fabriek

rust is geen beloning voor succes, maar een voorwaarden.

motivatiedrukrustsucces

“zo jij hebt die vakantie wel verdiend” herken je dat zinnetje? dat is niet zo gek. we gebruiken het best veel en het heeft voor een deel te maken met onze calvinistische insteek. je moet eerst afzien voordat je rust kan pakken (of koffie en gebak). maar rust en of vakantie is geen beloning voor succes, maar een voorwaarden om goed te blijven functioneren.

alex soojung-pang, de global director van 4 day week global legt dit haarfijn uit in 1 van de video’s van de foundation course. hij geeft mooi aan dat de behoeft aan rust vaak als een zwakte en zelf een moreel falen wordt gezien, terwijl rust essentieel is om niet alleen effectief om te gaan met je tijd (en energie) maar ook om je creativiteit en probleemoplossend vermogen te verbeteren.

wat mensen dus vooral nodig hebben is niet vol gestampt worden met afspraken maar een dag niks, kunnen lanterfanten, dagdromen. de grootste denkers in de geschiedenis waren hier heel duidelijk over. in de ochtend werkten ze dingen uit en de middag gebruikte ze om na te denken, tijdens een lange wandeling. rust is geen beloning voor succes, maar een noodzakelijk ingredient. het is niet voor niets dat ze de ruimte pakte, door een lekkere wandelingen te maken om hun creativiteit te laten bloeien.

door afstand te nemen van een onderwerp en je brein de mogelijkheid te geven om te ‘dagdromen’ ontstaan de mooiste ideeen en de beste oplossingen, een warm bad, een lekkere douche. voor je het weet heb je het geweldige idee te pakken, eureka!

voor alle duidelijkheid: swipen op je telefoon geldt niet als actieve rust, maar passieve consumentisme. onze telefoon kan wel eens het meest onze cognitieve capaciteiten en creativiteit vermorzelen, waardoor ons brein volgestopt wordt met, ik kan het niet anders zeggen dan: troep. wie cognitief al murw is heeft echter weinig weerstand meer tegen de snelle impuls van deze dopamineshotjes.

rust – en dan met name actieve rust is daardoor een cruciaal onderdeel van wat ze voor elkaar gekregen hebben. daarom is het gek dat we wandelen pauze noemen en achter je laptop zitten werktijd. beide hebben we nodig. tijd om dingen uit te werken (lees een bepaalde ‘productie te draaien’) en andere momenten denken we na over hoe we dat het beste kunnen doen. het uitwerken van iets dat nooit uitgewerkt had hoeven worden is natuurlijk het meest zonde. zonde van je tijd, energie en uiteraard ook geld.

bovendien zien we rust/ontspanning zelden meer als een zelfstandig iets en staat als we de rust pakken bijna altijd in het teken van nog meer productiviteit. wat blijkt, inspannen en ontspanning, werken & rust zijn complementair en tegelijkertijd ook afhankelijk van elkaar. we kunnen het één niet zonder het ander of dit nu werkgerelateerd of sportend is. wil je rendement uit je trainingsarbeid halen? bouw dan momenten van rust in. op het moment van schrijven is mijn hersteltijd nog 4 uur.

vandaag de dag (meer dan vroeger) is productiviteit lastig te meten en dan dan neemt uren het over als maatstaf voor werk, koppel dat aan het geromantiseerde idee waarbij mensen dingen opofferen voor hun werk en dat gezien wordt als ambities, betrokken en gemotiveerd. overwerk is in onze maatschappij cultureel ingebakken. druk zijn wordt ook nog steeds in nederland gezien als ‘a badge of honeur’, moreel juist en zelfs superieur.

wie zijn agenda niet vol heeft is niet goed genoeg, zelfs als je aangeeft op linkedin dat je open to work bent kan een teken zijn dat je blijkbaar niet ‘goed genoeg’ bent, je kan dus maar beter druk zijn (of doen) dan toegeven dat je het rustig hebt. en daar zijn we allemaal als de dood voor.

hoe vaak wordt er niet opgeschept over lange werkdagen en volle werkweken (ondanks het feit dat bewezen is dat mensen na 24 uur minder gaan functioneren, na 40 uur het een duikvlucht neemt en dan 60 uur zelfs gezondheidsproblemen veroorzaakt).

