bij werkvierentwintig gaan we helemaal terug naar de basis. recruitment zonder poes noemen wij dat. hoe kunnen we ervoor zorgen dat de juiste persoon op de juiste plek komt. dit doen we door de meest ‘lowtech’ mogelijke oplossing toe te passen.
uit onderzoek blijkt dat parttimers meer doen maar minder betaald krijgen. is dat eerlijk? check de blog en oordeel zelf.
“Jarenlang heeft Erik het geprobeerd: met hip vakjargon indruk maken op zijn collega’s. Toen ‘ie het had over „de benchmark in tegelwerk” kwamen ze niet meer bij van het lachen. En zijn term „outside the box bouwen”, leverde hem een middagje inside the bouwkeet op.”
wat is het toch lekker om op zondag uit te slapen of juist op tijd wakker te worden om wat te gaan doen. in ons geval is dat vaak sporten. sommige gaan hardlopen andere gaan wielrennen of lekker wandelen in het bos. en als je dan terugkomt dan is het tijd voor een lekker lunch. een beetje moe van het bewegen ploffen we dan op de bank en soms vallen tijdens studio sport de oogleden dicht
je ziet het vast wel eens staan in vacatureteksten: we zijn op zoek naar een junior, medior of senior iets vaak gevolgd door een term als manager, consultant of beleidsmedewerker. en toch zeggen deze organisaties te handelen vanuit gelijkwaardigheid. deze door vele geaccepteerde vorm van hiërarchie vinden wij maar raar. het is aangeleerd en we
vandaag zaten we te kijken naar een leuke video over fietsen. The Backwards Brain Bicycle. Destin laat je zien hoe hij een omgekeerde stuur fiets gaat besturen. en dat is nog niet alles, het aanleren van nieuwe methodieken is lastig, maar om vervolgens weer het oude (voor ons normale manier van sturen) op te pakken blijkt ook apart te zijn. lees hier het hele verhaal:
laat die 8 uur los en ga richting 6 urige werkdag. als je dan toch aan aanwezigheidsplicht doet (niet te verwarren met aanwezigheidsverantwoordelijkheid) zeg dan: 6 uur verplicht, 2 uur prioriteit-tijd. doe daarin wat je wilt. is dat voor het werk, dan is dat voor het werk. als we de mensen de ruimte geven om op dat moment een inschatting te maken wat voor hen prioriteit heeft dan zul je zien dat dit zich terugbetaald. deze toename in de autonomie is uitermate belangrijk voor mensen (1 van de belangrijkere psychologische behoefte).
wij willen meer spelen, minder plannen. wij willen meer ontspanning en meer ruimte voor dingen die ook belangrijk zijn.
wij organiseren een hardloopwedstrijd, ren jij mee in de ren – je – rot – maatschappij hardloopwedstrijd. wie het eerste bij de finish komt krijgt een…uhh. dat weten we eigenlijk nog niet. wat krijg je als je in deze wedstrijd meeloopt? hogere cijfers, een groter huis, een beter betaalde baan, een leukere relatie, een grotere auto, duurdere vakantie en nog meer GELUK. nop. we schuiven geluk juist achter wat shawn achor noemt: de cognitieve horizon.
slapen rijk worden, en jij dacht dat die jongen op de rommelmarkt (met koningsdag) onder zijn dekentje en een hoed ervoor een grapje maakte. nou waarschijnlijk wel, maar hij had wel een punt. nee slapend (financieel) rijk worden dat zit er niet in. of misschien toch wel. in de video van world economic forum geven
wat zijn nu de voordelen van een kortere werkweek? kijk onderstaande filmpje en je vraagt je af, waarom doen we dat eigenlijk niet. nou, dat hadden wij dus ook. nee we nemen geen cup a soup op 4 uur als we erdoorheen zitten, het beeldscherm begint te tollen en je een droge smoel hebt van
in de ban van de laatste tijd lijken we met z’n allen in de ban van geluk en met name werkgeluk. het lijkt ook wel alsof werk zaligmakend is in onze maatschappij. werk jezelf gelukkig. bij werkvierentwintig geloven we dat arbeid (iets doen voor een ander en aan iets bijdragen dat groter is dan jezelf)
intrinsieke motivatie? bij werkvierentwintig weten we dat geld geen motivator is. geld is een hygiëne factor. zodra het onderwerp van geld van tafel is (het is voldoende) is er ruimte voor intrinsieke motivatie. intrinsieke motivatie is als hernieuwbare energie, extrinsieke motivatie (zowel positief als negatief) is als fossiele brandstof. bij ons gaat duurzaamheid verder dan
tijd parttime / fulltime, het zijn begrippen die we allemaal wel kennen. vaak vinden we parttime maar vreemd, zeker voor mannen. voor vrouwen was het echter 30 jaar geleden maar vreemd. je moest en zou fulltime werken, want waarom zou jij naar huis gaan en ‘op de bank’ gaan zitten. dat was, zo vertelde een
op naar een kortere (24urige) werkweek. een werkweek waarin we niet harder maar vooral slimmer gaan werken, met meer tijd voor de mens binnen het systeem van het werkende leven. bij attn hebben ze een mooie video gemaakt over een experiment waarin ze van 5 dagen werken naar 4 dagen werken gaan, maar hetzelfde salaris