deze sociale innovatie zorgt voor meervoudige winst
wat is de sociale innovatie van de komende 10 jaar waarmee we vitaliteit en effectiviteit verhogen, productiviteit en kwaliteit verbeteren en tijd besparen?
wat is de sociale innovatie van de komende 10 jaar waarmee we vitaliteit en effectiviteit verhogen, productiviteit en kwaliteit verbeteren en tijd besparen?
als ondernemer weet je dat de (kost)prijs van je product of dienst niet gelijk staat aan de waarde van een product. wat voor jou een makkie is, kan voor een ander heel lastig zijn. dit bepaalt voor een deel wat je voor een product of dienst kan vragen. je kent vast ook wel het voorbeeld van de ict’er die binnen 5 minuten de oplossing wist. de ict’er rekende er € 1.000,- voor. waarop de opdrachtgever zei: hoe kom je aan dit bedrag? de ict’er gaf als antwoord, 5 euro voor het klikken en € 995,- om te weten waar je moet klikken. lees hier meer over waarom prijs & waarde niet hetzelfde zijn…
ruim 2 jaar geleden schreef ik de blog >> werk is geworden tot betaalde dagopvang voor volwassenen. dat is natuurlijk een beetje rebels gezegd maar heeft veel te maken met de structuur en cultuur rondom werk. dat is ook waar werkvierentwintig voor pleit: het afstappen van het scientific management. taylor had een niet al te hoge pet op van mensen waardoor we ze bijna kinderlijk behandelen en we geen ruimte laten voor dingen die gebeuren in het leven van iemand.
“als mensen een onbeperkt aantal vakantiedagen krijgen dan wordt er niet gewerkt” “wie doet het werk dan” “lekker is dat, er moet ook gewerkt worden” dat zijn enkele opmerkingen als ik zeg dat ik voorstander ben van een onbeperkt aantal vakantiedagen. ik noem het liever ook anders: gewoon onbeperkt verlof. dat kan om meerdere redenen zijn, van ziekte tot vakantie, van rouw tot geboorte, van verhuizing tot begrafenis. als jij denkt dat je ergens anders moet zijn (of wilt zijn) en je werk staat je in de weg dan heeft dat prioriteit. jij kan heel goed inschatten hoe dat invloed heeft op jou en je werk. als organisatie kijken we ook naar elkaar om. ben je ziek dan kijken we naar je om. ga je lekker op vakantie dan wensen we je veel plezier en avonturen toe.
er is krapte op de arbeidsmarkt, zo koppen de kranten tegenwoordig weer. na een periode van lockdowns zijn we nu weer optimistisch over de economische ontwikkelingen. maar hoe zorg je er als werkgever voor dat mensen bij je willen werken?
ken jij de term FIRE. FIRE staat voor financial independence and retire early. dit is de laatste tijd weer in trek, vooral bij millennials en dat heeft meerdere redenen. zo is een minimalistische levensstijl voor vele juist een bron van geluk, hoe minder dingen je hebt, hoe meer waarde je toekent aan de dingen die je hebt en hoe meer rust je ervaart. in je huis hoef je ook nog eens minder schoon te maken, op te bergen etc. maar het heeft ook een deels noodgedwongen karakter. zo zijn de huizen onbetaalbaar geworden en werken voor je huis alleen is nu ook niet echt motiverend.
ik pleit dan ook vaak voor praktische wijsheid. denk als een wetenschapper, handel als een stratenmaker. veel van dit theoretische beleidswerk kan verzanden in overdenkingen, in niet praktische oplossingen. er blijkt dan een gat te zijn tussen beleid en uitvoering. juist dat is een kenmerk van het scientific management (we hebben het denken en het doen van elkaar gescheiden). de stratenmaker is veel meer gericht op een praktische oplossing. beide hebben we nodig en het liefst in samenspraak. je kan je denk ik wel indenken dat ik regelmatig mijn schoenzolen op at of in het beste geval mijn hoofd 5 x tegen het bureau sloeg.
weten waarom, lees dan deze blog
in de kern is een organisatie een hulpmiddel om een groter doel te bereiken. de organisatie(vorm) is voor de meeste mensen namelijk een instrument om dat doel te behalen. een organisatie is daarmee meer dan der som der delen. deze synergie dat is waarom we organisatie opgericht hebben. anders had iedereen beter zelfstandige kunnen worden. het dient ondersteunend te zijn aan de werkzaamheden en dient daarom mensen niet tegen te houden of te beperken, maar ruimte te bieden om het vak zo goed mogelijk uit te oefenen (ook wel professionele ruimte genoemd). in de control literatuur wordt dit coercive (beperkend, wantrouwend) of enabling control (ondersteunend, vanuit vertrouwen) genoemd. door dit op een juiste manier toe te passen wordt een werkgever automatisch een aantrekkelijke werkgever. het vraagt alleen wel om te kiezen voor een ander type control…
onlangs kwam ik een oud teamgenootje tegen. wat heb ik altijd met hem gelachen. we waren een jaar of 10-14 toen we samen voetbalde. tegenwoordig is hij werkzaam in het onderwijs. hij vroeg hoe het met mij ging en waar ik tegenwoordig woonde. ik vroeg daarna hoe het met hem was en hoe hij afgelopen jaar ervaren had. als docent op een basisschool was het ook best een omschakeling. hij vertelde dat ze besloten hadden dat de gelden die de school nu krijgt vanuit de overheid besteed worden om de klassen kleiner te maken. er zaten nu 27 leerlingen in zijn klas en volgend jaar worden dat er 20. dat was volgens hem beter behapbaar. bij 27 leerlingen is er altijd wel een leerling die je even minder in het zicht hebt terwijl dat misschien wel zou moeten.
