triatlon

gewoon lekker fietsen

motivatieeenvoudgewoon lekker fietsenintrinsieke motivatieorganiserenwielrennen

elke zondagochtend verzamelen we om 08:30 op de markt om een stuk te gaan fietsen. het is meestal een ronde van zo tussen de 80 en 100 km. tijdens de zomermaanden zit er wel eens een uitschieter bij. in de koudere maanden kan het een ronde zijn van 60 km. het maakt ook eigenlijk niet uit. degene die op komen draven willen namelijk gewoon-lekker-fietsen.

in een notendop is dat alles wat intrinsieke motivatie inhoudt. mensen die dingen doen omdat ze het willen, ze zich er fijn bij voelen. je erbij kan ontwikkelen en wat is het nu mooier dan dit te delen met andere mafkezen. dat je jezelf daarvoor in een iets te oud doorschijnend lycrapakje met zeem moet hijsen is dan maar zo;). dat we dan allemaal eenzelfde pakje aanhebben is leuk voor de uitstraling. niemand is er toe verplicht.

tijdens de tocht geven we een stukje vrijheid op, maar geven we geen autonomie op. de groep is op dat moment leidend omdat het geheel is meer dan de som van de delen.

afgelopen zondag was het weer een beetje sam/sam. het was bewolkt. de weg was nog droog, maar er was in het oosten van het land wel een kans op regenval. er stond daarnaast ook nog een beste flinke wind. toch stonden daar 4 heren die er weer een mooie tocht van gingen maken. zelfs als dat betekent dat we een nat pak halen of tegen de wind in moeten stoempen.

het is zoals ze dat noemen een ongeorganiseerde vorm van sporten. we zijn geen vereniging, er is geen voorzitter, geen penningmeester, slechts een groepsapp die de naam WCB1 draagt. in die groep zitten zelfs mensen die de afgelopen 3 jaar niet meehebben gefietst. iedereen kan aanhaken wanneer ie wil. we communiceren wel. laat je weten dat je komt, dan wachten we iets langer. heb je niks laten weten en denken wij dat we compleet zijn dan trappen we aan. dat is je eigen verantwoordelijkheid.

zo simpel kan organiseren soms zijn. niet te veel poespas. een paar heldere afspraken over tijd en locatie en de rest volgt. wie de route bepaalt? dat doen we samen. de 1 weet soms de weg iets beter dan de ander. soms heeft er 1 een goed idee of wil ergens langs op rijden. soms rijdt er 1 de hele tijd op kop vanwege een goed stel benen, de andere keer wisselt het af en soms hangt er iemand stilletjes achteraan.

heeft iemand een lekke band, dan helpen we elkaar. ook wij sprinten af en toe om de plaatsnaambordjes maar iedereen snapt de bedoeling van de fietstocht.. gewoon-lekker-fietsen met alle bijkomende voordelen van dien. gezondheid & veiligheid staat voorop. het is voor mij een voorbeeld voor hoe eenvoudig organiseren kan zijn & hoe de samenleving van mij wat meer mag zijn.

dat fietsen kan je trouwens ook vervangen voor andere werkwoorden – gewoon-lekker werken bijvoorbeeld.

wij willen meer oemf!

motivatieintrinsieke motivatiemeer oemfwerkweekwielrennen

op zondag zijn er veel wielrenners op de weg. en zeker nu de temperatuur stijgt. menig wielrenner rijdt zo tussen de 80 & 120 km. het feit dat de rit zo’n 3 a 4 uur duurt en te overzien is, zorgt voor de nodige lol en voor meer oemf tijdens het rijden.

maar wat nu als die kilometers naar de 180 – 200 km gaan. zouden die wielrenners dan elke week vol enthousiasme daar staan? of zouden ze opkijken tegen zo’n lange rit (ca. 6 uur)?

nu denken jullie misschien, wat heeft wielrennen nu met werken te maken. bij sommige bedrijven zijn er 12 uursdiensten. en daar kijken sommige mensen dan behoorlijk tegenop. tijdens de dienst valt het altijd wel mee. en dat moet ook wel, dat is een manier om ermee om te gaan.

nu vinden de meeste mensen dat ook te lang. zonder dat we het zo bedoeld hebben, is er een perverse prikkel gecreëerd om zoveel mogelijk uren te maken. en daardoor gaat de energie en de oemf er een beetje uit. de drang om je best te doen en even lekker aan de slag te gaan.

nu zijn wij voorstander van de helft van zo’n dienst. en voor de reguliere werkdag, een maximum van 6 uur. waarbij we al geen onderscheid meer maken tussen spanning en ontspanning, werktijd of pauze.

wij denken dat als we wat minder lang gaan werken er meer oemf, meer pit in de werkdag komt. je bent dan ook wat minder lang van huis. je stroopt de mouwen op en gaat er even lekker tegenaan.

in de bouw zegt men al: in de ochtend moet je er een klap op geven. nu zou zo’n spreekwoord een beetje misplaatst zijn op kantoor, in de zorg of het onderwijs, maar daar vinden we nog wel wat op. weet jij een mooi alternatief?

korter werken zorgt daarom niet voor mindere resultaten. wij denken dat het zelfs voor betere resultaten en een gezondere samenleving zorgt. laten we eens gek doen en een pilot starten?

mail ons: info@werkvierentwintig.nl met in de titel: wij willen meer oemf!