foto van louis goulmy in sportief outfit met een ezel. waarom vraag je je af? dat weet niemand.

hoeveel uur wil je werken?

motivatieezellinkedinteam 2uren makenviraal

soms gaat een post op linkedin viraal, zo ook deze. 2 dingen die ik ervan geleerd heb. 1: schrijf over een onderwerp dat leeft (mensen worden zzp’er omdat ze ‘klaar zijn met de huidige manier van werken en ‘uren maken’) en 2: gebruik altijd een sportieve foto van jezelf met een ezel (om deze grap te snappen is het handig om even hier te kijken. tot zover mijn tips om een post bereik te geven (knipoog). zit je er klaar voor dan komt de originele post hieronder in blogvorm.


ze vroegen mij: “hoeveel uur wil je werken?” ik antwoord: “zo min mogelijk, ik doe niet aan ‘uren'”. de reactie was dat ze op zoek waren naar iemand die tenminste 32-40 uur wilde werken. ik vroeg waarom ze zo in uren zaten te denken? je vraagt toch ook niet hoe langzaam je over een marathon wil doen?

kijk, ik hou van lekker doorwerken. jij waarschijnlijk ook. dat noemen we intrinsieke motivatie. je haalt voldoening uit het resultaat dat je boekt en de inspanng(effort) geeft je trots. ondertussen levert het urendenken een gebrek aan autonomie op vanwege onnodige urenverantwoording en kan het leiden tot schuldgevoelens als we iets doen dat we niet definiëren als werken. denk aan de wandeling met de hond. het idee werktijd en privétijd is uitermate kunstmatig.

de inspanningsduur kan dan wel eens lager uitvallen dan gedacht als je lekker bezig bent en vooral als je juist bijtijds stopt. natuurlijk snap ik de vraag, bovendien bepalen we aan de hand van het aantal uur je salaris. het is 1 van de redenen waarom we (vooral mannen) op papier nog zo lang werken. met productiviteit heeft het weinig te maken.

🚨kijk de lengte en inspanningsduur zijn voor sommige dingen belangrijk, maar bij werken is er dat er niet 1 van. bovendien ronden mannen het vaak af naar boven maar weten vrouwen wel beter🚨 “of zoals een maatje zei, ik ben met mijn buik in de sneeuw gaan liggen. er was wel 20 cm sneeuw gevallen”. *

*deze post is geschreven voordat er daadwerkelijk 20 cm sneeuw gevallen is in sommige plekken van nederland😉

het is fascinerend dat we anno 2024 met de nieuwste technologie rondlopen maar opvattingen over werk (idee technologie) hebben die ruim 100 jaar oud zijn. ja, waar bezetting noodzakelijk is het begrijpelijk dat we zo denken, maar waarom plakken diezelfde denkwijze op beroepen waar het totaal irrelevant en zelfs contraproductief is?

de zin “als je je uren maar maakt” vind ik dan ook tenenkrommend en een voorbeeld van surrogaat autonomie. van managers die het goed bedoelen maar nog niet het lef hebben het urendenken los te laten. waar we de prikklok ingeruild hebben voor onzichtbaar klokken. wie houden we dan voor de gek? het is 1 van de redenen waarom zoveel mensen zelfstandige worden.

mijn uiteindelijke antwoord: “schrijf maar wat op, ik maak namelijk geen uren, maar lever resultaat”. je snapt natuurlijk wel dat ik sindsdien zelfstandig ben en nooit op uurbasis werk. ik verwijs ze dan graag naar andere organisaties. er zijn namelijk meer dan genoeg organisaties die je wel zoveel mogelijk uren willen verkopen, want dat is hun verdienmodel. effectief en efficiënt werken is daar een verliesformule.

