louis goulmy werkvierentwintig

vrijheid werkt

motivatieandrew yangautonomieintrinsieke waardenlocatie-onafhankelijkmotivatiesupportervrijheid

tijdverspillers

in 2020 gaan we volledig online verder. dat doen we om het concept van werkvierentwintig kracht bij te zetten. uiteraard gaat het in eerste instantie om meer autonomie, maar het gaat ook om niet altijd aanwezig moeten zijn om dingen voor elkaar te krijgen. niet functionele aanwezigheid is een van de grootste stoorzenders (afleiding van elkaar) en tijdverspillers die er is, naast de nodige reistijd. het mes snijdt dus aan meerdere kanten, want hierdoor kunnen we tegen een scherper tarief werken. aangezien het om de waarde gaat die we leveren is het verband tussen tijd en dienst nauwelijks meer te stellen, uiteraard moet er ook bij ons elke maand een bepaald bedrag binnenkomen.

verdienmodel

we zijn bereid een ander verdienmodel erop te baseren en zelfs met minder genoegen te nemen. liever wat meer autonomie dan meer salaris. het verdienmodel is vaak nog gebaseerd op het aantal uren dat je werkt x een tarief. dit is voor zelfstandige als snel 75 euro of meer (exclusief reiskosten). dit is vaak dan ook het probleem waar we tegenaan lopen in organisaties want hoe waardeer je dan een medewerker als we het niet op uren baseren en hoe waardeer je dan je eigen inzet?

fabrieksmindset

dat is een terechte vraag. het denken in uren (en aanwezigheid) als maatstaf stamt uit de tijd van henry ford. een fabrieksmindset die destijds werkte. werkt nu in veel beroepen averechts. wij hebben daar de 6=8 filosofie voor bedacht. want zo naarmate we langer werken wordt de kwaliteit minder en worden we minder scherp. uiteraard kan een vast bedrag ook voldoen. het gaat immers om de waarde van hetgeen dat geleverd wordt. als de relatie wederkerig is zal dit op den duur wel blijken (zeker in loondienst en of gedurende een langere periode).

beschermende factor

het loont dus vooral op de factor tijd als beschermende factor te gebruiken. na 3 uur neemt het concentratie vermogen rap af, na 6 uur is het zeer beperkt en na 8 uur moeten we eigenlijk de collega naar huis schoppen. kom de volgende dag weer fris terug. uiteraard kan af en toe wat langer doorwerken geen enkele kwaad.

scientific management

de fabrieksmindset was dan ook gebaseerd op het scientific management. een management stroming die niet een al te positief mensbeeld had. wat blijkt, ze zaten er volledig naast. het leverde een instrumentele denkwijze op over mensen en mensen gingen zich ernaar gedragen (de 9-5 mentaliteit).

waarde

zo verliezen we de menselijke waarde die we zo belangrijk vinden, ook op het werk. deze relationele behoefte van betrokkenheid, invloed en van waarden zijn spelen een grotere rol dan geld. uiteraard is die laatste een belangrijke hygiëne factor. waardering in een schouderklopje maar ondertussen onderbetaald voelen helpt ook niet;)

vrijheid

wij geloven dat vrijheid (autonomie) werkt. vrijheid bestaat bij de gratie van kaders, want waar de vrijheid van de een begint kan de vrijheid van de ander beperkt worden. vrijheid betekent dus niet doen waar je maar zin in hebt. vrijheid is een begrip dat redelijkheid en gezond verstand kent. vanuit menselijke (intrinsieke) waarden. daarom zijn we ook groot voorstander van een basisinkomen. dat zorgt er niet alleen voor dat je je mening kan uiten. dat je ook met je voeten kan stemmen (ongeacht opgebouwde vermogen, voorzieningen etc). het is aangetoond dat autonomie de determinant voor welzijn is. dat maakt de samenleving, de arbeidsmarkt en de economie een stukje democratischer.

wij willen dat graag nog meer kracht bijzetten door geheel online en locatie-onafhankelijk te werken. met de technologie van vandaag de dag is een (video)gesprek zo gemaakt. dat scheelt in (reis)tijd en in geld. bekijk de voorwaarden hier

basisinkomen

aangezien we groot voorstander zijn van andrew yang die een andere kijk op werk en inkomen bepleit. zijn we gestart met een proef. zijn er mensen die werkvierentwintig willen steunen en supporter zijn van een andere kijk op arbeid? dan vragen we je een bedrag over te maken op  https://bunq.me/basisinkomen2020. indien je dat wenst vermelden we je (bedrijfs)naam op de website. want alleen samen kunnen we de arbeidsmarkt een stukje leuker en beter maken.

mocht je het leuk vinden, bestel dan zo’n te gekke hoodie van werkvierentwintig.

