het trickle up effect

motivatieandrew yangarbeidsmarktbasisinkomeneconomietrickle downtrickle up effectwerkgelegenheid

trickle down of trickle up?

de laatste tijd hoor je wellicht de woorden trickle up of trickle down. dit verwijst naar een manier van economisch denken. bij werkvierentwintig houden we ons bezig met de arbeidsmarkt, werk & inkomen. dat heeft alles te maken met de economie. de laatste decennia stonden in het teken van trickle down economics. simpel gezegd komt dat erop neer dat als je vermogende en bedrijven beperkt belast dit een positief effect heeft op de economie & daarmee dus op de werkgelegenheid.

belastingverlaging?

dit blijkt echter niet zo te werken. hieronder plaatsen we de video over de data. het verband tussen belastingverlaging voor deze groep en de economische groei en bloei. dat is op zich ook best logisch. het deel dat mensen sparen met een hoog inkomen is groter, dat consumeren ze dus niet en komst dus ook niet snel in de reële economie terecht. de laagste inkomens spenderen nagenoeg al hun besteedbaar inkomen en sparen een stuk minder of zelfs helemaal niet.

reële economie

er is uiteraard niks mis met wat sparen, maar als je de reële economie een boost wil geven dan is dat beter door mensen met een laag inkomen meer besteedbaar inkomen te geven dan om dat via de ‘bovenkant’ te doen. in de vorige crisis werd er echter wel via die weg ingegrepen, denk bijvoorbeeld aan het opkoopprogramma van de ecb. dit heeft met name de beurs en huizenprijzen doen stijgen (rente daalde hiermee enorm). de geldcreatie heeft er dus niet voor gezorgd dat de reële economie versterkt werd maar heeft stiekem voor inflatie gezorgd op de huizenmarkt. al is hier de grap dat veel mensen dit als positief ervaren, maar als dit was gebeurd met de dagelijkse boodschappen dan had het malieveld vol gestaan. de overwaarde van de 1 wordt gefinancierd door de ander.

data of ideologie

nu houden wij van de data. ideologisch kan je natuurlijk vinden dat een lage belasting gerechtvaardigd is, maar de claim dat dit goed voor de economie & samenleving is, die houdt niet op. vaak wordt trickle up economics binnen het linkse politieke spectrum bejuweld en trickle down wordt binnen het rechts economische spectrum betoogd. waarbij links vaak vasthoudt aan arbeid en pleiten ze dikwijls voor een hoger minimumloon ook al zorgt dat netto niet voor meer inkomen en gelijkheid (met ons huidige stelsel). rechts houdt daarentegen vaak vast aan inkomen uit arbeid en gelijke behandeling. daarbij pleiten ze voor het beperkt belasten van inkomen & vermogen waaronder ook een lage erfbelasting. dat terwijl veel mensen tegen een klassenmaatschappij zijn.  in de blog schrijven wij over een ander belastingstelsel. 

andrew yang

afgelopen tijd was andrew yang in de running. hij trok zowel de democratische kandidaten, onafhankelijke en republikeinen. hij kreeg deze mensen enthousiast omdat hij geen sterke links/rechts ideologie had, maar een pragmatische oplossing biedt voor de problemen van vandaag de dag. hij doet dit onder andere door het basisinkomen/freedom dividend op de kaart te zetten.

basisinkomen

een basisinkomen zorgt direct voor geld in de handen van mensen. mensen die dat vervolgens kunnen besteden aan de markt. in dit geval wordt de markt dus van onderop verstevigd en gestimuleerd. hieruit ontstaat werkgelegenheid en dit leidt dan weer tot belastinginkomsten. nu wordt er in nederland langzaamaan de discussie over het basisinkomen gevoerd. sommige pleiten voor een negatieve inkomsten belasting of een gegarandeerd inkomen.

armoedeval

het nadeel hiervan is dat het de armoedeval in stand houdt. dat komt er kort op neer dat mensen heel lang op hetzelfde inkomen blijven ook al werken ze er volop naast. dit wordt de armoedeval genoemd. je inkomen bevriest als het ware. dit gebeurt vandaag de dag ook met de inkomensafhankelijke toeslagen en uitkeringen. de marktprikkel komt dan niet overeen met de regelingen die we toepassen. ja het lost armoede op, maar het zorgt er niet voor dat werken loont. deze krachten kunnen negatief op elkaar werken, maar heeft dus geen enkel effect op het besteedbaar inkomen van mensen. dat blijft beperkt.

werkgevers

als meer mensen meer te besteden hebben kan dat weer uitgegeven worden aan bijvoorbeeld de horeca. want wat heb je nodig als je op het terras wil zitten? juist vrije tijd en vrij besteedbaar inkomen. dit wist henry ford 100 jaar geleden al toe te passen. de wereld zag er toen echter heel anders uit. door globalisatie en technologie kunnen we dat niet altijd meer van werkgevers vragen. dat laatste zien we steeds meer gebeuren. we willen dat die werkgever steeds meer baanzekerheid geeft. wij denken dat de oplossing voor een deel ligt in het bieden van een inkomenszekerheid (ter hoogte van een basisinkomen). werkgevers hebben er dan dus ook baat bij.

versterken van de regio

een basisinkomen zorgt voor een trickle up effect maar zorgt ook voor het behoud van jonge mensen in regio’s die vanuit zichzelf niet heel veel economische dynamiek kennen. ze trekken hierdoor minder snel naar de randstad. hierdoor houden we de regio’s ook aantrekkelijk en zal dit een positief effect hebben op bijvoorbeeld de woningmarkt. kortom, het is dus ook op macro niveau een herverdeling van middelen. waardoor we allemaal beter af zijn.

werkvierentwintig

uiteraard maakt een basisinkomen ook de 24urige werkweek voor beroepen waarbij je aanwezig moet zijn mogelijk, maar denk ook aan mantelzorg, ouderschap, studeren en alle andere uitdagingen waar we in deze tijd voor staan. de rust, stabiliteit en autonomie zal de gezondheid van mensen goed doen en het stimuleert de economie.

tot slot: een duidelijk win/win idee dat duidelijke tweepartijdig is. links lost er armoede mee op en rechts beperkt de invloed van de overheid in het dagelijks leven van mensen. mocht je meer willen lezen over dit onderwerp: in de webwinkel is het boek van andrew yang beschikbaar. als je er dan toch bent, bestel dan gelijk het t-shirt: trickle up en je steunt er een frisse kijk op werk & inkomen mee. onze schoorsteen moet immers ook roken.