als er 1 activiteit is dat lekker is voor je fysieke (maar misschien nog wel belangrijker, je mentale gezondheid) dan is het zwemmen wel. zwemmen houd je jong, fris, vrolijk en gezond.
je zal er dan ook niet gek van kijken als ik (louis) het aanmoedig om te doen. zelf duik ik 1 a 2 x per week het water in. de favoriet is op maandag, eind van de ochtend, een heerlijk begin van de week. ik noem het gekscherend het stofzuigen van mijn brein. na een minuut of 5 zijn de meeste gedachtes naar de achtergrond verdwenen en komt er ruimte voor nieuwe dingen. daarmee kan het heel goed relativeren, maar stimuleert het ook je creativiteit.
maar nu komt het: we zien zwemmen vooral iets als vrije tijd en ontspanning, terwijl paradoxaal genoeg, het misschien wel mijn meest effectieve moment van de dag (en soms zelfs week is). bovendien zal je merken dat je juist gedurende deze momenten van ontspanning oplossingen bedenkt, die je niet achter je laptop had bedacht.
alhoewel ik ook fiets en loop, is het effect bij zwemmen veel sneller en intenser. dat komt mede doordat je dan minder prikkels ervaart, continu bezig bent met je ademhaling en de beweging vrij ‘eentonig’ is waardoor je in een bepaald ritme komt. wanneer je in deze ontspanning ervaart (dus niet harkend door het water gaat) kom je in wat heet ‘flow’. hierbij zit je in de optimale mix tussen inspanning en ontspanning en lijkt het vanzelf te gaan. je bevindt je dan in de juiste zone, tussen techniek en kracht.
kortom zwemmen geeft je lijf en geest een boost of zoals ze in onderstaand artikel zeggen
wil je zelf nu ook meer gaan bewegen en tijd hebben om (overdag) te gaan zwemmen. doe dan mee met de pilot van werkvierentwintig. 6 weken lang een 4 daagse werkweek met werkdagen van tussen de 4 en de 6 uur (en 4 sportmomenten per week). hierdoor komt er ruimte en tijd om meer te bewegen, meer rust en ontspanning te pakken en daardoor ben je beter in staat je werk te doen.
mail naar info@werkvierentwintig onder de noemer: pilot werkvierentwintig en we plannen een afspraak in.
alex Soojung-kim pang is de global director van 4 day week global en auteur van de boeken work less, do more, shorter en rest. hij weet als geen ander hoe belangrijk rust is voor je functioneren. in onderstaande video legt hij mooi uit hoe je ervoor kan zorgen dat je mentaal en fysiek op kan laden. lang werken op een voetstuk zetten is daar niet 1 van.
een van de maatschappelijke oplossingen die ik aandraag in mijn boek: echte mannen werken 4 dagen is een 4 daagse schoolweek. nu is dat zo gek nog niet, want ook de onderwijsbond pleit voor een 4 daagse schoolweek. sommige scholen zijn inmiddels al gedwongen een 4 daagse schoolweek aan te bieden vanwege het tekort aan docenten. we kunnen daarmee van de nood een deugd maken.
veel docenten werken namelijk bewust 4 dagen, want zo geven ze aan, als ze 5 dagen werken, betekent dat ze in het weekend bezig zijn met het voorbereiden van de lessen en dus 6 dagen werken. die combinatie is nu eenmaal niet zo aantrekkelijk, zeker niet als je daarnaast ook nog andere verantwoordelijkheden hebt, in combinatie met gezin of eventuele hobby waar je veel plezier en voldoening uit haalt.
een 4 daagse werkweek (en dus ook schoolweek) heeft veel voordelen.
recruitment opgave vergemakkelijkt en behoud neemt toe. het vak wordt er aantrekkelijker van, waardoor meer mensen zullen instromen en minder mensen geneigd zijn het vak te verlaten. de prikkels die docenten te verwerken hebben zijn enorm. de werkdruk ook, zeker bij een fulltime aanstelling van 5 dagen.
studieresultaten nemen toe, meer ontspanning voor kinderen leidt tot betere resultaten. waarom is de woensdag niet gewoon een extra sportdag? kinderen ontwikkelen zich ook juist door fysieke bezig te zijn, cognitieve, sociaal emotionele ontwikkeling hebben baat bij meer beweging. in finland zijn de schooldagen kort, ‘scoren’ de kinderen beter en zijn ze creatiever. natuurlijk is de term: schoolprestaties al dubieus (als je meer wilt weten over de prijs van al dat meten, lees dan het boek: de meetmaatschappij van berend van der kolk).
