Tag: energie

fabriek

geef jezelf een (werk)boost.

werkvierentwintigmotivatie6 weken programmaenergiejesse geuloptimale werkweekpositieve gezondheidvitaliteit

daar zit je dan op een regenachtige donderdagochtend met je goede gedrag en je enorme bak motivatie. je hebt net de post van jesse geul gelezen over fleur (24) die niet meer fulltime wil werken en zelfs bijval krijgt ipv afgevallen wordt voor een gebrekkige werkethos. want waarom zou je lang(er) werken als het contraproductief is?

uit alle pilots blijkt dat we makkelijk het aantal uren dat we werken in kunnen korten zonder aan resultaat in te leveren. ik zal het je nog gekker vertellen: je gaat er zelfs beter van functioneren doordat je als je de volgende dag weer aan de slag gaat je weer volledig hersteld bent.

werken gaat niet om hoe je af kan zien, maar om hoe je herstelt (zoals dat ook bij sporten geldt).

ben jij klaar met de 5 daagse werkweek en de 8 urige werkdag?

geen zorgen, je bent niet de enige. werken kan anders, beter en leuker. waardoor je niet alleen je werk beter aan kan maar ook meer tijd en energie hebt voor jezelf en het thuisfront. in een 6 weken durende programma ga je toewerken naar de optimale werkweek, waarin je volop ruimte hebt voor je fysieke en psychologische basisbehoefte en daardoor optimaal kan functioneren.

geef jezelf een (werk)boost met het pilot programma van werkvierentwintig.

in een notendop:

  • 6 weken

  • 4 daagse werkweek

  • 6 urige werkdag

  • 4 sportmomenten per week.

onder begeleiding helpen we je tijd en energievreters te elimineren uit je werkweek, je fysieke, cognitieve en mentale energie een boost te geven en zelf te ervaren hoe het is om niet mee te gaan in de standaard van 5 dagen en 8 uur. werkt het niet? keer dan weer terug naar wat je gewend was. start elke 1ste van de maand.

heb je interesse, mail dan naar info@werkvierentwintig.nl onder de noemer: pilot werkvierentwintig.

hoe staat het met jouw frustratietolerantie

werkvierentwintigmotivatieaandachtenergiefocusfrustratietolerantiekortafpositiefRETsnauwen

frustratietolerantie, het woord alleen al is 2 x woordwaarde en een blog waard. hier we go! het begrip komt van albert allis, een amerikaanse therapeut. grondlegger van de RET (rationeel emotieve therapie). een lage frustratietolerantie vanaf nu FT genoemd, kan zaken opblazen. je hebt een kort lontje en de mogelijkheid om iets te relativeren is beperkt. misschien herken je het wel, niks menselijks is jou vreemd.

je stoot je teen en daar gaat het, je voelt je net b100: ik heb ook altijd pech. nee vaak gaat het niet zo overdreven. we snauwen iets te snel maar hebben niet altijd zelf door. doordat we overprikkeld raken, van te weinig bewegen, te veel telefoon, te lang gewerkt en te weinig rust gekregen is de lage FT een feit. als je het zelf doorhebt kan je natuurlijk er wel een beetje rekening mee houden (of aangeven), maar het is geen fijne plek om te zijn. je wilt immers ook thuis nog een lieve partner, ouder of vriend(in) zijn.

hoe kan je dan je de FT verhogen?

1- leg de lat wat minder laag, een fout maken overkomt iedereen. met RET demp je de reactie: van de initiële reactie naar een wat meer genuanceerder beeld.

2: neem pauze, zet de telefoon uit en laat de boel de boel. morgen is er weer een dag. dit lijkt uitstelgedrag, maar voorkomt dat je in tip 1 valt.

