is de hond uitlaten werktijd?

motivatieonzinprivetijdurencriteriumwerktijd

met deze hamvraag liep ik rond, jawel, toen ik met de hond liep. de meeste mensen zullen denken: nee, je hond uitlaten is een privé aangelegenheid en dus is het geen werk(tijd). ik had de vraag ook anders kunnen stellen: is nadenken terwijl je wandelt werktijd en wat nu als je ook je hond meeneemt? nu wordt het al wat minder klip en klaar. want waarom zou je achter een laptop alleen na kunnen denken en tegelijkertijd bestempelen als werk(tijd), terwijl je misschien juist als je beweegt (hell yeah) je beter na kan denken en meer ontspannen bent? je brein komt dan in het default mode network en is in tegenstelling tot de active mode network een stuk creatiever. voor je het weet heb je dat eureka moment.

waar het mij natuurlijk om gaat is de zin en onzin om dingen als werktijd te bestempelen, weten dat het gros van de mensen niet meer in een fabriekssetting werken. die fabriekssetting werd gevormd op basis van het scientific management. daarin was het werk meetbaar en controleerbaar, was wantrouwen de basis en intrinsieke motivatie afwezig. fundamenten die we vandaag de dag nog steeds gebruiken ook al heeft de wetenschap deze filosofie al ontkracht.

wat nu als we mensen minder vastpinnen op tijd of locatie, omdat het werk niet controleerbaar of meetbaar meer is (en je dat ook niet altijd moet willen), de mensen in de basis te vertrouwen is en ze tot het bot toe gemotiveerd zijn? zouden we dan nog steeds het kunstmatige onderscheid maken tussen werktijd en privétijd. waarmee we impliciet mensen ook ontmoedigen om ‘met de hond te wandelen’ terwijl dat misschien juist wel het middel was om tot die oplossing te komen. of even op te laden zodat er in de middag weer geconcentreerd gewerkt kan worden? immers werken gaat niet hoe je af kan zien maar hoe je herstelt. door ’te blijven werken’ bouw je afvalstoffen op, als dat cognitief is dan is dat glutamaat (lees er in dit artikel uit de NRC meer over >> waarom je moe wordt van van diep nadenken.

als dat fysiek is gaat het om de eentonigheid van werkzaamheden en dat kan leiden tot overbelasting en uitputting. wist je bijvoorbeeld dat er zoiets bestaat als de fysieke inspanningsparadox. dit artikel noemt het de industriële atleet.

nu zit ik zelf met een probleem, want misschien doen jullie op het werk niet meer aan zichtbaar of onzichtbaar klokken, maar onze belastingdienst wel. zo hebben zelfstandige een urencriterium, waarbij er aangetoond moet worden wanneer er gewerkt is. terwijl zelfstandige zelden nog in ‘uren’ denken. dit is wat de belastingdienst op hun website schrijft.

“u moet de hoeveelheid tijd die u aan uw onderneming besteedt wel aannemelijk kunnen maken. u kunt dat bijvoorbeeld doen aan de hand van uw agenda, offertes, urenbriefjes en facturen.”

er zitten nogal wat aannames onder deze maatstaf en stel dat je dan de maatstaf uren legitiem vindt, los van de uitvoerbaarheid dan is de hoogte van het urencriterium arbitrair. wie zegt namelijk dat 1225 uur per jaar de meest effectieve manier van werken is (ik heb daar mijn redelijk goed onderbouwde twijfels bij). en wat was de bedoeling van het urencriterium eigenlijk? het compenseren van het ondernemersrisico (dat kan dus zijn dat je wellicht geen werk hebt ‘en geen uren maakt’).

algoed, kunnen we gewoon niet stoppen met deze uren onzin? laat je hond lekker uit, ontspan of span je in. achter je laptop zitten staat niet gelijk aan werken, zo staat wandelen ook niet gelijk aan privé. we weten het simpelweg niet meer. werk vandaag de dag is anders ingedeeld dan in 1923. en ja ook het urencriterium mag dan weg. dat vervangen we net zoals de toeslagen door een basisinkomen. de fundamenten die aan het basisinkomen ten grondslag liggen zijn een stuk moderner en wetenschappelijk gegronder dan het urencriterium en alle onzinwerkheden die we eromheen gecreëerd hebben.

