werk & inkomen zijn sterk ideologisch geladen onderwerpen, daarmee zijn ze ‘politiek’. ik ontkom er dan ook niet aan om wat te schrijven over de uitslag van afgelopen week. ik ben er letterlijk een dag ziek van ben geweest, misselijk, buikpijn en een diep gevoel van onbehagen zoals dat dan heet.
nu het stof van de verkiezingen langzaam is gaan liggen ben ik op zoek naar een verhaal van hoop. de verschillende analyses laten zien dat het huidige verhaal niet erg hoopgevend is. een vergezicht waar mensen met problemen nu geen ‘reet aan hebben’. mensen krijgen te horen dat ze veel dingen niet kunnen, dat we dingen moeten maar hebben zorgen over hun bestaanszekerheid en of ze wel mee kunnen komen. abstracte dingen zoals het milieu zijn minder tastbaar dan de kosten die je ziet als je afrekent bij de kassa.
“zo jij hebt die vakantie wel verdiend” herken je dat zinnetje? dat is niet zo gek. we gebruiken het best veel en het heeft voor een deel te maken met onze calvinistische insteek. je moet eerst afzien voordat je rust kan pakken (of koffie en gebak). maar rust en of vakantie is geen beloning voor succes, maar een voorwaarden om goed te blijven functioneren.
ken jij de meme van no thanks, we are too busy. deze springt dagelijks door mijn bovenkamer. alhoewel het heel logisch is dat de waan van de dag regeert is het soms ook goed om stil te staan en te kijken of je nog de juiste dingen doet.
een leven lang leren, of je nu op je 45ste extra cursussen gaat doen, je volledig om laat scholen op je 54ste, op je 70ste nog een studie wilt doen het zou niet uit moeten maken. soms zie je de berichten van iemand die op zijn of haar 80ste nog een master haalt. geweldig, ik word er vrolijk van! maar voor de meeste mensen geldt simpelweg, bijblijven in het vakgebied, soms een uitstapje en in andere gevallen daadwerkelijk een omscholing.
word jij niet voldoende uitgedaagd tijdens je werk of zit je de tijd maar een beetje uit? wees gewaarschuwd: een bore-out ligt op de loer. alhoewel we beducht zijn op burn-outs zijn we wat minder waakzaam op bore-outs. vervelen tijdens je werk is vaak nog een taboe, want we koppelen het al snel ook aan het individu en een gebrekkige werkethos.
we werken te lang, zitten te veel en bewegen/sporten te weinig. met een vroegtijdige dood tot gevolg. oké, misschien is het wel waar, maar was die iets te heftig. wat we wel merken is dat onze productiviteit al een tijdje stagneert en dat ondanks de nodige technologische ontwikkelingen. blijkbaar weten we dat niet om te zetten in of een hogere productiviteit of in een kortere werkdag.
het zal wel geen verrassing zijn voor je, veel vormen van verzuim(begeleiding) zijn ineffectief. ze leveren niet op wat we willen dat ze opleveren: namelijk gezonde medewerkers. dat komt deels doordat veel organisaties reactief te werk gaan. er is te weinig aandacht voor de fysieke maar ook de psychologische behoeftes van mensen. we komen daardoor te laat in actie. stop met het plakken van pleisters (het gevolg) en pak de oorzaak aan, verzuim aanpakken doe je zo!
als er 1 activiteit is dat lekker is voor je fysieke (maar misschien nog wel belangrijker, je mentale gezondheid) dan is het zwemmen wel. zwemmen houd je jong, fris, vrolijk en gezond.
alex Soojung-kim pang is de global director van 4 day week global en auteur van de boeken work less, do more, shorter en rest. hij weet als geen ander hoe belangrijk rust is voor je functioneren. in onderstaande video legt hij mooi uit hoe je ervoor kan zorgen dat je mentaal en fysiek op kan laden. lang werken op een voetstuk zetten is daar niet 1 van.
wil je toptalent aantrekken (en behouden) bied ze dan een 4 daagse werkweek. de 4 daagse werkweek blijkt een enorme recruitmentmagneet te zijn. en werk niet langer dan tussen de 4 en de 6 uur per dag. ja je leest het goed, voor degene die in uren denken: de optimale werkweek is zo’n ’24 uur’. wist je dat bij organisaties die de overstap maken op de 4 daagse werkweek (100% salaris)….