3& neem bewust even me-time op de momenten dat het kan (in een leven met kinderen is dat soms een uitdaging), jaag jezelf niet naar afspraak tot afspraak, van werk naar huis of vice versa, maar pak heel even de afkoeltijd. of het nu om werken of thuis gaat, het gaat niet over aanwezigheid/zichtbaarheid alleen. (tip 3.1: je camera mag uit bij zoom/teams, scheelt een berg met prikkels).

jouw stress en gejaagdheid komt over op de kinderen. en dan gek vinden dat ze s’avonds nog zo druk zijn en niet willen slapen of dat je de piepers liet aanbranden. de wet van murphy roep je zo over jezelf af. wist je dat ook de relatie verbetert in een 4 daagse werkweek, er is meer ruimte (psychologisch en uiteraard ook fysiek) voor genegenheid. resultaat is wel dat er ook meer kinderen worden geboren in bedrijven met een 4 daagse werkweek (wil je dit niet: de 5 daagse werkweek, 8 of 9 urige werkdag zonder pauze is een prima anticonceptiemiddel). we worden er dus iets meer een bonobo aapje van (make love, not war).

4# overdrijf het niet, accepteer het zoals het is. soms ben je wat korter af, heb je wat minder lekker geslapen of is een dag drukker. geef het aan en de mensen om je heen zullen er begrip voor opbrengen. we zijn allemaal mensen. als het structureel een dingetje is, kijk dan waardoor het komt, het begrip kent ook een houdbaarheidsdatum. elke dag afgesnauwd worden is namelijk ook geen feestje. niemand functioneert 100% en empathisch als ie in een mentaliteit van schaarste verkeert.

dan is het misschien tijd om mee te doen aan de pilot van werkvierentwintig;)

 

fabriek

tijdswinst

werkvierentwintigmotivatieenergiemotivatietijdswinst

iedereen kent het verhaal van de houthakker wel die naarmate de tijd verstrijkt meer moeite doet maar minder bomen hakt. dit voorbeeld wordt gebruikt van stephen covey: houd je zaag scherp. 1 van de dingen die ervoor zorgt dat je zaag scherp houdt is door goed uitgerust te zijn. dit heeft 2 betekenissen: het juiste gereedschap bij je te hebben en niet vermoeid te zijn.

in veel gevallen ben jij je eigen gereedschap. we vragen door de dag heen een hoop van ofwel ons hoofd/brein ofwel onze fysiek. het maakt dus niet uit of je aan de slag bent als een beroep dat lijkt op die van de houthakker of niet. aan beide zit een bepaald limiet en die grens ligt rond de 4 a 6 uur. er zijn zelfs beroepen waar de grens al op 2 uur ligt.

na 2 uur intensief werk te doen verslapt je concentratie en raak je uitgeput – depletion. dit is de hoeveelheid cognitieve en of fysieke energie die mensen in zich hebben na een goede nachtrust en goede voeding. door tijdig te stoppen zorg je ervoor dat je minder lang hoeft te herstellen om deze energievoorraad weer aan te vullen. het is niet alleen energie maar denk ook aan je frontale lob. het bepaalt je motivatie, proactiviteit, creativiteit/probleemoplossend vermogen, je libido, je impulsbeheersing & prikkelbaarheid.

deze lob wordt als je je inspant uitgeknepen (daar is niks mis mee), maar heeft weer tijd nodig om te herstellen. wie vaker in het rood gaat, start de volgende dag weer met een accu die niet 100% is opgeladen. thuis (gestopt met werken) wordt er ook nog het nodige van je gevraagd. je wil dan geen zoutzak zijn die nergens meer puf in heeft (wat overigens heel goed te verklaren is met de huidige werkweek).

