieten (financieel, sociaal en mentaal/emotioneel) zie dan maar rechtop te blijven staan. terwijl het achteraf gezien het meest moedige is wat ik ooit heb kunnen doen. vanaf dat moment was namelijk alles onzeker. een jaar later na wat privé uitdagingen (mantelzorg i.cm. startend bedrijf en herstellende van een bore-out) was ik zelfs genoodzaakt mijn huis op te zeggen. er is tot de dag van vandaag geen groter offer dat ik gemaakt heb dan dat en toch zou ik zo weer hetzelfde gedaan hebben.

zonde van belastinggeld

ik zou een beroep moeten doen op diezelfde wantrouwende bureaucratische overheid waar ik na een aanvaring met het uwv de schurft aan had. een ander woord kan ik er ook niet voor bedenken. organisaties die vastzitten in het systeemdenken en zeker in die tijd. dat verhaal lees je>> hier<<.  de toon en het wantrouwen is zo enorm dat je je bijna een dief voelt als je er een beroep op doet. nog even los ervan dat ze vooral je autonomie proberen af te nemen.

ik deed nu alleen waardevoller werk dan toen ik bij de gemeente werkte terwijl het een fractie zou zijn van de factuur die ik voor die tijd naar de overheid werd gestuurd. ik had mijn baan opgezegd omdat ik mijn salaris niet waar kon maken. ik vond het zelf simpelweg zonde van het belastinggeld om mijn aanwezigheidspremie te blijven betalen. ik moet natuurlijk ook wel erkennen dat ik niet zo heel goed ben in het ‘systeem tevreden te houden’ om maar een straf te ontlopen (geef die straf maar, liever rechtop sterven dan op je knieën door het leven).

Help, het gemotiveerde personeel vertrekt en het murw geslagen personeel blijft?!

de pragmatische kijk

ik vind mijzelf ook nog iets te jong om er pragmatisch naar werk te kijken of zelfs mentaal af te haken en hopelijk bereik ik die fase nooit. het idee dat mijn salaris de vaste lasten betaalt en dat ik dan in de avond wel iets doe wat ik waardevol vind gaat er bij mij niet in. dit hoor ik echter heel veel volwassenen zeggen, zelfs in ‘hoge’, goede betaalde functies krijg ik zo nu en dan te horen dat tot zeker wel 50% van het werk onzinnig is: maar het betaalt de rekeningen. het zijn over het algemeen de hbo+ functies waarin de bullshitfactor enorm is.

van hrm naar htm

met werkvierentwintig stap ik dan ook af van human resource management en zetten we de stap naar human talent & motivation. mensen zijn eerst mens en iedereen heeft een bepaald talent en bijbehorende motivatie. het is een beetje use it or loose it. dat laatste gebeurt nog veel te veel. er is zoveel talent in de maatschappij waarin we ook actief geïnvesteerd hebben.

veel van dat talent laten we wegkwijnen in vaste functieomschrijvingen, in stug beleid maar vooral in ouderwetse overtuigingen over mens, werk & inkomen (de fabrieksmindset). onder dat fundament ligt het scientific management. een niet wetenschappelijke managementfilosofie die we vandaag de dag nog overal gebruiken en dat is zonde. tijd om er wat aan te doen, doe jij mee?

ga bijvoorbeeld mee op trailvrijdag. dan gaan we samen op pad en lopen we een trail van tussen de 7,5 en 15 km (omgeving arnhem). durf jij de uitdaging aan?

tuinvierentwintig

een ode aan de thuiswerkers

werkvierentwintigdienstenmotivatieburn outfabrieksmindsetkantoorlocatie-onafhankelijkthuiswerkenthuiswerkerstuinvierentwintig

daar zat je dan, van de ene op de andere dag moest je je (tuin)kantoor verlaten en thuiswerken. sommige hadden al een prachtig ingericht kantoortje thuis, andere zette de laptop op de stapel was die nog opgevouwen moest worden. dat was niet voor iedereen even prettig. wij willen graag een kleine ode aan de thuiswerkers brengen.

het was niet makkelijk

dat thuiswerken klonkt wel leuk, maar al snel kwam je erachter dat ook dit niet zaligmakend was. je partner (als je al samenwoonde) was opeens ook je collega. voor de happy single kwam eenzaamheid om de hoek kijken. waar de hele week voorheen gevuld was van drankjes doen en sporten, bleek er nu een sociale leegte te ontstaan. je wereldje werd een stuk kleiner en het contact met je collega’s was via de video. je was zo gewend om een groot deel van je dag met deze mensen door te brengen dat je een leegte voelt. die leegte had je nog niet gevoeld. werk bracht je namelijk ook de sociale component. de dagindeling was van je bed, naar je ‘bureau, een kleine wandeling om vervolgens weer op de bank of in je bed te ploffen met een netflix serie en afspreken was ook not done. gelukkig mocht je van de ggd 1 seksbuddy hebben.