minder stress en daarmee betere mentale gezondheid voor zowel docenten als studenten. van gelukkige docenten leer je immers het meest. kinderen die hun energie al hebben kunnen ‘verspelen’ zijn wat relaxter als ze wel even op een stoel, stil moeten zitten, luisterend naar de uitleg van de docent. het werkt dus 2 kanten op.
en voor degene die vinden dat de 4 daagse schoolweek niet kan, want dan moet er een extra dag opvang geregeld worden. school is geen kinderdagopvang (punt). de essentie van school staat in het teken van de leerling, niet het feit dat de ouders dan kunnen werken. uiteraard kan het elkaar wel helpen als er dingen afgestemd worden.
veel organisaties werken anno 2022 nog steeds op basis van uurtje factuurtje. zo ook veel detacheerders. super suf toch. vreselijk ouderwets. er is ook geen enkele noodzaak tot sociale innovatie. immers meer uren is meer inkomsten, minder uren is minder inkomsten. als we daar aan gaan morrelen dan staat het verdienmodel op losse schroeven. bestaande belangen wegen daarin altijd erg zwaar. we zijn het tenslotte ook gewend, zo werkt werk voor vele. werken staat gelijk aan ‘uren maken’.
dat we minder voor elkaar krijgen als we juist langer werken maakt niet uit, ondertussen creëren we tijdschaarste, doen we druk en zijn we vaker fysiek moe (tekorten aan fysieke basisbehoefte) maar ook minder creatief. autonomie is namelijk de determinant voor intrinsieke motivatie, creativiteit en dus ook en daar draait werken toch echt wel om: resultaten.
terwijl de organisatie echt niks heeft aan je tijd, hoelang je naar een beeldscherm staart zegt niks over wat je klaarspeelt. om nog maar te zwijgen over vergaderingen (zucht), reistijd (blehh) of digitale zichtbaarheid (wordt geen zoombie) en onnodige bereikbaarheid voor vaak niet acute zaken.
zeker als je weet dat:
1: je geen uren kan maken, wel brood.
2: veel mensen al aangeven ca 3 a 5 uur te werken, je vermoeid raakt, fouten maakt en trager wordt.
2.1.: ben je boven de 40 dan kan de 3 daagse werkweek wel eens het beste zijn.
3: soms je niet eens vast kan stellen of je werkt (hoeft ook niet).
4: je autonomie van mensen afneemt.
5: zichtbaar klokken suf en ouderwets is, maar onzichtbaar klokken nog steeds doen.
6: mensen geen speelautomaat zijn waar je een muntje ingooit (als je betaalt voor uren krijg je uren).
veel organisaties hebben hun hele HR systeem en verdienmodel op deze verouderde denkwijze ingedeeld. zo is er zelfs een ambtenaar die effectiever werkte (en niet 8 of 9 klokte) ontslagen. wie effectiever werkt komt dus in de knel. “er is een misverstand van tientallen jaren van industrieel werk uit de vorige eeuw waarin we de processen ingericht hebben op basis van input (tijd) en dat gekoppeld hebben aan productiviteit (output).” bovendien heeft het schrijven van uren ook een prijskaartje, zowel financieel als sociaal.
zelfs de meest progressie organisaties hebben uurtje-factuurtje afspraken met grote corporates, omdat ze dit gewend zijn en ze graag een bepaalde mate van controle willen. dat dit een illusie is doet het er voor deze corporates niet toe. deze organisaties zijn zoals barry schwartz het noemt op oude idee technologie gebouwd. of zoals daniel pink het zegt: er is een mismatch tussen wat bedrijven en organisaties doen en wat de wetenschap weet. daar zit dan ook precies de crux.
met de recruitment en detacherings tak van werkvierentwintig helpen we organisaties om het fundament onder werk en inkomen aan te pakken. daar hoort ook geen uurtje factuurtje bij, want dan zouden we weer input (uren) aan output (resultaat) koppelen. durft jullie organisatie het aan om fundamenteel wat te veranderen aan de manier waarop we werken? neem dan contact op met werkvierentwintig >> info@werkvierentwintig.nl
wil jij graag onder andere voorwaarden werken, meer autonomie hebben en niet vastgepind worden op (denkbeeldige) werkuren? mail ons dan. ook wij zijn op zoek naar gemotiveerde professionals.