 

 

meer vrije tijd is goed voor ons.

motivatiestructurenwerkweekbarry schwartzbasisinkomenintrinsieke motivatiemotivatieoverheidweekend woensdagwerkzondag

vrije tijd, wat is het toch lekker om op zondag uit te slapen. of juist op tijd wakker te worden om wat te gaan doen. in ons geval is dat vaak sporten. sommige gaan hardlopen andere gaan wielrennen. andere gaan lekker wandelen in het bos. en als je dan terugkomt dan is het tijd voor een lekker lunch. een beetje moe van het bewegen ploffen we dan op de bank. en soms vallen tijdens studio sport de oogleden dicht. wat relax zeg.

betrokkenheid

we spenderen tijd met mensen waar we om geven, we krijgen zelf de nodige ontspanning en vallen moe maar voldoen aan het eind van de dag in slaap. dat zondag gevoel is toch heerlijk? en volgens ons kunnen we dat vaker ervaren, zonder dat dit ten kosten gaat van de dingen die we ‘moeten’ of willen doen.

schuldig voelen

mensen die hun baan kwijtraken zeggen wel eens dat het gevoel op zondag chill is en op maandag voelt het als spijbelen. alsof je iets doet wat niet mag. wij snappen dat dit komt door de sociale druk over het ‘normaal’. normaal werk je 5 dagen in de week en heb je de zaterdag en zondag voor jezelf. wij geloven dat deze indeling inmiddels achterhaald is.

weekend woensdag

daarom pleiten we ook voor een andere werkweek. waarom is de woensdag niet de nieuwe 2e zondag? (of welke dag je prettig vindt). en de structuur maakt ons niet echt uit. het gaat ons meer om dat zondagsgevoel waarin we heel veel doen, maar niet beseffen dat we al die dingen doen. en dat is ook het resultaat van het inkorten van de werkweek. mensen kunnen beter omgaan met werk(druk). als daar tijd van ontspanning tegenover staat en dat is ook best logisch. na inspanning komt ontspanning.

de waarde van werk

werk is in onze huidige maatschappij best belangrijk. het geeft je een reden om uit bed te komen. de betekenis en zinvolheid van het werk is daarbij een belangrijk element. zielloos werk is zelfs schadelijk voor iemand zijn of haar welzijn. daarentegen staat vrijwilligerswerk bekend als een van de dingen waar we juist heel veel voldoening uit halen.

wij denken dan ook dat dit de komende jaren steeds meer gaat groeien. laagdrempelig werk dat betaalde arbeid ondersteunt maar niet overneemt. het is niet voor niets dat veel gepensioneerde meer tijd spenderen aan vrijwillig werk. wij geloven dat dit te maken heeft met de intrinsieke motivatie die wij mensen hebben. de wil om wat te betekenen voor een ander.

heilig huisje

wij pleiten daarom voor het afstappen van het heilige huisje betaalde arbeid (een baan). vanuit de overheid zien we dat er veel banen worden gecreëerd rondom werk, de bureaucratie is daar een voorbeeld van. het past echter binnen het huidige paradigma en denkbeeld over het belang van werk in onze samenleving in combinatie met onze ideeën rondom motivatie – lees ook de kracht van idee technologie

basisinkomen

het zal je dan ook niet verrassen dat we voorstander zijn van een basisinkomen. dat geeft je de werkelijke vrijheid om die dingen te doen waar jij voor staat. vrijheid is ons grootste goed en we vieren het ook elk jaar. echter er zijn heel veel mensen die vastzitten in werk dat weinig voldoening geeft, zelfs fysiek en mentaal schadelijk is en waarbij ze geen enkele ruimte voelen om nog iets anders te ondernemen dat is volgens ons niet wenselijk en zelfs onmenselijk.

autonomie is de determinant voor welzijn & voor prestaties

laten we daarom een stap zetten richting meer vrijheid of beter gezegd: meer autonomie. dit is een psychologische basisbehoefte van mensen. soms geef je uit jezelf (autonoom) een stukje vrijheid op. de indirecte effecten zijn dat mensen pro actiever worden omdat ze mentaal meer ruimte over hebben om dingen te ondernemen. het huidige beleid zorgt voor passiviteit in plaats van pro activiteit (en dat heeft te maken met achterhaalde ideeën over mensen).