Resilience Is About How You Recharge, Not How You Endure

terwijl we dat voor onze telefoon vaak wel doen, verwaarlozen we het bij onszelf. hierdoor worden we minder energiek en effectief. we maken meer fouten en komen is een soort van sleur. die sleur ontstaat mede door het uitknijpen van je fysieke en cognitieve energie. dat bepaald dan ook in hoeverre je gemotiveerd bent en in staat bent om nieuwe initiatieven te ontplooien. algoed, je herkent hier vast wel veel dingen in van vorige blogs.

wat nu als we de tijdswinst inzetten voor je gezondheid, jezelf, gezin en dit niet ten kosten gaat van je werkprestaties. daar leggen we immers de lat vaak naast en wordt vaak aangedragen als de reden dat een kortere werkdag niet werkt. het tegenovergestelde is waar. je krijgt niet alleen je werk beter gedaan & je hebt meer tijd en energie thuis!

wie wil dat nu niet?

hoe zou jij die (2 uur) tijdswinst inzetten? vul dan de peiling in >> peiling <<

 

de wet van parkinson

werkvierentwintigmotivatiebureacratieenergietijdvrije denkerswet van parkinson

vandaag willen we je kort vertellen over de wet van parkinson (niet te verwarren met de ziekte van parkinson). de wet luidt als volgt: werk vult zich met de tijd die ervoor beschikbaar is. hoe meer tijd je hebt hoe meer je in detail kan treden en hoe meer/langer je het eventueel kan uitstellen. het grote voordeel van de kortere werkdag is dan ook dat we wat minder treuzelen, minder micro managen en wat eerder spijkers met koppen slaan. oftewel: je werkt nog even snel die mails af en je kauwt er niet onnodig lang op, veel problemen lossen zich ook op zonder tussenkomst van anderen  (management by ommission, semco).

het verhoogt de zelfredzaamheid en het zelfvertrouwen van mensen doordat ze zelf kunnen beslissen wat het beste is. het kost immers meer tijd & geld (ook motivatie) door dit door allerlei lagen te laten gaan…dan af en toe een keer een fout te maken (type I of type II fouten). waarbij de informatie vooral bij de uitvoerende mensen zelf zit en niet bij managementlagen (mensen op de werkvloer zijn in het bezit van wat men noemt: informatie suprioriteit).

door het inkorten van de werkdag hebben we de meest ineffectieve uren geskipt. die waren toch niet van toegevoegde waarde voor de resultaten van de organisatie en die kan jij dan weer besteden aan iets anders (gezondheid, relaties, sport, vrijwilligerswerk etc).

lees ook >> de managementerfenis van het Angelsaksische denken 75 jaar na d-day & hoe professionele ruimte (empowerment) en control elkaar kunnen versterken!

nu is er in veel organisaties geen of zelfs een averechtse prikkel om sneller en beter te werken. want je moet immers toch je uren maken. de wet van parkinson wordt zo in stand gehouden. de wet van parkinson is ook toe te passen op onze drang naar management. zo schijnt de bureaucratie tussen de 5 & de 7 % per jaar te groeien (zonder aantoonbare reden).

zo creëren we banen (en onderdanen) en ze houden we elkaar bezig (werk is goed). vooral bij de overheid, al is bureaucratie niet zozeer gekoppeld aan overheid of de markt. om nog maar te zwijgen over onze drang tot (online) vergaderingen…

(de trivialiteitswet van parkinson houdt in dat er meer tijd en energie wordt verspeeld aan kleine onderwerpen dan aan de grotere onderwerpen). de volgende keer dat je in een zoommeeting stapt: zorg dan dat je deze 2 wetten in je ooghoeken zichtbaar houdt!  werkvierentwintig houdt daar niet van.

1: we zijn dwars van bureaucratie en voor eenvoud.

2: tijd is altijd van jezelf: pas daarom de 6=8 filosofie toe

3: perfectie bestaat niet. “it’s about progress not perfection, uit de film the equilizer.” zo schrijven wij blogs in een uur van inspiratie en niet over 2 dagen verdeeld. we passen de blog aan naarmate we fouten zien. als we voor perfectie gingen dan had een blog veel meer tijd, geld en energie ingenomen zonder dat het van waarde was voor de blog en de boodschap in de blog.

daarom denken wij als een wetenschapper maar handelen als een stratenmaker. met de filosofie die we van de vrije denkers hebben onthouden: na stap 1 komt stap 1, of in het geval van tuinvierentwintig na klinker 1 komt klinker 1.

lees ook: worden parttimers onderbetaald en fulltimers overbetaald?