kunnen jullie wel hulp gebruiken bij een frisse kijk op mens, werk & inkomen en wellicht je beleid erop aanpassen (knipoogt naar de belastingdienst). dan help ik je vanuit werkvierentwintig graag. denk je nu, dit is de grote onzin! neem de blog dan ter kennisgeving aan en blijf op uurbasis werken, maar dan wil ik ook wel dat je dat doet op basis van zuivere speeltijd met een stopwatch om je nek, maak een staafje tijdschrijven voor tijdschrijven aan, succes! 

nog even dit: als je het leuk vindt, binnenkort komt het boek uit: echte mannen werken 4 dagen. denk je, wat kijkt die een beetje glazig en gelukzalig uit zijn ogen. dat klopt, ik had zojuist een halve triatlon voltooid.

 

6=8 filosofie

6=8 filosofie

structurenwerkweek24=404 daagse werkweek6=8vertrouwenwerktijdwerkweek

wij houden van eenvoud. we gebruiken bestaande structuren om werken & leven wat leuker, fijner en beter te maken. 1 van de dingen die we daarom bedacht hebben is de 6=8 en de 24 = 40 filosofie. maar hoe komen we daar >> hier volgt onze uitleg:

8 uur

als we beginnen met werkdagen te maximeren op 8 uur. inclusief pauze en reistijd. altijd fysiek aanwezig zijn is niet direct meer nodig. voor beroepen waar aanwezigheid nodig is, is het natuurlijk ook fijn om dichter bij het werk te wonen. directe buren zijn hoeft overigens ook niet;)

op reistijd langer dan 15 – 30 minuten zitten veel mensen niet echt te wachten. alles langer dan dat neemt belangrijke tijd van mensen in beslag. als je in de trein stapt kan je daar vaak al wat doornemen en voorbereiden. dit gaat voor veel mensen niet af van de ‘effectieve werktijd’. even lekker van en naar het werk fietsen, rijden, rennen, wandelen hoeft daarentegen ook niet direct onder ‘werktijd’ te vallen. daarin is redelijkheid en gezond verstand een goede maatstaf.

de 6=8 filosofie

de volgende stap is de 6 = 8 filosofie. maar werkvierentwintig dan kom je nog steeds niet op 24 uur uit? dat klopt. dan kom je op 5 x 6 = 30 uur uit en niet op 24 uur. overigens verplichten wij niemand om korter te werken. je salarisvoorwaarden zijn simpelweg voldaan als je de 6 uur hebt ‘gemaakt’. de 2 uur extra uur heb je al betaald gekregen als startbedrag. je begint de dag dus eigenlijk op +2.

4 daagse werkweek

dan komt in de volgende stap. de 4 daagse werkweek. wat wij belangrijk vinden is dat we meer gehoor geven aan de wetenschap rondom werk en werkbelasting. 8 – 9 – 12 uur werken leidt niet tot meer productiviteit. het levert onnodige mentale en fysieke belasting op en is gebaseerd op korte termijn denken. laten we er in de ochtend een klap op geven.

one thing that is already clear is that longer hours do not necessarily mean greater productivity.

intensief werk

we kunnen maximaal 3 uur intensief werken en maximaal 3 uur wat minder intensief werk doen. dit is structureel wel te verstaan. af en toe een langere dag maken is niks mis mee. met minder lang werken komt ook meer voldoening tot stand. even lekker aan slag geeft meer positieve energie dan ‘slenteren’ en de tijd doden…of jezelf dusdanig belasten dat je leeg thuis komt. een snelle ongezonde hap neemt en geen puf meer hebt om even te gaan sporten of erop uit te gaan.

autonomie

daarom vinden wij dat we meer autonomie in de werkdag moeten brengen. vind je het fijn om vroeg te beginnen? geen probleem. wil je de kinderen eerst naar school brengen: top. houd je ervan om in de ochtend te sporten: doen! zo kom je uitgeruster en scherper op het werk (of aan het werk). uiteindelijk kunnen we de term werktijd laten vervallen en komt er vertrouwen, gezond verstand (en een gezonde werkcultuur) voor in de plaats.

nog meer voordelen van anders werken zijn te lezen in onze andere blogs:

wij willen meer oemf

meer slapen kan je inkomen verhogen

de 3 voordelen van een kortere werkweek

willen jullie meer weten over de werkvierentwintigmethode?  neem dan contact op met ons >> info@werkvierentwintig.nl