stel je nu voor dat je op de camping staat en niet op pad gaat, niet naar dat leuke stadje, niet naar die voorstelling, niet naar die waterval is je vakantiedag dan verloren? denk je dan dat het een weggegooide dag is als je echt even niks doet. dat ‘iets’ willen doen en ‘nuttig willen zijn’ zit heel erg in de nederlandse mentaliteit gebakken. we overwaarderen zichtbare activiteit en onderwaarderen even rustig afwachten, luisteren, goed observeren en soms bewust niet ingrijpen.
het is een mix van calvinistische mentaliteit i.c.m. een naoorlogse arbeidsethos van de schouders eronder zetten en niet piepen. een soort van overdrive waarin druk doen de norm is geworden. terwijl dat niks doen beter is dan maar door blijven lopen? even dat momentje rust, even dat blokje om of even lekker uit het raam staren. niks doen is niet alleen heel goed voor je maar ook voor je productiviteit. dat klinkt natuurlijk heel tegenstrijdig.
“zelfs een boegschroef heeft een optimaal aantal omwentelingen voordat er lucht geslagen wordt”.
schuldig voelen
door niks te doen doe je uiteindelijk meer dan door iets te doen. of dit nu als dokter is en de patiënt vraagt om een pil of de consultant waarvan iets verwacht wordt, maar voor niks doen krijg je natuurlijk niet betaald. dit geldt niet alleen voor de vergadering waar je bent. overal lijkt het dat door je te laten horen je werkt, door achter de laptop te zitten in plaats van een madeliefje te plukken je ‘werkt’. dat terwijl degene die op het oog ‘niks’ doet misschien wel het meest waardevolste van de vergadering doet: luisteren. voel jij je ook wel eens stiekem schuldig als je niks doet? dat is niet gek, mensen voelen zich schuldig voelen als ze even niks doen en ze andere wel bezig zien. dat gevoel hebben we dikwijls geïnternaliseerd. daardoor zijn we vaak allemaal druk, maar waarom, waarvoor, is even de pas op de plaats niet veel effectiever?
toen ik net mijn baan opgezegd had en voor mijzelf begon merkte ik dat ik mij schuldig voelde op maandag dat ik af en toe een overdag ging sporten terwijl dat gevoel er niet op zondag is. de groepsnorm en de bijbehorende gedragingen in de vorm van opmerkingen: “moet jij niet werken” maakt dat het een best vreemde gewaarwording is om tegen de gangbare norm – de traditionele kijk op de (werk)week in te gaan. dat we dat hebben, dat ik dat ook heb is niet gek. mensen zijn sociale wezens en door tegen de groepsnorm in te gaan zetten we onszelf buiten de groep en dat is een riskante strategie. je kan voor gek staan, belachelijke gemaakt worden of uitgesloten worden. willen we die norm veranderen dan hebben we daar steun van nodig.
niemand kan het alleen en dan is de first follower (early adopter in de marketingtaal) misschien wel belangrijker dan de ‘leider’.
zo heb ik altijd de woensdag vrij (dit is een richtlijn, ik maak ook uitzonderingen) en zo heb ik vanmiddag tijdens de tour een heerlijk dutje gedaan (heerlijk, ik kan niet wachten op volgend jaar). door dat dutje voel ik mij niet alleen kiplekker en ontspannen, maar daardoor krijgt mijn creativiteit ook een boost. niet als doel maar als gevolg, het is een mooie bijkomstigheid. door mensen een dag in de week vrij te geven vergroot je hun creativiteit & empathisch vermogen. die kunnen ze in te zetten hoe ze dat willen. wist je dat een amerikaanse software bedrijf mensen 1 dag per week een dag van volledige autonomie geven en dat in deze dag 80% van de innovaties zijn ontstaan?
niks doen heeft dan ook vaak een hele negatieve connotatie, maar net zoals zuurstof een cruciaal ingredient voor mensen om goed te kunnen functioneren. dat hoeft uiteraard niet allemaal en altijd in het teken van ‘werk & productiviteit’ te zijn. volgens de werkvierentwintigmethode is het heel simpel: als mensen gezonder zijn functioneren ze beter (ongeacht waar of wat we dan doen). daarom hebben we ook een ongewoon product ontwikkeld: 15 minuten niksen. het is zelfs onderdeel van de pilot van werkvierentwintig die 1 september 2021 start.