werkvierentwintig helpt individuen en organisaties met een frisse kijk op mens, werk -& inkomen. samen zetten we de stap naar de optimale (werk)week. dat doen we d.m.v. pilots, trainingen en organisatieadvies. meer weten? mail naar info@werkvierentwintig.nl

 

 

fabriek

nee dank je, we zijn te druk

motivatiedrukeffectiviteithard werkenpilotte drukwaan van de dag

ken jij de meme van no thanks, we are too busy. deze springt dagelijks door mijn bovenkamer. alhoewel het heel logisch is dat de waan van de dag regeert is het soms ook goed om stil te staan en te kijken of je nog de juiste dingen doet.

de meeste mensen geven vol gas en werken hard, maar tussen hard werken en effectiviteit zit een groot verschil. voor sommige voelt het ook als dweilen met de kraan open. de enige oplossing is dan om de kraan te dichten, zodat je harde werken (het dweilen) zin heeft.

zo krijg ik regelmatig te horen dat organisaties te druk zijn met het oplossen van de krapte… dat ze hoe ironisch het ook mag zijn, geen tijd hebben voor de pilot van de 4 daagse werkweek. terwijl de pilot aantoont dat 42% mensen minder ontslag nemen, 63% van de organisaties makkelijker mensen aantrekt en 68% van de mensen minder gevoelens van burn-out ervaren.

er een betere balans komt tussen werk & prive (lees minder spanningen) er meer ruimte komt voor sporten en bewegen (we lijden aan bewegingsarmoede), mantelzorgers raken overbelast en uitval dreigt. daarmee verhogen we de aantrekkelijkheid (van werkgeverschap) en verbeteren we de vitaliteit en duurzame inzetbaarheid van mensen.

vervolgens verdwijnt de krapte als sneeuw voor de zon.

willen jullie nu wel graag even stilstaan bij de manier waarop jullie werken? mail dan naar info@werkvierentwintig.nl en we plannen een (telefonisch) gesprek in.

 

je kan maar beter druk doen

motivatiestructurenwerkweekbestuurlijke druktedrukgoudlinkedinpratenzilverzwijgen

je kan maar beter druk doen, bezig zijn, jezelf laten horen, uren maken… algoed je kent het wel. we overwaarderen activiteit nog even los van de effectiviteit. op een poll op linkedin werd er gevraagd naar welke rol je inneemt in een vergadering. spreken is zilver, zwijgen is goud. in een vergadering zijn er altijd wel een paar stille mensen die alles rustig tot zich nemen. niet dat iedereen er altijd wat te zoeken heeft, maar toch is het belangrijk om te kijken naar de bijdrage van ieder die aanwezig is bij een vergadering.

ik gaf als reactie dat ik prima in deze tijd de camera uit kan doen en om dan rustig te luisteren. ik weet van mijzelf dat ik vrij op de voorgrond kan treden: proactiviteit en niet afwachtend zijn. maar daarmee weet ik dat als je dat doet je de wat ‘stillere’ mensen omver kan lopen. het is dus belangrijk om ruimte voor de ander te laten. daarom kreeg ik ooit de tip: spreek als laatste, zo kan je de opvattingen van de andere meekrijgen en rustig zelf een mening erover vormen. zo gezegd zo gedaan: de beste tip ever! iedereen voelt zich dan gehoord en als bonus wordt de besluitvorming er beter van. zo wint iedereen!

maar op linkedin kwam daar naast hele positieve reacties (die waren gelukkig in de meerderheid) ook nogal wat aannames en overtuigingen om de hoek zetten over deze strategie. het was misbruik maken van de ander, het was laf en het was om mee te lopen op de ideeën van de ander. nu zal ik eerlijk bekennen dat social media en ook linkedin sinds corona helaas niet meer bekend staat als een platform met nuance. ook hier blijkt er nogal wat contrastvloeistof door de aderen te vloeien.

er kwamen wat overtuigingen om de hoek kijken die ik eerder beschreven heb ik de wet van de bestuurlijke drukte. ik beschrijf daarin ook een situatie over het overwaarderen van aanwezigheid & druk doen (lekker veilig als je agenda vol zit), maar ook over het rustig observeren, eerst nadenken en gestaag handelen. dit laatste past veel beter bij werkvierentwintig. aangezien de 6 urige werkdag breekt met de lange dagen veel uren filosofie en kijk eens hoe groot mijn spierballen zijn. deze macho overtuigingen dragen nergens aan bij, behalve aan ziekteverzuim, slechtere besluitvorming & gekrenkte ego’s.