onlangs zag ik een top initiatief van de corporate rebels. ze doneren namelijk 10% van hun winst aan hun foundation. fantastisch! naast dat het een te gekke ploeg is die een soortgelijke missie hebben viel mij 1 ding op. de foundation wordt gerund door vrijwilligers. iedereen snapt natuurlijk wel wat daarmee bedoeld wordt, namelijk mensen die onbetaald het werk doen. ze zeggen ook dat daarom 100% van het geld naar initiatieven gaan en niet aan de spreekwoordelijke strijkstok blijft hangen. een prima uitgangspunt om mensen ook over te halen om te doneren. er is geen commercieel belang bij en daar dragen mensen dan graag hun steentje aan bij. voor de helderheid dit gaat niet over hen, maar over onze kijk op werk. in principe willen we toch dat elk werk vrijwillig is (volitional/volunteer)?
de oplossing voor een te laag inkomen is meer inkomen. zo simpel is het. het probleem in stand houden kost meer dan het probleem op te lossen. het is dus ook nog eens een hele pragmatische oplossing, ook vanuit economisch perspectief.
bij werkvierentwintig kijken we altijd naar hoe we het beste kunnen werken. nu pleiten we voor weekend woensdag als meest ideale break in de week. vanuit een productiviteits-en gezondheidsperspectief. maar het gaat niet om one size fits all. verplicht vrij zijn om een bepaalde dag klinkt nu niet zo lekker in de oren. het kan soms ook praktisch niet. al lijkt het voor vele op zondag wel te kunnen. het is dus in veel gevallen ook simpelweg een kwestie van willen en van een gewoonte. maar een mini vakantie is wellicht ook een mooie invulling.
veel mensen staan er niet bij stil. je krijgt een contract voor 24, 32 of 36 uur. je maakt je uren. tijd en werk zijn zo erg aan elkaar gekoppeld dat het gek is dat we niet vragen naar het waarom. waarom koppelen we tijd aan werk & inkomen? zo werkt werk….of toch niet?
het fragment start op minuut 26:20. luister rustig naar het verhaal van yang over onder andere het belang van het maken van eigen keuzes, ook al zijn het niet jouw keuzes. zoals het kopen een een grote tv als je een freedom dividend ontvangt.
bij werkvierentwintig zijn we voor autonomie. autonomie is een psychologische basisbehoefte. een freedom dividend is het fundament waarop we een huis kunnen bouwen. het is ook cruciaal voor de ontwikkeling van de kinderen. laten we het fundament aanpakken en daarbovenop het huis bouwen!
de speld, je kent het wel, de meest serieuze nieuwsfabriek van nederland. als satire de werkelijkheid inhaalt kan je beter eerst satire lezen (of bekijken) en vervolgens met die kennis naar de huidige wereld kijken. hieronder plaatsen we de video van de speld over hoe je als starter aan een woning kan komen: tip 1 is: begin niet als starter en tip 5 is: heb gewoon tering rijke ouders. zo dan.
komt je dit bekend voor?
petje af voor dit reclame bureau dat de marketing voor klene doet (stiekem ben ik ook een dropfan, dus klene als je dit leest: stuur maar door). ze weten heel goed aan te geven hoe structuren dus soms wel en soms niet handig zijn en misschien slaan we soms ook een klein beetje door met de managementhypes.
potverdorie zeg, die 6jes cultuur in nederland wordt regelmatig vervloekt. middelmaat, want daar doelen we op met de 6jes cultuur is een gevolg van een manier van denken & handelen. proactiviteit weten we in de kiem te smoren en passiviteit is het resultaat. managers zitten met hun handen in het haar en ondernemers vervloeken de ‘loonslaafcultuur’. maar diezelfde medewerker moet voor de kleinste scheet toestemming vragen aan diezelfde manager. dan vinden we het gek dat mensen net genoeg doen…of zoals erben wennemars zei bij de uitzending van dwdd over de teenslepers dat je ook nooit meer krijgt dan dat je vooraf berekent. het gaat hier over de teenslippergate en de losersvlucht op de olympische spelen in rio.
je kan maar beter druk doen, bezig zijn, jezelf laten horen, uren maken… algoed je kent het wel. we overwaarderen activiteit nog even los van de effectiviteit. op een poll op linkedin werd er gevraagd naar welke rol je inneemt in een vergadering. spreken is zilver, zwijgen is goud. in een vergadering zijn er altijd wel een paar stille mensen die alles rustig tot zich nemen. niet dat iedereen er altijd wat te zoeken heeft, maar toch is het belangrijk om te kijken naar de bijdrage van ieder die aanwezig is bij een vergadering.
hoe kan het dat je gezonder en gelukkiger wordt van sporten in je vrije tijd, maar dat je bij een zwaar beroep meer slijt en dat er daar dus een negatief verband is tussen inspanning en gezondheid. deze inspanningsparadox blijkt uit deens onderzoek.
je kan je er vast wel wat bij voorstellen. de fabrieken van vroeger waar fabrieksarbeiders aan het begin van de dag in moest klokken om vervolgens 12 uur later uit te klokken. henry ford was 1 van de eerste die door had dat mensen niet beter gaan functioneren van deze lange dagen. dus wat deed hij. hij korte de werkdag in naar 8 uur en verdubbelde het salaris. dit deed hij niet alleen uit vrijgevigheid, maar als ondernemer.