🚀met werkvierentwintig maak ik (toffe) organisaties nog toffer om voor, bij en mee samen te (blijven) werken. ik help organisaties met een frisse kijk op ‘hr’ door middel van pilots, organisatieadvies, recruitment & detachering, maar sinds 2024 ook als spreker over o.a. de 4-daagse werkweek🚀 nu vraag ik mij af in welk team zou jij graag willen werken?

team 1: uren maken.

team 2: laat mij mijn werk doen.


nu werd ik heel erg enthousiast van de reacties onder de post en blijken veel mensen in team 2 te willen werken, maar vaak nog last te hebben van werkwijze uit team 1. en dat kan anders. al die team 2 leden zijn de grote meerderheid die het systeem van werk doen kantelen. het is het dreamteam waar je op hoopt. jullie maken de verandering mogelijk als jullie de volgende stap durven te zetten. namelijk niet alleen klagen bij het koffiezetapparaat, maar ook daadwerkelijk stappen zet om bijvoorbeeld de optimale werkweek mogelijk te maken.

daar helpt werkvierentwintig jullie natuurlijk graag bij door middels van organisatieadvies, maar ook de pilot van 4 day week global. mail naar info@werkvierentwintig.nl voor meer informatie of plan een gesprek in met mij (louis) via de link op mijn profiel.

je kan maar beter druk doen

motivatiestructurenwerkweekbestuurlijke druktedrukgoudlinkedinpratenzilverzwijgen

je kan maar beter druk doen, bezig zijn, jezelf laten horen, uren maken… algoed je kent het wel. we overwaarderen activiteit nog even los van de effectiviteit. op een poll op linkedin werd er gevraagd naar welke rol je inneemt in een vergadering. spreken is zilver, zwijgen is goud. in een vergadering zijn er altijd wel een paar stille mensen die alles rustig tot zich nemen. niet dat iedereen er altijd wat te zoeken heeft, maar toch is het belangrijk om te kijken naar de bijdrage van ieder die aanwezig is bij een vergadering.

ik gaf als reactie dat ik prima in deze tijd de camera uit kan doen en om dan rustig te luisteren. ik weet van mijzelf dat ik vrij op de voorgrond kan treden: proactiviteit en niet afwachtend zijn. maar daarmee weet ik dat als je dat doet je de wat ‘stillere’ mensen omver kan lopen. het is dus belangrijk om ruimte voor de ander te laten. daarom kreeg ik ooit de tip: spreek als laatste, zo kan je de opvattingen van de andere meekrijgen en rustig zelf een mening erover vormen. zo gezegd zo gedaan: de beste tip ever! iedereen voelt zich dan gehoord en als bonus wordt de besluitvorming er beter van. zo wint iedereen!

maar op linkedin kwam daar naast hele positieve reacties (die waren gelukkig in de meerderheid) ook nogal wat aannames en overtuigingen om de hoek zetten over deze strategie. het was misbruik maken van de ander, het was laf en het was om mee te lopen op de ideeën van de ander. nu zal ik eerlijk bekennen dat social media en ook linkedin sinds corona helaas niet meer bekend staat als een platform met nuance. ook hier blijkt er nogal wat contrastvloeistof door de aderen te vloeien.

er kwamen wat overtuigingen om de hoek kijken die ik eerder beschreven heb ik de wet van de bestuurlijke drukte. ik beschrijf daarin ook een situatie over het overwaarderen van aanwezigheid & druk doen (lekker veilig als je agenda vol zit), maar ook over het rustig observeren, eerst nadenken en gestaag handelen. dit laatste past veel beter bij werkvierentwintig. aangezien de 6 urige werkdag breekt met de lange dagen veel uren filosofie en kijk eens hoe groot mijn spierballen zijn. deze macho overtuigingen dragen nergens aan bij, behalve aan ziekteverzuim, slechtere besluitvorming & gekrenkte ego’s.

in de blog schrijf ik het volgende:

stel je voor dat dit busje een organisatie is…waar iedereen mee doet met de ‘drukte’. het gesprek wordt er niet beter op en het resultaat hoogstwaarschijnlijk ook niet. het is een logische overlevingsmechanisme voor het legitimeren van je ‘bestaansrecht’. maar wat nu als je dat niet doet? juist hier zit de crux. druk zijn is goed, omdat het betekent dat je hard werkt. of het uitmaakt wat je doet? dat is de grote vraag.

ik was op dat moment de stille in de bus.

vind je het nu leuk wat ik schrijf, abonneer je dan. wil je graag met mij connecten via linkedin: leuk, ik zal je uitnodiging accepteren. wil je graag dat werkvierentwintig jullie helpt bij een leukere, fijnere, betere & effectievere werkweek. mail dan naar info@werkvierentwintig.nl