in de blog schrijf ik het volgende:

stel je voor dat dit busje een organisatie is…waar iedereen mee doet met de ‘drukte’. het gesprek wordt er niet beter op en het resultaat hoogstwaarschijnlijk ook niet. het is een logische overlevingsmechanisme voor het legitimeren van je ‘bestaansrecht’. maar wat nu als je dat niet doet? juist hier zit de crux. druk zijn is goed, omdat het betekent dat je hard werkt. of het uitmaakt wat je doet? dat is de grote vraag.

ik was op dat moment de stille in de bus.

vind je het nu leuk wat ik schrijf, abonneer je dan. wil je graag met mij connecten via linkedin: leuk, ik zal je uitnodiging accepteren. wil je graag dat werkvierentwintig jullie helpt bij een leukere, fijnere, betere & effectievere werkweek. mail dan naar info@werkvierentwintig.nl

werkvierentwintig

de kracht van lanterfanten

motivatiewerkweek4 daagse werkweekbreak in de weekdruklanterfantenlouisstresswoensdag

lanterfanten…dat klinkt niet echt als iets positiefs. toch kunnen we door iets meer te lanterfanten onze gezondheid en het functioneren verbeteren. ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen. ik (louis) lanterfant de woensdag als een malle. ik doe wat kleine dingen zoals naar de kapper gaan of nieuwe hardloopschoenen kopen maar echt ‘werken’ of dingen moeten doen, dat doe ik op woensdag niet.

ja natuurlijk doe je wel wat klusjes, maar dat is meer omdat je het wilt en niet omdat het moet. door deze woensdag als lanterfantdag te bestempelen krijg je stiekem veel gedaan zonder dat het als een druk voelt. terwijl dat voor vele door de week heen vaak wel zo is. “we moeten al zoveel”, “wanneer moet ik die boodschappen doen”. vaak zijn het kleine dingen die toch even gedaan moeten worden.

door op de woensdag de tijd te hebben om te lanterfanten is er op de andere dagen ook minder druk. deze druk (het idee dat je dingen moet) neemt af en daarmee neemt ook het weekend effect af. het weekend effect ontstaat als je te weinig regie over je tijd en energie hebt (te weinig autonomie), maar dat gelukkig wel in het weekend ervaart. hoe groter het contrast, hoe groter het weekend effect is.

een klein beetje weekend effect is niet erg. zo is het zondags samen ontbijten natuurlijk super chill en bijzonder t.o.v. de rest van de week. het gaat er hier over een ongezonde mate waarin mensen het weekend effect ervaren.

mensen geven aan in het weekend gelukkiger, gezonder en mentaal fitter te zijn. dit komt omdat mensen dan in hun basis psychologische behoeftes voorzien worden. deze basisbehoeftes zijn ook cruciaal voor je intrinsieke motivatie en daarmee ook voor je prestaties.

door het inbouwen van een lanterfant dag (bij mij is het de woensdag als natuurlijke break van de week) neemt het weekend effect af en krijg je meer regie over je tijd en je energie. nu verplicht ik niemand om op de woensdag vrij te nemen, sommige hebben een voorkeur voor een andere dag. sommige willen het zo dat ze 1 x per 2 weken een extra lang weekend hebben (de vrijdag & de maandag). het is allemaal up to you.

het idee dat je in 5 dagen meer voor elkaar krijgt dan in 4 dagen, dat is onjuist. desondanks blijkt dat een hardnekkige gewoonte te zijn. met de hoeveelheid prikkels die een gemiddeld mens vandaag de dag elke dag binnenkrijgt is het raadzaam om af en toe te lanterfanten. soms zal je verbaast zijn hoeveel dingen je je juist dan voor elkaar krijgt en dat de afwezigheid van druk ervoor zorgt dat het juist lekker ging.

dat is de kracht van lanterfanten.

wil jij graag een frisse kijk op werk & inkomen supporten? bestel dan een item in de webwinkel (zoals de werkvierentwintig pet).