springen

van BC naar AC

structurenafter coronaambachtbefore coronaeconomiefordsociale innovatievakbondenwaarde van werk

het mag wel duidelijk zijn, we zitten midden een crisis. wellicht is dit wel de grootste in de moderne geschiedenis. we zitten tegelijkertijd middenin de 4de industriële revolutie (automatisering, globalisering en technologische ontwikkelingen) met daarbij een economische en gezondheidscrisis. we zijn daarmee in een tijdperk beland van voor corona (BC), van nu (noodpakketten en noodmaatregelen) en het tijdperk na corona (AC).

structuren

onze structuren staan flink onder druk. de overheid neemt voor een groot deel de loonsom over van grote bedrijven die nu volledig lamgelegd zijn. deze maatregelen zijn genomen om de volksgezondheid te beschermen maar legt een zware druk op de maatschappij zowel sociaal als economisch.

straks

hoe ziet de wereld er straks uit (AC). wij denken dat er een frisse kijk op werk en inkomen moet komen willen we ervoor zorgen dat de economie & samenleving straks weer bloeit. waarin we een verandering zullen zien van consumeren naar ervaren. waarbij horeca, cultuur, festivals, lezingen, vakanties een grotere rol gaan spelen dan de detailhandel. ten eerste omdat het meer werkgelegenheid creëert dan handel.

de detailhandel zal zich voornamelijk online afspelen. de detailhandel had het al zwaar met de internetconcurrentie, maar dit was de doodsteek. zij zullen ook nauwelijks ervan herstellen, tenzij je een combinatie levert waarin de ervaring centraal staat. mensen waarderen ervaringen immers meer dan spullen. het tijdperk van het materialisme is dan volgens ons wel voorbij, met als grote voordeel dat er minder afval wordt gecreëerd maar er toch vraag blijft naar ervaringen (en niet naar spullen). heb je bij ons al de 15 minuten mijmeren treatment besteld?

ford

waar ford 100 jaar geleden de werkdag aanpaste naar 8 uur en het salaris verdubbelde zodat 1: de retentie hoger bleef maar ook dat 2: mensen vrije tijd hadden en de (financiële) middelen hadden om gebruik te maken van de producten die ze maakten en 3: omdat het goed was voor de arbeidsproductiviteit. hierdoor nam ook de vraag naar de producten van ford toe. een slimme zakenman die naast het scientific management hele goede dingen voor elkaar heeft gebokst.

vrije tijd en besteedbaar inkomen

nu staan we aan de vooravond waarin we dit gaan toepassen voor de vrijetijdseconomie. een sector die op dit moment het hardst wordt geraakt van festivals, horeca en de gehele culturele en vrijetijdssector. wat heb je daarvoor nodig? vrije tijd en besteedbaar inkomen.

zo simpel is het. maar kunnen we dan het minimumsalaris dan zomaar verhogen zoals ford dat deed. dit is iets wat de vakbonden willen. wij denken van niet. simpelweg omdat de factor arbeid in nederland al vrij prijzig is en we daardoor eerder kiezen voor vervanging dan reparatie. we leggen de rekening dan volledig bij vaak kleine ondernemingen (mkb) die dit niet altijd kan dragen. en door meer te verdienen nemen vaak de toeslagen af. dus per saldo zullen mensen er dan niet op vooruit gaan. daarom zijn we ook voorstander van een basisinkomen. inkomensafhankelijke toeslagen, aftrekposten zijn te bureaucratisch en werken maar al te vaak averechts.

de grotere organisaties kunnen vergaand automatiseren, maar zorgen ook voor centralisatie van werk, die vaak in absolute getallen banen zullen laten verdwijnen maar die kwalitatief ook in waarde afnemen. denk aan het orderpikken in grote warehouses in plaats van het runnen van een winkel. de eerste is overigens ook onderhevig aan automatisering en de 2de in mindere mate ook (self checkouts).

ambacht en waarde van werk

we hechten immers ook veel waarden aan ambacht en (inkomen uit) werk. niet alle sectoren kunnen dat zich veroorloven om het salaris dusdanig op te hogen, ook al zouden ze het willen. daarom pleiten wij voor een basisinkomen. dit zorgt ervoor dat 1 mensen niet genoodzaakt zijn om de hele week te werken voor een leefbaar inkomen, maar dat ze bovenop het basisinkomen salaris (uit werk) ontvangen.

waarbij we ook al het onbetaalde werk waarderen. dit levert indirect een bijdrage aan de samenleving en wordt op dit moment niet door de markt of door de overheid gewaardeerd. zorgen voor en sterke en gezond basis met een goede (financiële) gezond is. welvaart en welzijn gaan hierbij gelijk op en ontstaat als er voldoende mensen middelen hebben. dit is de kern van de trickle up economie.

autonomie

hiermee zorgen we voor autonomie en flexibiliteit, voor zelfstandigheid en onafhankelijkheid en hierdoor hebben mensen ook de vrije tijd die zo belangrijk is om de vraag naar leisure toe te laten nemen, maar ook simpelweg om er te zijn voor je kinderen, je partner of je ouders. hierdoor zijn mensen gezonder en fitter en neemt de druk op de gezondheidszorg ook af.

the desire to be self directed is universeel

autonomie is immers de determinant voor fysieke en mentaal welzijn. we hebben in het westen veel te maken met welvaartsziekten die als sneeuw voor de zon zullen verdwijnen, van burn out, depressie tot overgewicht en suikerziekte. om nog maar te zwijgen over slaaptekort, stress en een ongezonde levensstijl.

aow niet naar 65 maar naar 18

we zeggen gekscherend dat de aow leeftijd naar 18 gaat. hiermee pakken we het probleem van de hoge studieschuld, zzp en flexwerkers aan. ons pensioenstelsel stond ook al onder druk. eerlijk gezegd geloven wij dat deze manier van denken niet houdbaar is in de 21ste eeuw. je pensioen is uitgesteld inkomen. dat leg je in en daar put je uit als je inkomsten teruglopen. hetzelfde geldt voor de ww premie die je nu afdraagt als je in loondienst bent. dat moet anders kunnen. zonder logge, dure organisaties die volgens de oude structuren werken van control & command. mensen zijn veel beter in staat dat zelf te regelen. voor wie dat niet wil is er een risicoarme oplossing, maar voor de andere is er een opt out regeling. zo ben je nooit gedwongen om in te leggen in een systeem dat in jou ogen niet werkt (buiten het betalen van belasting).

van baanzekerheid naar inkomenzekerheid

we zouden zo, zo vinden wij, een sociaal contract maken dat niet gekoppeld is aan werk maar aan het individu, zoals de werkvereniging dit bepleit. want we willen ook geen taferelen zoals in amerika. er is een gezonde manier van organiseren mogelijk waarin we de vorm niet heilig verklaren. zo gaan we van baanzekerheid naar werkzekerheid en van werkzekerheid naar inkomenzekerheid (in ieder geval voor een groot deel), zodat de marktprikkel blijft bestaan. hierin ontwikkelen we een pyramide waarin de burger de basis vormt en waar de overheid en de markt de twee schuine zijden zijn.

human centered capitalism

zo komen we in de volgende fase terecht: het post kapitalisme of ook wel human centered capitalism. we raden het boek van andrew yang, the war on normal people aan. we hopen dat mensen open staan om eens goed naar de structuren te kijken. structuren die we in de vorige eeuw bedacht hebben en voor werkelijkheid zijn aangezien, maar die nu onder druk staan.