het is je vast opgevallen. veel partijen zijn voor een vereenvoudiging van het belastingstelsel! een nieuwe koers (het moet echt anders). waar hebben we dat eerder gehoord of gelezen….dat klinkt super, maar is dat het ook? ja: er wordt nagedacht over andere manier waarop we zorgen dat mensen niet in de armoede belanden, de huur kunnen betalen, kunnen ondernemen, studeren en mantelzorgen zonder een overheid die achteraf met de rekening komt of in je nek loopt te hijgen.
werken loont niet.
ze doen dit veelal op basis van oude idee technologie en penny wise pound foulish redenatie (anders kost het te veel). deze verkeerde zuinigheid werkt namelijk averechts, ook op motivatie! zo zijn er veel partijen die een garantie-inkomen willen. je krijgt een belastingkorting van een x bedrag of je krijgt het aangevuld tot het inkomen dat we als minimum aanmerken zoals d66. het nadeel hiervan is dat werken tot dat bedrag niet loont. dat is in het huidige bijstandsuitkeringen verhaal ook (daar mag je nog bij godsgratie een beetje bijverdienen (boodschappen van je ouders zijn uit den boze). waarbij de krantenbezorger met moeite dat bedrag binnen harkt door meerdere diensten te draaien. daarmee houden we veel mensen op dit garantie-inkomen niveau en loont werken niet.
je wordt mantelzorger…
stel dat je mantelzorger bent geworden en ernaast nog 2 of 3 dagen werkt i.p.v 4 (of 5)? wordt dat mantelzorgen dan gewaardeerd en kan je dan nog wel een buffer opbouwen?
nop, je verdient hooguit iets meer dan dit maar werken (betaalde en onbetaalde) loont niet of nauwelijks. daarmee duwen we meer mensen rond dat inkomen en dat is niet goed voor de samenleving & voor de lokale economie. we krijgen een nog grotere tweedeling, zelfs mensen die een beperkt inkomen vergaren komen namelijk in deze ‘inkomensklasse’ terecht. dit kennen we nu als de armoedeval. het kan zelfs zijn dat je een marginaal belastingtarief betaalt van 100% als we het garantie-inkomen invoeren. dat lijkt ons niet de bedoeling van de term: werken moet lonen, ongeacht je inkomen of vermogen.
mantelzorgers kosten de samenleving 22 miljard, zo kopte de NOS, maar ze besparen ons 11 miljard aan professionele zorg. de 22 miljard die de mantelzorgers kosten bestaan voor 11 miljard gederfde inkomsten, mindere inzetbaarheid en ziekte. juist door een basisinkomen in te voeren ondersteun je deze mensen EN hoeven we geen professionele zorg in te zetten. dit geldt voor meer zeer cruciale maatschappelijke taken zoals ouderschap, studeren en microbanen (denk aan de krantenwijk) en de (startende) ondernemer.
natuurlijk zijn er grenzen/kaders
doordat we een grens erop stellen kan het zijn dat de intrinsieke motivatie niet samen opgaat met de extrinsieke motivatie van het geld verdienen (uiteraard is ook het gevoel van vooruitgang intrinsiek, maar deze moet niet haaks staan op je verdienste). dit kan een tegenstrijdige ‘control’ zijn. er kan hierdoor een crowding out effect optreden. “het zijn de verkeerde prikkels en dat moet anders!”
nlbeter
bij werkvierentwintig ging het hart sneller kloppen van het leefbaar inkomen. nlbeter pakt het goed aan. ze snappen dat gezondheid meer is dan de afwezigheid van ziekte. 1 van de grootste bronnen van onrust en stress is inkomensonzekerheid (ter hoogte van het bestaansminimum). door mensen een basis te geven is die zekerheid er en staan we open voor andere dingen, van een nieuwe baan tot studie en alle veranderingen die nodig zijn om mee te kunnen doen in deze maatschappij. het verschaft mensen autonomie en ze kunnen daarmee doen wat ze goed achten. dat is niet alleen goed voor de geestelijke gezondheid en voor de relaties van mensen.
het leefbaar inkomen
het leefbaar inkomen ziet er als volgt uit:
van – tot 12 een bedrag van € 100,- per maand & van 12-18 € 250 per maand.
dit kun je scharen onder de huidige kinderbijslag. dat werkt prima en hiermee ondersteunen we gezinnen.