herken je dat gevoel, dat je na een lange dag thuis komt en geen idee hebt wat je die avond weer naar binnen moet werken. wel een beetje gezond natuurlijk, je had het weekend al gebruikt om wat makkelijker te eten en laten we wel wezen, jamie oliver maakt gezond koken dan wel makkelijk, maar hoe the f*ck ging dat ook alweer. hij laat het super simpel lijken, maar jij hebt niet echt de energie, lef en creativiteit om juist nu te experimenteren met je avondmaal.
frontale lob
dit is niet gek. na een lange dag is je frontale lob kleiner geworden. hier wordt onder andere je creativiteit, probleemoplossend vermogen en je motivatie bepaald. ga er maar aanstaan dan. dat is ook 1 van de redenen dat je zo lang loopt te knagen op een oplossing op het werk, maar als je naar huis gaat, onder de douche stapt, gaat sporten of lekker even gaat wandelen (met de hond), dat de oplossing te binnen schiet.
automatische piloot
mensen draaien echter vaak op de automatische piloot. een plek waarbij de langspeelplaat blijft lopen. we koken hetzelfde prakkie en er vind cognitief niet zoveel activiteit meer plaats. doordat je afgetaaid bent swipe je jezelf door het leven, zet je netflix op en laat je je onderdompelen in passief vermaak. dit is onderdeel van de aandachtseconomie en dat werd al gezegd door keynes. we zouden in het jaar 2020-2030 lijden aan verveling.
sociale innovatie
we weten inmiddels meer over de effectiviteit van de (werk)dag. over de fysieke en cognitief/emotionele belasting van mensen. waar ze goed bij gedijen en waardoor we onderaan de maatschappelijke streep het meeste baat hebben. laten we stoppen met de oude fabrieksmindset op werk. pas de 6=8 filosofie toe.
meerwaarde?
laat uren als maatstaf varen zodat je niet elke week hetzelfde prakkie kookt en je ook nog eens gezonder en gelukkiger bent. je partner zal je dankbaar zijn en je kinderen krijgen er een leukere ouder voor terug.
dit in combinatie met een basisinkomen zorgt ervoor dat de overheid de zorgkosten ziet dalen, de zelfredzaamheid verhoogd wordt en de economie stabieler en veerkrachtiger is. autonomie is de determinant voor welzijn en met een basisinkomen zorg je er ook voor dat contactberoepen naar een kortere werkdag kunnen.
de werkgever…die ziet dat medewerkers beter presteren (ook indirect verlies van resultaat meegenomen) en een betere (financiële) gezondheid hebben. waardoor ze meer koopkracht & minder stress hebben. waaronder de stress door tijd/geld schaarste.
kortom, dit creëert maatschappelijk meerwaarde zodat we niet meer hoeven te zeggen:
wat zijn nu de voordelen van een kortere werkweek? kijk onderstaande filmpje en je vraagt je af, waarom doen we dat eigenlijk niet. nou, dat hadden wij dus ook. nee we nemen geen cup a soup op 4 uur als we erdoorheen zitten, het beeldscherm begint te tollen en je een droge smoel hebt van de kantooratmosfeer. maar ook als je niet op een kantoor werkt is het belangrijk om geconcentreerd te zijn. concentratie en focus zijn voor veel werkzaamheden immers belangrijk, anders hadden we het niet door mensen laten doen.
in het kort: een korte werkdag en dus een werkweek (allemaal constructen die door ons bedacht zijn) kunnen leiden tot 1: minder stress (chill), ja er bestaat ook zoiets als goede stress, waarbij de adrenaline voor kortere tijd wat verhoogt is zodat je ready to rumble bent. denk aan die presentatie of die hardloopwedstrijd. iets meer focus en scherpte kan echt geen kwaad. langdurige verhoogde stresslevels wel.
dus relax, neem een time out, loop een rondje met de hond, doe een dutje en rommel wat aan (we moeten meer lummelen wordt wel eens gezegd) al dat druk doen, leidt tot druk doen, en niet zozeer tot productiviteit, je creativiteit neemt immers af. dat waren dan ook gelijk voordelen 2 en 3.
wil je meer weten over de zin en onzin van de manier van werken van vandaag de dag, neem dan contact op met info@werkvierentwintig.nl, we hebben bij de contactpagina geen telefoonnummer staan want de kans dat je belt en wij nemen op is klein. maar we maken voor dit keer een uitzondering: je kan wel een oldskool smsjes sturen: 0624444981 met de vraag of wij je terugbellen met het liefst een tijdstip (dan laten wij per sms weten of dat OK is). voicemail is namelijk de nieuwe fax.