“we creëerden dus een systeem op basis van dat onjuiste inzicht in de mens. toen dat systeem echter eenmaal in gebruik was, was er geen andere manier meer voor mensen om te werk te gaan, behalve de manier die overeenkwam met de visie van adam smith”

waardevol werk

er is heel veel heel belangrijk ‘werk’ te doen. zonder dat dit altijd als werk wordt gezien (en dat is maar goed ook). het zorgen voor de kinderen, het doen van het huishouden, helpen bij de sportvereniging, voor iemand in je directe omgeving zorgen, een keer helpen boodschappen doen of een kopje koffie gaan drinken met iemand. stel dat we daar meer oog en tijd voor hebben, welke effect zou het op jou hebben?

welzijn versterkt welvaart

wij geloven dat het tijdperk van welvaart nu wordt vervangen door het tijdperk van welzijn. welvaart heeft ons heel veel gebracht, en nu brengt het ons vooral veel welvaartsziekte. de stap richting een economie die ons welzijn bevordert is mogelijk en zeker met behulp van idee technologie waarover we vandaag de dag beschikken. welzijn versterkt welvaart (en dus niet andersom).

 

werkvierentwintig

prioriteit-tijd, 3 x min(der) = plus

motivatiewerkweekminder werkenmotivatieprioriteit-tijdwerkweek

deze blog gaat over 3 minder = plus en over prioriteit-tijd. sommige ideeën zijn geniaal alleen worden ze op de verkeerde oplossing (of probleem) geplakt. neem bijvoorbeeld die sticky notes, post its of geeltjes genoemd. de lijm die ze ontwikkeld hadden bleek niet echt te werken voor de bedachte toepassing, maar wel voor sticky notes. ze laten geen resten achter en blijven toch mooi hangen. zo ook de uitspraak “3 x minder”.

oplossing

wij plakken deze uitspraak op de juiste plaatst. wij geloven dat als we minder werken, we minder ziek zijn (en minder stress hebben), we minder in de file staan (dat is het logische gevolg van allemaal op dezelfde tijd richting werk/huis) en we meer gedaan krijgen. eigenlijk is minder werken de oplossing voor heel veel dingen in onze huidige samenleving. als jij dan minder gaat werken dan heb je meer rust en ruimte voor jezelf. je hebt dan meer tijd voor je naasten.

productiviteit

wat blijkt, dan ben je ook nog eens productiever op het werk. al is het voor sommige beroepen misschien niet altijd kwantitatief meetbaar het zal kwalitatief zeker een verschil maken. dat kan komen doordat je minder fouten maakt of simpelweg geduldiger en dus vaak wat liever en toleranter bent naar degene waarmee je samenwerkt. je hoeft elkaar echt niet te gaan knuffelen, maar van afsnauwen worden jullie allebei niet gelukkiger.

aandacht

2019 is het jaar waarin we hier steeds meer aandacht voor hebben. een aandacht is dan ook het toverwoord. aandacht voor hetgeen je op dat moment aan het doen bent. we stellen dan ook voor om heel veel dingen even niet te doen. start het jaar met wat minder vergaderingen en wat minder e-mailtjes (dit is een instinker, want straks stuur jij ons een mailtje)

mini stap

om een wat grotere mini stap te zetten: laat die 8 uur los en ga richting 6 urige werkdag. als je dan toch aan aanwezigheidsplicht doet (niet te verwarren met aanwezigheidsverantwoordelijkheid) zeg dan: 6 uur verplicht, 2 uur prioriteit-tijd. doe daarin wat je wilt.

autonomie

als we de mensen de ruimte geven om op dat moment een inschatting te maken zul je zien dat dit zich terugbetaalt. deze toename in autonomie is uitermate belangrijk voor mensen (1 van de belangrijkere psychologische behoefte). wij helpen jullie graag met kleine stapjes te zetten richting een organisatie waar er meer autonomie is. meer weten: info@werkvierentwintig.nl

 

 

wij willen meer spelen!