zaligmakend

dat thuiswerken is net zoals op kantoor niet zaligmakend. de vraag is natuurlijk, waar werk jij het fijnst. waar krijg jij het meest voor elkaar. voorheen waren er mensen die aanwezigheid op kantoor gruwelijk vonden, nu zijn er mensen die thuiswerken (of locatie onafhankelijk) erg vervelend vinden. laten we niet de fout maken door weer iedereen door dezelfde hoepel te laten springen. als jij behoefte hebt aan werken op kantoor. ga je gang. als je beter thuiswerkt, doe dat dan. wil je een combinatie van beide (ook goed). al dat gereis en de hele week door vroeg opstaan om een plekje te bemachtigen in dat flexkantoor was natuurlijk ook niet fijn, zeker omdat dit een race was naar steeds eerder beginnen, terwijl jij toch die slaap nodig had. wist je dat al een slaaptekort van 16 minuten (structureel) van invloed is op je functioneren. ook dat was onderdeel van het ritueel. uit onderzoek blijkt dat mensen liever bij een groep horen die iets minder prettigs ervaart dan uitgesloten worden van de groep. zo sterk kan het groepseffect zijn op het menselijke gedrag.

sociaal

laten we dan ook een beetje eerlijk zijn en opbiechten dat omdat we zoveel tijd op kantoor doorbrachten… we ook best veel tijd verkletsen. een beetje social talk is ook functioneel. we hadden een ritueel bedacht om die werkdag naar 8 of 9 uur te rekken (9 uur voor de 4 daagse werkweek). thuis had je ook het idee dat je 8 of 9 uur moest werken, maar door alle afleiding had je het idee dat het niet altijd opschoot. thuis was het eigenlijk niet anders dan in een kantoortuin. na elke onderbreking duurt het 15 a 20 minuten voordat je brein weer dieper in de stof zit. multi-tasken kunnen wij mensen nu eenmaal niet zo goed. we zijn dan ook thuis gaan werken zoals we op kantoor deden. deze fabrieksmindset op werk, werkt averechts en is op termijn zelfs schadelijk.

burn out golf

nu wordt er gewaarschuwd voor een burn out golf. mensen hebben dikwijls meer tijd besteed aan het werk, dat terwijl er vaak een combinatie van extra belasting op zich afkwam. van spelende kinderen tijdens de lockdown tot een partner en alle videocalls. er zijn uiteraard beroepen die er niks van gemerkt hebben, maar onderschat de psychologisch druk niet. fysiek werk heeft zo zijn nadelen, maar kantoorwerk ook. het is niet voor niets dat mensen op kantoor vaak minder fit zijn, vitamine d tekort hebben en te weinig bewegen gedurende de dag. dat kan je nu eenmaal niet compenseren door in de avond een hit-trainingen te volgen. dit noemt men overcompensatie. met sportvierentwintig i.c.m. de pilot van werkvierentwintig helpen we mensen gedurende 6 en 12 weken een fijnere & gezondere structuur in de werkdag en werkweek te brengen.

tuinvierentwintig

nu zijn wij een nieuwe dienst begonnen, eerst uit noodzaak omdat het bij ons ook stilviel, maar nu als dienst voor mensen die hinder hebben ervaren van de lockdown. de dienst heet tuinvierentwintig. misschien niet de meest alledaagse combinatie voor een organisatieadviesbureau, maar hierbij laten we zien dat theorie en praktijk wel degelijk samengaan. wij nodigen mensen uit om een dag mee te gaan. we passen de werkvierentwintigmethode toe. ook voor ons is het leuk om buitenwerk en denkwerk te combineren. deze combinatie is ideaal ook voor de vitaliteit en duurzame inzetbaarheid. tuinvierentwintig is de praktische toepassing van werkvierentwintig. we nodigen in het bijzonder mensen uit met burn out klachten. de buitenlucht in combinatie met zichtwerk (dat ontbreekt vaak bij kantoorwerk) levert enorm veel voldoening op. niet te veel met het hoofd maar juist met de handen bezig zijn creëert ruimte voor oplossingen.

mocht je een klus gedaan wil hebben voor je tuin, oprit, achtertuin. dan horen we het uiteraard ook graag. mail naar info@werkvierentwintig als je graag deel wilt nemen. je bent van harte welkom.