daar zit je dan op een regenachtige donderdagochtend. met je goede gedrag en je enorme bak motivatie. je hebt net de post van jesse geul gelezen over fleur (24) die niet meer fulltime wil werken en zelfs bijval krijgt ipv afgevallen wordt voor een gebrekkige werkethos. want waarom zou je lang(er) werken als het contraproductief is?
frustratietolerantie, het woord alleen al is 2 x woordwaarde en een blog waard. hier we go!het begrip komt van albert allis, een amerikaanse therapeut. grondlegger van de RET (rationeel emotieve therapie). een lage frustratietolerantie vanaf nu FT genoemd, kan zaken opblazen. je hebt een kort lontje en de mogelijkheid om iets te relativeren is beperkt. misschien herken je het wel, niks menselijks is jou vreemd.
iedereen kent het verhaal van de houthakker wel die naarmate de tijd verstrijkt meer moeite doet maar minder bomen hakt. dit voorbeeld wordt gebruikt van stephen covey: houd je zaag scherp. 1 van de dingen die ervoor zorgt dat je zaag scherp houdt is door goed uitgerust te zijn. dit heeft 2 betekenissen: het juiste gereedschap bij je te hebben en niet vermoeid te zijn.
vandaag willen we je kort vertellen over de wet van parkinson. de wet luidt als volgt: werk vult zich met de tijd die ervoor beschikbaar is. hoe meer tijd je hebt hoe meer je in detail kan treden en hoe meer/langer je het eventueel kan uitstellen. het grote voordeel van de kortere werkdag is dan ook dat we wat minder treuzelen, minder micromanagen en wat eerder spijkers met koppen slaan. veel problemen lossen zich op zonder tussenkomst van anderen. het verhoogt de zelfredzaamheid en het zelfvertrouwen van mensen.