18-25 een bedrag van €500,-,
dit stelt jonge mensen in staat te studeren zonder een studieschuld op te bouwen. op dit moment kom je als jongeren vaak pas in aanmerking voor huurtoeslag van 23 en voor een bijstandsuitkering vaak pas vanaf 27. zo zijn we ook gelijk af van de uitwonende en thuiswonende (leen/prestatie) beurs.
vanaf 25 € 1.200 per maand (daarna richting de € 1.500,-).
dit is een ondergrens van het bestaan en daarmee worden heel veel toeslagen overbodig. je kan hier een sober bestaan van leiden en elke euro die je verder verdient wordt belast zoals alle andere.
arbeid waarderen
dit zorgt ervoor dat als je mantelzorg/ouderschap of andere vormen van arbeid doet die de markt niet waardeert toch nog extra erbij kan werken (en verdienen). op dit moment gaat dat ten kosten ervan. immers als je werkt wordt er gekort. dit fenomeen werkt heel sterk (demotiverend) namelijk het verlies van toeslagen zorgt voor verlies aversie (we vinden iets verliezen erger dan er iets bij krijgen). je kan dan beter in het vangnet vallen en passief blijven dan proactief zijn en je inzetten. immers voordat je resultaat ziet van de vruchten van je inzet duurt enorm lang. we hebben in nederland dan ook een vangnet i.p.v. een trampoline. mensen worden gevangen in een (a)sociaal vangnet waarin we ze fysiek in leven houden, maar psychologisch de keel dichtknijpen.
klem tussen balie en beleid
we zullen de komende tijd zien dat er steeds meer bekend wordt over het functioneren van overheidsorganisaties zoals het uwv en gemeentelijke instellingen. een verouderd toeslagen systeem, een slecht functionerende participatiewet (met name het inkomen gedeelte) en de vele mensen die klem komen tussen de overheid (balie & beleid) omdat ze niet in een bureaucratisch hokje passen. het is ook best vreemd dat degene die je wilt helpen je ook kan bestraffen (deze combinatie werkt niet). we zullen hier over 10 jaar op terugkijken als een hele vreemde gang van zaken. de grap is dat zowel links als rechts bijgedragen heeft aan dit ouderwetse systeem. mede omdat vele nog vasthouden aan een niet wetenschappelijk benadering rondom motivatie.
stigma
het stigma gaat ervan af en mensen kunnen voor tenminste 1,5 meter vrij handelen. hiermee delen we de inkomenszekerheid en zorgen we ervoor dat niemand door het ijs zakt (wopke schaatst als het ware op het basisinkomen). zonder dat fundament was schaatsen niet mogelijk. waarom ben je of een rijke stinkerd of een labbekak?
onafhankelijkheid
er zullen netto ontvangers en netto betalers blijven. de belastingmoraal stijgt en de onafhankelijkheid neemt toe van werk of opdrachtgever voor ALLE werkenden. zo kan je nooit onder druk gezet worden. het basisinkomen heeft dus heel veel meer voordelen dan een garantie-inkomen en het tegengaan van armoede. dat is slechts 1 onderdeel.
menselijk kapitalisme
we raden het boek van andrew yang aan: jouw baan gaat verdwijnen en dit is de oplossing. hij gaat in op hoe we het menselijk kapitalisme in kunnen voeren zodat we een gezonde balans hebben tussen mensen, overheid en markt. hier pleitte onlangs MKB nederland en VNO-NCW ook voor. het basisinkomen is dan ook zo’n gek idee nog niet en zoals we weten is het een 2 partijdige oplossing voor meerdere fundamentelere problemen. van de arbeidsmarkt (inkomensonzekerheid) tot onderwijs en gezondheid.
geldschaarste zorgt voor de meeste onrust en stress en dat kunnen we middels het basisinkomen oplossen. gezondheid is niet de afwezigheid van ziekte, maar het versterken van de mentale, sociale, emotionele veerkracht. dat geldt niet alleen voor mensen, maar ook voor de samenleving.
“het zijn de verkeerde prikkels en dat moet anders! het stimuleert innovatie doordat mensen eerder voor zichzelf kunnen beginnen. we niet 100% inkomenszekerheid vragen van de werkgever. de overheid kan het niet alleen, de bedrijven kunnen het niet alleen. de burgers kunnen het niet alleen! ”
vond je dit nou tof om te lezen? schrijf je in voor de laatste blogs en steun werkvierentwintig dan door een item te bestellen in de webwinkel, zoals de werkvierentwintig pet
