don’t kill the time. de tijd vliegt voorbij, laten we er dan ook zuinig mee omgaan. het is het enige dat je nooit meer terugkrijgt. het heeft ook qua werken geen toegevoegde waarde. wat zeggen de meeste mensen als ze op hun sterfbed liggen: had ik maar iets meer tijd en aandacht voor mijn dierbaren gehad. zelden komt er dan: had ik maar meer tijd op of aan het werk gespendeerd. we verbrassen teveel tijd op of aan het werk en dat is nergens goed voor.
begin september was ik een week mee op een klus. ik kan vind naast cognitief werk ook fysiek werk erg leuk, ik heb het ook nodig. het liefst in een goede afwisseling. op kantoor mijn dagen slijten kropt een hoop fysieke energie op, maar gaat mijn mentale energie door het putje. de afwisseling vind ik het fijnst. het is niet voor niets dat ik ook aan triatlon doe. door de verschillende vormen van belasting blijf je niet alleen fitter maar is het werk ook beter te doen. zo’n week op de bouw is dan cognitief dan wel niet heel prikkelend. ik doe het opperwerk. kruiwagen vol, bak lijm aanmaken, schoonmaken en wat zaagwerk. ondertussen denk ik wat na. lees hier het resultaat.
veel mensen staan er niet bij stil. je krijgt een contract voor 24, 32 of 36 uur. je maakt je uren. tijd en werk zijn zo erg aan elkaar gekoppeld dat het gek is dat we niet vragen naar het waarom. waarom koppelen we tijd aan werk & inkomen? zo werkt werk….of toch niet?
vandaag willen we je kort vertellen over de wet van parkinson. de wet luidt als volgt: werk vult zich met de tijd die ervoor beschikbaar is. hoe meer tijd je hebt hoe meer je in detail kan treden en hoe meer/langer je het eventueel kan uitstellen. het grote voordeel van de kortere werkdag is dan ook dat we wat minder treuzelen, minder micromanagen en wat eerder spijkers met koppen slaan. veel problemen lossen zich op zonder tussenkomst van anderen. het verhoogt de zelfredzaamheid en het zelfvertrouwen van mensen.
onlangs stond er een leuke vraag op linkedin door lennard toma van keytoe. de vraag die er gesteld werd was: waar word je in je werk het liefst op afgerekend / verantwoordelijk voor gehouden?
– tijd die je eraan hebt besteed.
– het resultaat.
– het gevolg van het resultaat.
dit komt kortweg neer op input, output of outcome (uitkomst). waar gaat jouw voorkeur naar uit? in deze blog proberen wij er spaghetti van te maken. wat werkt voor jou, jullie team of jullie organisatie het beste?
hé maar louis. tijd is toch niet het probleem? dat klopt. tijd is ook niet het probleem, het is een gevolg van hoe we naar werk kijken. het is zelfs zo dat als mensen hun werk heel erg leuk vinden ze er eerder meer dan minder tijd aan willen besteden (herzberg, 1968) nou: wat is dan het probleem? dat je het werk leuk vindt betekent niet dat je daarmee ook meer voor elkaar krijgt als je structureel langer doorwerkt.
bart is een zelfstandig ondernemer in de ict. hij kon zijn ei niet kwijt in de loonslaafcultuur en structuur van uren maken. daarom is bart voor zichzelf begonnen. bart heeft een fikse studieschuld maar weet alles van ict. bart weet op welk knopje hij moet drukken. bart lost het daarom dan ook zo op. bart doet niet aan tijd, maar aan effectiviteit. bart is niet lui, maar bart weet goed dat de oude fabrieksmindset op werk niet werkt. toch knaagt er iets bij bart.
griekse tijd
er zijn twee verschillende soorten tijd. chronos en kairos. chronos is de tijd zoals we die op de klok zien. kairos is de ervaren (gevoelsmatige) tijd.