alex Soojung-kim pang is de global director van 4 day week global en auteur van de boeken work less, do more, shorter en rest. hij weet als geen ander hoe belangrijk rust is voor je functioneren. in onderstaande video legt hij mooi uit hoe je ervoor kan zorgen dat je mentaal en fysiek op kan laden. lang werken op een voetstuk zetten is daar niet 1 van.
er is vaak een misvatting als je de huidige kijk op werk en de werkweek ter discussie stelt: je vindt werken gewoon niet leuk. werk is best een heilig huisje om over de 5 daagse werkweek en de 40 urige werkweek nog maar te zwijgen. daarom deze blog. wat is de werkelijke bedoeling van werk? en wat maakt werk leuk?
het is zoiets waar je pas bij stilstaat als je het zelf niet meer het gevoel hebt dat je het hebt. regie hebben over je leven is voor iedereen cruciaal. je wilt tenslotte zelf kunnen bepalen wat je doet, wanneer je het doet en hoe je het doet. de ‘zelluf’ fase bij het opgroeien van een kind is hier een duidelijke blijk van. natuurlijk gaat dat niet van de ene op de andere dag. je groeit op en wordt steeds zelfstandiger tot het punt dat je volwassen bent en prima kan beslissen over wat je belangrijk vindt in het leven.
de jeugd van tegenwoordig wil geen 40 uur meer werken, zijn niet ambitieus meer en vinden dingen buiten het werk om veel belangrijker. dit is vaak de kritiek die ik hoor als het gaat om mensen die minder dan de ‘norm’ werken, we hebben er zelfs allemaal termen voor: balanstrut, deeltijdprins of prinses. en dat terwijl ik juist mijn baan heb opgezegd vanwege de vele hoeveelheid onzinnige werkzaamheden en werkrituelen. ik zag met eigen ogen hoe we werk onnodig complex hebben gemaakt, hoe we onze tijd verdoen door bureaucratie, nodeloze overleggen en vooral door te denken dat je hard werkt als je lang werkt.
“het systeem moet om” dat werd er gezegd in de laatste uitzending van sander en de kloof met sander schimmelpenninck vanuit de vpro. dat systeem gaat over meer dan vermogensongelijkheid, het gaat over onze kijk op mens, werk en inkomen. zelf ben ik uit de bubbel gestapt van een bullshitbaan.een baan voor ‘hoog opgeleide’ die een beetje een excelsheet in mag vullen. werkzaamheden waar niemand beter van wordt, behalve het systeem.
sinds dat ik (louis) met werkvierentwintig begonnen ben ik achter 1 ding gekomen: werk is een heilig huisje. werk vormt voor vele niet alleen een manier om het bestaan te bekostigen maar ook daadwerkelijk een doel op zich. we koppelen onze eigenwaarde aan onze functietitel, we geven soms zelfs onze gezondheid er voor op en zonder werk ben je een nietsnut. althans zo lijkt het maar weinige denken dit echt. we houden er niet alleen gewoontes (zo werkt werk) maar ook overtuigingen op na. deze overtuigingen zijn vaak ook geïnternaliseerd waardoor het lastig is om ze van je af te schudden.
onlangs zag ik een top initiatief van de corporate rebels. ze doneren namelijk 10% van hun winst aan hun foundation. fantastisch! naast dat het een te gekke ploeg is die een soortgelijke missie hebben viel mij 1 ding op. de foundation wordt gerund door vrijwilligers. iedereen snapt natuurlijk wel wat daarmee bedoeld wordt, namelijk mensen die onbetaald het werk doen. ze zeggen ook dat daarom 100% van het geld naar initiatieven gaan en niet aan de spreekwoordelijke strijkstok blijft hangen. een prima uitgangspunt om mensen ook over te halen om te doneren. er is geen commercieel belang bij en daar dragen mensen dan graag hun steentje aan bij. voor de helderheid dit gaat niet over hen, maar over onze kijk op werk. in principe willen we toch dat elk werk vrijwillig is (volitional/volunteer)?
sommige mensen vragen zich af waarom we in nederland een deeltijdcultuur hebben. sommige noemen het deeltijddecadentie, andere noemen het balanstrutjes. het zijn vaak vrouwen (met kinderen) die hiervoor worden uitgemaakt. in deze blog willen we je een meenemen in hun situatie. we doen vaak of die ander, anders is, maar eigenlijk denken ze vaak hetzelfde of je nu weinig of veel verdiend. dit staat in onze ogen nog even los van de ineffectiviteit van de 40 urige werkweek (en 8, 9 of soms wel 10 urige werkdag). met productiviteit, resultaat en kwaliteit is dat verband zelfs negatief.
we zien het veel, de enorme promotie van werk om tot een beter leven te komen. werk lijkt in veel gevallen wel de oplossing te zijn voor alle problemen. nu zullen wij niet ontkennen dat werk sociale waarden heeft, maar hebben we werk niet te veel centraal gezet in ons leven? oftewel wordt het middel werk niet te veel overgewaardeerd en vooral, als enige oplossing? dat laatste vinden wij gevaarlijk of in ieder geval onverstandig.
praktische wijsheid deze term komt je wellicht bekend voor. praktische wijsheid is een term die barry schwartz noemt in zijn ted talk, zie onderstaande video. hij heeft het hier over de meerwaarde van werk. hoe het kan dat werk steeds minder voldoening geeft. waarom moeten mensen zichzelf uit bed richting het werk slepen? dit heeft
doe jij een dutje op het werk? slaap je voldoende en goed? 1 van de redenen waarom we voor een 6=8 filosofie zijn is omdat niet elke dag en ook niet elke nacht hetzelfde is. in de winter hebben we meer slaap nodig en in de zomer hebben we weer wat minder slaap nodig. met vitamine daglicht in je bloed ben je minder snel vermoeid.
hoe ziet de toekomst van werk eruit? de wetenschappelijke raad voor regeringsbeleid kwam onlangs met het rapport, de toekomst van werk.
wij zijn voorstander van de 4 daagse werkweek (niks verplicht maar dit leidt tot de beste resultaten). neem een willekeurige dag vrij. maar welke dag: dat is aan jou. sommige vinden de woensdag een lekkere break in de week. andere houden van een lang weekend. leef je uit! we geloven in de kracht van intrinsieke motivatie
heilig huisje wij grappen soms “werk is geworden tot betaalde dagopvang voor volwassenen” deze opmerking valt niet bij iedereen in goede aarde. dat snappen wij. wij zullen in deze blog uitleggen wat we ermee bedoelen. werk gaat niet zozeer om wat je bereikt maar om de uren die je maakt. in de ochtend moet je
wat is het toch lekker om op zondag uit te slapen of juist op tijd wakker te worden om wat te gaan doen. in ons geval is dat vaak sporten. sommige gaan hardlopen andere gaan wielrennen of lekker wandelen in het bos. en als je dan terugkomt dan is het tijd voor een lekker lunch. een beetje moe van het bewegen ploffen we dan op de bank en soms vallen tijdens studio sport de oogleden dicht