werk jij 4 x 9 uur om toch die fulltime aanstelling te houden met het bijbehorende salaris? oei… zo houd je het systeem tevreden, maar zo benadeel je op lange termijn jezelf en de organisatie. we begrijpen dat mensen dit doen. we hebben uren en salaris aan elkaar gekoppeld, mensen werken 4 x 9 om toch die fulltime aanstelling te houden, maar is dat wel zo verstandig?
de medewerker geeft eigenlijk aan dat hij of zij behoefte heeft aan een dag vrij in de week om iets anders te doen. vaak is dit zorgen voor een kind. maar dit kan ook gaan om het uitoefenen van een hobby, mantelzorg you name it. die 4-daagse werkweek, dat is namelijk geen slecht plan. dat is juist super! zo heb je door de week meer tijd voor andere dingen en is het weekend er niet om op te laden. zo ga je frisser de week uit en het weekend in.
It is worth bearing this in mind when considering the four-day week (this means fewer hours, rather than the same number of hours compressed into fewer days). It seems radical, but isn’t. We are adaptable creatures – within a matter of months, or even weeks, this new routine would feel quite normal.
we weten dat mensen na 3 uur ongeveer nog 50% leveren. na 6 uur is de prik er wel uit. af en toe wat langer werken is niet erg. maar na 8 uur ben je echt niet meer van waarde en creëer je zelfs negatieve waarde, voor de kwaliteit van je werk en voor je eigen gezondheid.
oftewel je krijgt op lange termijn minder gedaan in 9 uur dan in dagen van 6 tot 8 uur. mensen worden nu eenmaal moe, fysiek en mentaal zit er een grens aan je belastbaarheid en aan je herstelvermogen. bij veel bezigheden zoals sporten is het zo dat de mate van je prestaties afhangt van de mate waarin je herstelt en dus weer een inspanning kan leveren.
veel mensen erkennen dat ook, maar ondanks dat ze niet geklokt worden (of zelf klokken) hangt er nog steeds een zweem van uren maken rondom het werk. je voelt je soms zelfs een beetje schuldig als je eerder stopt (dit wordt introjectie in de motivatieliteratuur genoemd). er bestaat zelfs zoiets als het guilty vacation syndrome.
als we aanwezigheid en uren maken boven resultaat en inzetbaarheid blijven plaatsen dan heeft niemand daar baat bij
niet iedereen is in staat om dit te doen omdat sommige beroepen simpelweg om bezetting gaan. dan is de 4 daagse werkweek, zeker niet als je kostwinner bent (of alleenstaand) niet tot nauwelijks mogelijk (het maakt het voor veel mensen dan wel erg krap). daarom zijn we ook voor het basisinkomen. zo maakt het niet uit welk werk je doet. er zijn al veel mensen die aangeven dat ze nu 3 dagen werken omdat 4 dagen niet meer onderaan de streep oplevert (dit komt door ons belastingstelsel incl toeslagen dat zorgt voor een armoedeval).
we zijn voorstander van gelijkwaardigheid en mensen de vrijheid te geven om die keuze te maken. het gaat namelijk meer om autonomie dan om tijd. klokken vinden we maar stom. tijd als controlemiddel mag wat ons betreft verbannen worden naar de vorige eeuw. we willen hier dus ook niet verplichten om korter te gaan werken. we leggen uit dat het met productiviteit, kwaliteit en werkplezier weinig te maken heeft. veel mensen werken meer dan ze aan belastbaarheid aan kunnen, met ziekteverzuim en verminderde motivatie & productiviteit tot gevolg.
het is niet de eerste keer dat we horen dat mensen het werk beter gedaan krijgen in 4 dan in 5 dagen. maar dat deze mensen ook aangeven dat ze er wel 20% in salaris op achteruit zijn gegaan. ze maken bewust de keuze, maar dat staat haaks op hoe we werk waarderen. als we aanwezigheid en uren maken boven resultaat en inzetbaarheid blijven plaatsen dan heeft niemand daar baat bij.
heb jij het boek: echte mannen werken 4 dagen al gelezen?
de filosofie, meer is altijd beter en no pain no gain levert dan juist averechtse uitkomsten op. op het werk is het niet anders. word jij gedurende de week meer vermoeid heb je elke nacht net iets meer slaap nodig? heb jij het weekend nodig om echt op te laden? juist.. dan is er dus al sprake van energie, focus en scherpte verlies… dat vindt al plaats op de 2e werkdag na het ‘weekend’. dit vergroot het aantal fouten, ongelukken en daarmee dus ook het ziekteverzuim.
aan de 4 x 9 uur oplossing (vaak nog exclusief pauze, wat ook best gek is) kleven vooral gezondheids- en kwaliteitsrisico’s. wat denk je van de terugreis in de auto? wat denk je van de foutmarge op het werk? van je prikkelbaarheid thuis? van die snelle korte termijn keuze qua voeding?
we hebben dan wel de uren gemaakt maar uiteindelijk is het resultaat negatief op alle fronten. dit ontstaat door de wet van het afnemend grensnut en doordat er nu iets nieuws optreed, tijd en energie schaarste. dit is even schadelijk als geldzorgen en langdurige blootstelling aan stress.
heb jij de puf om na een lange dag nog te gaan sporten? heb jij nog de mojo? grote kans van niet. je prefrontale lob is namelijk gekrompen. dit is de plek waar je motivatie, creativiteit en je empathie wordt bepaald. waar heb jij als eerste last van?
a: prikkelbaar/kort lontje
b: geen puf
c: slecht/onrustig slapen
d: all the above
e: nergens.
als een medewerker aangeeft graag een dag minder te willen werken. ga dan met elkaar in gesprek. vaak is er meer mogelijk dan er in eerste instantie gedacht wordt. pas de werkvierentwintigmethode toe en je zult zien dat er misschien een klein beetje water bij de wijn gedaan moet worden, maar dat iedereen er dan wel beter van wordt. de arbeidsrelatie is er 1 van een langere termijn en daarmee dus wederkerig.
dit vraagstuk alleen instrumenteel benaderen is dan onverstandig. dat instrumentalisme noemen wij de fabrieksmindset op mens, werk en inkomen, ook wel bekend als het scientific management. een managementfilosofie die een niet al te hoge pet op had van mensen. taylor, de bedenker van deze filosofie dacht dat mensen geen intrinsieke motivatie kende en daarom altijd geprikkeld diende te worden. dit in combinatie met het meetbaar maken van werk zorgde voor het klokken. dit past misschien wel in de fabrieken van 100 jaar geleden, maar vandaag de dag weten we inmiddels veel meer over motivatie, productiviteit en gezondheid.
de consequenties van verkeerd beleid is dat mensen minder functioneren en zelfs ziek worden. wij maken ons vooral zorgen om het onzichtbare verlies van welzijn & motivatie. laten we wat meer rekening houden met de wetenschap rondom productiviteit, motivatie en vitaliteit. geef dan de 6=8 filosofie (of in dat geval 6=9 filosofie) eens een kans. wij helpen organisatie met anders denken en vooral anders doen. we helpen organisaties met het opnieuw invullen van personeelsbeleid waarbij we afscheid nemen van het scientific management. voor meer informatie, neem dan contact met ons op!
en nee, korter werken is niet voor luie mensen. het heeft zoveel meer voordelen dat we het zeker een poging waard vinden. doe mee met de pilot van werkvierentwintig. 6 weken lang, een 4 daagse werkweek van ca. 4 a 6 uur en ervaar het zelf.