“als mijn baas doet alsof ie mij goed betaalt, dan doe ik alsof hard werk” ken jij dit gezegde? misschien doen we het letterlijk niet zo, maar toch zijn we meesters in het ‘systeem tevreden houden’. frederick taylor beschreef dit fenomeen al in zijn boek: the principles of scientific management en noemde het soldiering. zoals je weet is alles met ’te’ ervoor niet goed behalve tevreden, nou gooi die dan hier ook maar in de prullenbak. werken is een toneelstuk geworden, waarbij we vooral moeten doen alsof we 8 uur per dag kunnen werken, maar feit is: dat kunnen we helemaal niet, en al helemaal niet structureel. nog even los van het feit dat werktijd en privétijd zelf erg kunstmatig is, gaat dit met name over de fysieke en of cognitieve inspanningsduur (focustijd).
daar zit je dan op een regenachtige donderdagochtend. met je goede gedrag en je enorme bak motivatie. je hebt net de post van jesse geul gelezen over fleur (24) die niet meer fulltime wil werken en zelfs bijval krijgt ipv afgevallen wordt voor een gebrekkige werkethos. want waarom zou je lang(er) werken als het contraproductief is?
het ministerie van vws (volksgezondheid, welzijn en sport) is met de campagne gekomen ‘hey, het is oké’, een initiatief om over stress te praten en dan bijzonder voor de leeftijd van tussen de 16 en de 25 jaar. hiermee willen ze het praten over de mentale gezondheid normaliseren. dat juichen we bij werkvierentwintig natuurlijk toe…maar wat we niet aanmoedigen is dat de oplossingen bij het individu ligt, want daarmee zou je de verantwoordelijkheid ook volledig bij het individu leggen. je kan natuurlijk moeilijk tegen zo’n campagne zijn. want praten over je mentale gezondheid is ook heel belangrijk. wat we er in missen is de systeemwijziging die zo hard nodig is om mensen gezond en vitaal te houden en dat gaat verder dan het individu.
onlangs stond er een artikel op nos.nl, afkomstig van nieuwsuur over generatie z. de ‘verwende sneeuwvlokjes’ van generatie z zoeken hun weg op de arbeidsmarkt. hou op, stop er nu eens mee, al die zelfverklaarde generatie Z experts – het is dikke vette onzin! oke, het gaat er dan wel in bij werkgevers als zoete
ben jij zo’n type dat achter zijn laptop de lunch eet om een uurtje eerder naar huis te kunnen? of gun jij jezelf geen rust gedurende de werkdag? dan moeten wij eens even praten. kleine onderbrekingen gedurende de werkdag zijn cruciaal, voor jou, maar ook voor de kwaliteit van je werk. alhoewel we het misschien
de meeste mensen denken dat het tegenovergestelde van gemotiveerd, ongemotiveerd is. maar het kan nog een stapje verder: gedemotiveerd. laat dat nu iets zijn waar organisaties keigoed in zijn. ze weten van gemotiveerde mensen (waarom zouden ze anders solliciteren) gedemotiveerde mensen te maken. natuurlijk doen organisaties dat niet bewust. het is het resultaat van een verouderde kijk op mens, werk & inkomen.
ben jij ’s ochtends vroeg op en tot in de avond bezig om alle ballen in de lucht te houden? met een beetje geluk plak je er nog wat me-time aan vast maar sporten is een sluitpost. dat is een bonus als alles ging zoals je wilde. wat natuurlijk zelden het geval is. wat zou het fijn zijn als we wat meer kreukelruimte hebben om dat op te vangen. en als het niet nodig is kunnen we het prima op een andere manier inzetten. zodat werk i.c.m. privé geen jongleren voor gevorderden wordt. voor je het weet laat je 1 bal vallen en volgt de rest…daar zit niemand op te wachten.
een van de maatschappelijke oplossingen die ik aandraag in mijn boek: echte mannen werken 4 dagen is een 4 daagse schoolweek. nu is dat zo gek nog niet, want ook de onderwijsbond pleit voor een 4 daagse schoolweek. sommige scholen zijn inmiddels al gedwongen een 4 daagse schoolweek aan te bieden vanwege het tekort aan docenten. we kunnen daarmee van de nood een deugd maken.
de nederlandse pilot van 4 day week gaat van start! aanmelden dus! ho ho, niet zo snel. waar gaat dit over denk je. 4 day week global, bekend van alle grote pilots in landen zoals engeland, amerika, canada, nieuw zeeland, zuid afrika komt naar nederland toe. ze transformeren de manier waarop we werken en maken daarmee tijd en energie vrij voor dingen die in het leven die ook belangrijk zijn. daar worden we allemaal beter van.
kortom, de 4 daagse werkweek is 1 van de sociale innovaties van 2020-2030, die de manier waarop we werken gaat veranderen.