motivatiewerkweekdatumprikkerhelle heinmotivatieplannenspelen

eerst even: wat later we achter in 2018: al die serieusheid en plannen maken. want zo denken wij, we maken plannen om plannen te maken om vervolgens plannen te maken om die plannen weer een beetje aan te passen. wij plannen dus veel minder, wij plannen grofweg een maand vooruit en hebben daardoor meer ruimte om te spelen. f*ck datumprikker.

het zal ongetwijfeld ook voorkomen dat we dan even niks gepland hebben, en dat maakt niet uit. we hoeven namelijk niet elk gaatje van onze tijd in te vullen. deze voor sommige ongewenste tijd (liever iets anders gedaan) gebruiken wij om te vervelen en dat stimuleert onze creativiteit dan weer. wij hebben niet zozeer last van het fomo syndroom: fear of missing out. we schoppen wat tegen een bal, suffen een beetje, wandelen met de hond en scrollen lekker doelloos onze social media af. kattenfilmpjes zijn gruwelijk.

in 2019 gaan wij verder met werkvierentwintig. we willen dat dit gemeengoed wordt en dat wij uiteindelijk overbodig zijn (super chill). ons doel is dus om weer out of business te gaan. dan is onze missie geslaagd. en nu klinkt het misschien een beetje raar, maar wij zijn op zoek naar organisaties die ons helpen met deze missie.

wij geloven dat al dat streven naar prestaties namelijk zorgt voor mindere resultaten. als je vanuit ontspanning dingen doet (zonder focus op het resultaat) je uiteindelijk beter presteert. zie daar het voorbeeld van een potje ping pong. wij waren niet bezig met de score en wat bleek we stonden ruim voor. de voldoening zit hem namelijk niet in het winnen of verliezen, maar in de activiteit zelf: zoals helle hein het aangeeft: de prima donna: iemand die voldoening haalt uit het esthetisch en technisch perfect doen van een activiteit (met als gevolg in haar voorbeeld een wereldrecord). bij veel activiteiten is ontspanning namelijk belangrijker dan hard werken: daarmee forceer je vaak dingen en kosten ze ook nog eens meer energie met vaak als gevolg minder resultaat, wat weer tot frustratie kan leiden.

onze wens is dan ook dat we dit voor meer mensen mogelijk kunnen maken. dat mensen vanuit intrinsieke motivatie (autonomie, betrokkenheid en de wil om te leren) zich kunnen ontplooien. de lol die voortkomt uit spelen (wat minder controle) is fantastisch, maar wat denk je van de ongedwongen sfeer waarin je jezelf ontwikkelt. en dat zal soms met een gekneusde pols gaan en wat blauwe plekken. ons maakt dat niet uit. zoals erben wennemars het zegt over de olympische spelen: wat nemen we niet mee als we naar de copacabana gaan?

 

daarom zijn wij ook voorstander van een basisinkomen. rommel lekker aan en ga op je plaat. wij zien namelijk ook dat heel veel mensen in een structuur zitten waarvan ze de meerwaarde afvragen. die 40urige werkweek breekt veel mensen op, ze hebben dan een vakantie nodig om te herstellen. super niet duurzaam dus. oplossing: meer spelen. een vakantie zou niet nodig moeten zijn, maar een mooie gelegenheid om iets anders te ondernemen.

de huidige indeling van onze werkzame leven is als volgt: we hebben vakantie (fresh start) gaan aan het werk, hunkeren naar het weekend, balen soms van de maandag en weten niet hoe snel we op vrijdag weg moeten zijn, we hopen op de eerstvolgende vakantie en we herhalen dit. je kan hier vast zelf een visuele voorstelling bij maken. een grote piek, daling, klein herstelmoment en vervolgens zet die dalende trend verder door. tot we ongeveer 5 – 10 – 25 jaar later met overgewicht, hartkloppingen en een versleten wifiheup bij de dokter zitten. nee nu chargeren we natuurlijk. wij hebben zelden gelijk maar vaak wel een punt.

waar wij naartoe willen is dat we naast betaalde arbeid volop ruimte hebben voor andere dingen in ons leven, productiviteit op lange termijn is namelijk niet gekoppeld aan uren (ook niet aan 8 uur). dan ziet het er als volgt uit: vakantie (fresh start) we gaan naar het werk, hebben gedurende de week voldoende tijd voor vrienden, familie en sporten etc. wij vinden een weekend relax, als soort van two/three day holiday, gaan een willekeurige dag weer aan de slag en fantaseren over wat te doen in de eerstvolgende ‘grote vakantie’. visueel zal deze voorstelling een stuk horizontaler lopen dan de voorgaande. wat we doen is dat we naast tijd ook goed omgaan met onze energie (mentale, emotionele en fysieke energie). dat vinden wij pas duurzame inzetbaarheid en vitaliteit.

