waarom 4 x 9 werken slecht is voor jezelf, je werkgever & de samenleving.
werk jij 4 x 9 uur om toch die fulltime aanstelling en bijbehorende salaris te behouden? dat klinkt misschien als een slimme oplossing, maar op de lange termijn is het schadelijk voor zowel jezelf als de organisatie. wij begrijpen dat veel mensen deze keuze maken. ons huidige systeem koppelt uren aan salaris, wat ertoe leidt dat mensen 4 x 9 uur werken om hun fulltime status te behouden. maar is dit wel echt verstandig?
de medewerker geeft hiermee aan dat hij of zij behoefte heeft aan een extra vrije dag in de week om andere dingen te doen. vaak gaat dit om het zorgen voor de kind(eren), maar het kan ook gaan om hobby’s, mantelzorg, of andere activiteiten. de vierdaagse werkweek is dus geen slecht plan. sterker nog, het is fantastisch! je hebt doordeweeks meer tijd voor andere dingen en hoeft het weekend niet alleen te gebruiken om op te laden. zo begin je de week frisser en geniet je meer van je weekend. bovendien neemt de gelijkwaardigheid thuis en op het werk toe. zo spenderen mannen ruim 20% meer aan gezin en huishouden en nog 9 redenen.
het is belangrijk om te bedenken dat een vierdaagse werkweek niet betekent dat je hetzelfde aantal uren in minder dagen propt, maar dat je daadwerkelijk minder uren werkt. het lijkt misschien radicaal, maar we passen ons snel aan nieuwe routines aan. binnen enkele weken voelt dit als de nieuwe norm. we weten dat mensen na ongeveer drie uur werken nog maar 50% productief zijn. na zes uur is de energie vaak op en is de prik er wel uit. af en toe langer werken is niet erg, maar na acht uur ben je niet meer productief en kun je zelfs negatieve waarde creëren. dit schaadt zowel de kwaliteit, het plezier van je werk en je gezondheid.
op de lange termijn krijg je minder gedaan in 9 uur per dag dan in dagen van 6 tot 8 uur. mensen worden nu eenmaal moe; fysiek en mentaal zit er een grens aan je belastbaarheid en herstelvermogen. net als bij sporten, hangt je prestatie af van je hersteltijd en je vermogen om opnieuw inspanning te leveren. ondanks dat veel mensen dit erkennen, blijft er een cultuur van uren maken hangen rondom werk. je voelt je soms zelfs schuldig als je eerder stopt, een fenomeen dat in de motivatieliteratuur bekend staat als introjectie. er bestaat zelfs zoiets als het “guilty vacation syndrome”. deze macho werkcultuur houdt ons gevangen in een cultuur van lang werken.
zolang we uren als maatstaf houden is werkgeluk vooral een hoop werkgelul.
klokken vinden we ouderwets en tijd als controlemiddel mag wat ons betreft verbannen worden naar de vorige eeuw. we willen niemand verplichten korter te werken, maar leggen uit dat het weinig met productiviteit, kwaliteit en werkplezier te maken heeft. veel mensen werken meer dan hun belastbaarheid toelaat, met ziekteverzuim en verminderde motivatie en productiviteit als gevolg.
het is niet voor het eerst dat we horen dat mensen hun werk beter gedaan krijgen in 4 dan in 5 dagen, maar ook aangeven dat ze hierdoor 20% salaris verliezen. ze maken bewust de keuze, maar dit staat haaks op hoe we werk waarderen. als we aanwezigheid en uren maken blijven verkiezen boven resultaat en inzetbaarheid, heeft niemand daar baat bij.
heb jij het boek “echte mannen werken 4 dagen” al gelezen? de filosofie van “meer is altijd beter” en “no pain no gain” werkt juist averechts. als je gedurende de week vermoeider raakt en elke nacht meer slaap nodig hebt, en het weekend nodig hebt om echt op te laden, dan is er al sprake van energie-, focus- en scherpteverlies. dit vergroot het aantal fouten, ongelukken en verhoogt het ziekteverzuim.
de 4 x 9 uur oplossing, vaak nog exclusief pauze, brengt gezondheids- en kwaliteitsrisico’s met zich mee. denk aan de terugreis in de auto, de foutmarge op het werk, je prikkelbaarheid thuis en snelle, ongezonde voedingskeuzes. hoewel de uren gemaakt zijn, is het eindresultaat op alle fronten negatief. dit ontstaat door de wet van het afnemend grensnut en doordat er iets nieuws optreedt: tijd- en energieschaarste. dit is even schadelijk als geldzorgen en langdurige blootstelling aan stress. heb jij na een lange dag nog de energie om te sporten? grote kans van niet. je prefrontale cortex, verantwoordelijk voor motivatie, creativiteit en empathie, is dan uitgeput. dit kan leiden tot prikkelbaarheid, geen energie en slechter nachtrust.
als een medewerker aangeeft een dag minder te willen werken, ga dan met elkaar in gesprek. vaak is er meer mogelijk dan gedacht. pas de werkvierentwintigmethode toe en ontdek dat iedereen er beter van wordt. arbeidsrelaties zijn wederkerig en gaan over de lange termijn. vastpinnen op tijd is dan nergens goed voor.
verkeerd beleid leidt ertoe dat mensen minder goed functioneren en zelfs ziek worden. wij maken ons zorgen om het onzichtbare verlies van welzijn en motivatie (roze verzuim). laten we meer rekening houden met de wetenschap rondom productiviteit, motivatie en vitaliteit. geef de 6=8 filosofie (of 6=9 filosofie) eens een kans. wij helpen organisaties anders te denken en vooral anders te doen. voor meer informatie, neem contact met op!
bekijk hier de originele blog