 

 

werkvierentwintig & werkgeluk…

motivatiewerkweekintrinsieke motivatiemotivatiewerkgeluk

in de ban van

de laatste tijd lijken we met z’n allen in de ban van geluk en met name werkgeluk. het lijkt ook wel alsof werk zaligmakend is in onze maatschappij. werk jezelf gelukkig. bij werkvierentwintig geloven we dat arbeid (iets doen voor een ander en aan iets bijdragen dat groter is dan jezelf) zeker een bijdrage kan leveren aan een fijn leven, waarin geluk en ongeluk beide aanwezig zijn. met o.a. automatisering en het aanpakken van onnodige bureaucratie zal werk in de huidige vorm minder dominant zijn.

we zullen veel meer onbetaald werk doen. niet schrikken, dat is vrijwilligers werk, onbetaald maar niet onbelangrijk of niet waardevol, namelijk zorgen voor je kinderen, je ouders en door deel name in je omgeving in welke vorm dan ook. lees er meer over in het boek van andrew yang: jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing?

geluksbalans

we lossen de problemen niet op door een chief happiness officier en of een werkgelukdeskundige in te huren of door veel geld uit te geven om geluk te meten, want meten is weten en cijfers zijn objectief…nee, we creëer daarmee wellicht nieuw (zinvol?) werk binnen de hr, die dat vervolgens als een controller monitort hoe het met de geluksbalans van de organisatie staat. we besteden dan dus geld aan nog een systeem terwijl we het een onderdeel  van de organisatie en de mensen die er werken kunnen laten zijn. oftewel, het zou niet nodig moeten zijn.

oorzaak of gevolg?

dat er meer oog voor het welzijn van mensen is, is uiteraard een goede ontwikkeling. het is allemaal uitermate goed bedoeld, maar lossen we daarmee dan wel het werkelijke probleem op? en creëren we daarmee dan niet gewoon een nieuw probleem. dat ondanks de goede bedoelingen averechts werkt? de obsessie van geluk en de maakbaarheid daarvan? en een nog hogere prestatiedruk omdat de omstandigheden allemaal zijn aangepakt en je dus geen reden hebt om ‘ongelukkig’ (en daarmee) niet productief te zijn. gelukkige mensen zijn immers productiever.

intrinsieke motivatie

bij werkvierentwintig staat daarom intrinsieke motivatie aan de basis, dat is de ongefilterde term waar mensen bij werkgeluk vaak deels op doelen, al is het maar de vraag of geluk maakbaar is. intrinsieke motivatie is niet maakbaar, we kunnen er alleen voor zorgen dat de juiste voorwaarden ontstaan waarin intrinsieke motivatie gedijt. werkvierentwintig neemt als uitgangspunt o.a. de zelf- determinatie theorie (deci & ryan). deze theorie geeft aan dat als er voldoende betrokkenheid, autonomie en vaardigheden zijn mensen intrinsiek gemotiveerd zullen blijven.

warm bad

het probleemoplossend vermogen/creativiteit gedijt immers het best in momenten van ontspanning. je brein komt dan in het default mode network. dus wanneer jij met de hond aan het wandelen bent schiet er opeens een mogelijke oplossing voor die klant te binnen, het zijn de kleine eureka momentjes (ook ontstaan in een warm bad) “in de uitroep Eureka is sprake van een Perfectum Resultativum; dat wil zeggen dat de nadruk ligt op het resultaat van de activiteit, en niet zozeer op de activiteit die tot het resultaat leidde. In dit geval is het resultaat de vondst”
bron: wikipedia

“one day of full autonomy”

we zouden, zo vindt werkvierentwintig, hier veel meer oog voor kunnen hebben. werk vindt immers niet altijd plaats op ‘het werk’. dat is één van de redenen waarom wij minder in uren denken, en jazeker de naam werkvierentwintig zal dat niet doen vermoeden;) bekijk onderstaande filmpje van daniel pink, the suprising truth about what motivates us.